Χθες ήμουν γενικά ευδιάθετος...

'Είχα αρκετά και ενδιαφέροντα πράγματα να κάνω, πράγματα που δεν είναι στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα...

αυτή είναι η χαρά....

Οι τρομάρες τώρα...

α) Στρίβω από την γωνία και δυο σκυλιά βγαίνουν απο ένα parking και αρχίζουν να μου γαβγίζουν πλησιάζοντας ολοένα και πιό πολύ... Γενικά έχω ένα θεματάκι με τα σκυλιά... Πήγα να πάθω καρδιά... ίδρωσα, οι παλμοί μου αυξήθηκαν στους 354598658326 το λεπτό και έκανα κάνα δεκάλεπτο να το ξεπεράσω...

β) Το απογευματάκι παίρνω το ταμπουράκι, τα πιατινάκια και τις μπαγκετούλες μου, ρίχνω μια δυο βάσεις στο αυτοκίνητο και ξεκινώ από Πετράλωνα για Μενίδι. Φτάνω στον χώρο (μη ρωτήσετε τι, που πως, γιατί, πότε...) και διαπιστώνω ότι στα ηλικίας 30 ετών τύμπανα (Μια rogers vintage, για όσους γνωρίζουν) που είχαν εκεί στημένα δεν υπήρχε πετάλι! %^*&(*@#$@#^%*@^%^#$&^*^%@#&&%^@#@!@#&

Πάλι πίσω... Μενίδι - Πετράλωνα - Μενίδι... 50 λεπτά! Έμαθα την διαδρομή καλά!

Αλλά έτσι είναι...

όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια...

Τον φρονίμων τα παιδιά πρίν πεινάσουν μαγειρεύουν...

Τον αράπη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς....

τρεις έντεκα, τρεις δώδεκα, τρεις δεκαπέντε κι έντεκα...

Αυτά...

Στο βιντεάκι σήμερα ο Πέτρος.... Κλάμα....