’λλα 3 μικρά περιστατικά που έχουν συμβεί…

Σκηνή 1: Καλοκαίρι 1997. Κάνουμε sound check σε μια πλατεία στην παραλία της Ελευσίνας.

Μας πλησιάζει ένα τσιγγανάκι και μας ρωτάει ποίος θα τραγουδήσει το βράδυ.

Του λέμε ότι είναι μια συναυλία με τον Βασίλη τον Λέκκα.

Τότε αυτό γυρίζει στους «δικούς» του και τους λέει.

- Ωραία, παιδιά ο Βασίλης Τερλέγκας είναι…..

Σκηνή 2: Χειμώνας 2006, Θεσσαλονίκη.

Πάλι στην ώρα το sound check, ο κιθαρίστας (τραγουδιστής, τραγουδοποιός και γνωστός υιός…) φτιάχνει την κιθάρα του η οποία παίρνει ήχους και στάθμες μέσα από ένα laptop.

Ο Ηχολήπτης (γνωστός στον χώρο) από την κονσόλα του λέει να κόψει κάτι πρίμα να δώσει λίγα μπάσα και κάτι τέτοια τεχνικά…..

Ο Ν. σκύβει στο laptop και κάνει ότι πειράζει κάτι αλλά δεν κάνει τίποτα.

Μετά από λίγο σηκώνεται και αρχίζει να παίζει.

Και ο Ηχολήπτης….

– Μπράβο, αυτό είναι…. Είδες που σου έλεγα; Δίσκος….

Σκηνή 3: Χειμώνας 1997. Παίζουμε σε σκυλάδικο της Συγγρού (Γεια σου Μανόλη…) όταν λέμε σκυλάδικο το εννοούμε όμως. Όχι μεγάλη πίστα με φίρμες…

Ρωσίδες και Βουλγάρες Κονσοματζούδες, λαχαναγορίτες, νονοί της νύχτας, η Ανίτα Πάνια ήταν όλοι τους εκεί…

Στο μαγαζί λοιπόν αυτό υπήρχαν και δυο λουλουδούδες.

Η μία γύρω στα 40 Ρωσίδα με φοβερό κορμί (που οι πελάτες την γουστάρανε) η άλλη ήταν μια κοπέλα (Ελληνίδα) γύρω στα 25 στρουμπουλούλα χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο στην εμφάνιση.

Προφανώς η δικιά μας ζήλευε την άλλη και σε μια ανύποπτη στιγμή βλέπουμε να φεύγουν πανέρια με γαρύφαλλα στον αέρα και τις δυο ¨κυρίες¨ να έχουν πιαστεί μαλλί με μαλλί να πέφτουν κάτι μπουνίδια ξεγυρισμένα και τα γκαρσόνια να τρέχουνε να τις χωρίσουνε ενώ η καταπληκτική μας ορχήστρα έπαιζε ένα απαλό και λάγνο τσιφτετέλι που τραγουδούσε η βελούδινη φωνή του Γιάννη Πηνειώτη…

"Nα απατάς τον άντρα σου είναι συνηθισμένο

Να απατάς τον εραστή που το΄χεις δει γραμμένο; "

Τα σκέβη μου!