Δευτέρα νύχτα κι ακόμα να φέρω το νου μου...

Μεγάλη η χθεσινή ταλαιπωρία. Όλα τα ανάποδα κτύπησαν κάρτα υπερωρίας και φλουυυυπ! Απεργούν και τα τρένα, χαμός!... 

Καθαρά Δευτέρα. Ο χώρος σχετικά ασυγύριστος. Ανέγγιχτος.

Βαριέμαι αφάνταστα.

Ο καιρός απαίσιος. Το τραπέζι της μέρας όμως στρώθηκε πλουσιοπάροχα. Στην κουζίνα κάποιας εστίας...Δεν πήγα να το δω, δεν είχα δύναμη.

Μου χάλασε και τη διάθεση ο γιατρός...."Κόψε τους πολλούς καφέδες, δεν γίνεται κάθε δεύτερο μήνα να ζηρώνει το σίδηρο και η πίεση και να μας λιποθυμάς. Εν θα είναι κάθε φορά κάποιος εκεί να σε μαζεύει!"

Δίκαιο έχει. Τώρα όμως που είμαι μακριά, ο καφές με προκαλεί υπερβολικά!...

Βάλε πράσινο τσάι και βλέπουμε...

ευτυχώς που έφερα την ταχινόπιττα μαζί μου, τώρα που το σκέφτομαι...

Τί να κάνουνε οι παίδες; Πάλι θα καλέσανε κανέναν Γερμανό να τον σοκάρουνε με την "Αρχή της νηστείας" ;

χαχαχαχαχαχα.... κάθε χρονιά τα ίδια.

Πάνω στο τραπέζι γίνεται πόλεμος συνόρων ανάμεσα στους τόνους λαχανικών, πίττας, θαλασσινών και φυσικά των ντιπς. Αν τύχει να καλέσουμε κάποιον φίλο, που να μην είναι Έλληνας, ένα πολιτισμικό σοκ το παθαίνει βλέποντας τα εδέσματα... ειδικά αν δοκιμάσει και χαλβά!!!

Αναρωτιέται ο καημένος που κολλάει  η νηστεία με εκείνη όλη τη βουλιμία...

’δικο έχει;

Νόστιμο αυτό το πράσινο τσάι...

Εσείς πώς περάσατε;

:))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

υγ: βρήκα ένα καταπληκτικό μπλογκ συνταγών, μεταξύ των οποίων και αυτή της κυπριακής ταχινόπιττας! Για ρίξτε μια ματιά (και δυο και τρεις κοκ)εδώ:

http://confectionaryingreek.blogspot.com/2008/01/blog-post_1903.html