Τον τελευταίο καιρό βρίσκομαι σε μια κατάσταση νιρβάνας. Η προσωποποίηση του άγχους τώρα είναι μονίμως ήρεμη και δεν αγχώνεται για τίποτα, παρόλο που οι υποχρεώσεις και οι δουλειές τρέχουν. ¨Οσο περίεργο και να ακούγεται η καθημερινότητα μοιάζει τόσο όμορφη. 

Ετσι και η σημερινή μέρα ξεκίνησε με μικροπροβλήματα που όμως ξεπεράστηκαν χάρη στην καλή μου θέληση. Εκανα 40 λεπτά να πάω απο τους Αμπελόκηπους στον Ευαγγελισμό και 20 λεπτά απο εκεί στη Νομική. Το μάθημα στη σχολή ακυρώθηκε, κάτι που δεν με χάλασε ομολογουμένως.

Τρεις τρελές βρέθηκαν να τρώνε στη λέσχη και να συζητάνε, για τι άλλο,τους άντρες και πότε αυτοί είναι ανώμαλοι ή μακάκες. Η συνέχεια της ανισορροπίας μας δόθηκε σε ένα μαγαζί οπτικών, όπου δοκίμασα τα μισά κοκκάλινα γυαλιά:

Αλεξία: Σαν πεταλούδα είσαι με αυτό

Δέσποινα:Αυτό το λαχανί πολύ μου αρέσει

Αλεξία:Μου θυμίζεις σκουλήκι με αυτά

Δέσποινα:Και αυτό το λεοπαρδαλέ δεν είναι άσχημο

Αλεξία:ΑΑΑ σαν τη γιαγιά μου είσαι!Σε λίγο θα πλέξεις!

Δέσποινα:Πολύ φωσφοριζέ είναι!Θα λαμπυρίζεις μέσα στο σκοτάδι

Εν μέσω συνομιλιών και διαφωνιών χτυπάει το τηλέφωνο. Στο άκουσμα του νέου που μου ανακοίνωσε, ποιος άλλος, ο Γιώργος άρχισα να σταυροκοπιέμαι,να φωνάζω ότι πέρασα το οικονομικό μάθημα με 5 και ότι παίρνω πτυχίο.Ταυτόχρονα οι άλλες αλληλοκοιτάζονταν και αναρωτιόντουσαν γιατί χάρηκα τόσο πολύ με το 5άρι, η κυρία του καταστήματος συνέχιζε να μου δείχνει γυαλιά και να ρωτάει τι σχολή είμαστε και πότε παίρνω πτυχίο.

Αφού δώσαμε ρέστα και αφήσαμε την σφραγίδα μας και σε αυτό το μέρος αποχωρήσαμε με γέλια.

Και φτάνοντας σπίτι αντίκρυσα την θεά Σμαράγδα Καρύδη, καθώς στη γειτονιά μου κάνουν γυρίσματα απο το σίριαλ στο οποίο παίζει. Τι άλλο θα ήθελα για να χαρακτηρίσω μια μέρα όμορφη?

Ας βάλουμε και ένα κομμάτι να χορέψουμε!