Πολλή ησυχία τις τελευταίες μέρες. Βιώνω παντού μια αδράνεια, μια στασιμότητα. Φταίει μήπως ο καιρός; Δεν ξέρω. Εμένα μου άρεσε πάντα ο χειμώνας.  Έρχονται και τα Χριστούγεννα.

Η πόλη στολίστηκε εδώ και δύο βδομάδες, με το που κουδούνισε η πρώτη πιθανότητα χιονιού.Κορδέλες κάθε χρώματος και δέντρα, τυλιγμένα κούφια δώρα, ψεύτικοι τάρανδοι. Πραγματικός εικονικός παράδεισος για τα παιδιά κάθε ηλικίας. Που και που συναντάς και κάποιον ’η Βασίλη.  

Εγκαινιάστηκε και το χριστουγεννιάτικο πανηγύρι. Τα ξύλινα σπιτάκια έχουνε για τον κάθε επισκέπτη ό,τι ποθεί. Παιχνίδια, στολίδια, είδη προίκας, ρούχα και υποδήματα, δερμάτινα είδη και φυσικά φαγητά κάθε κουζίνας και γλυκά. Περπατώ στο κέντρο και μυρίζω καραμέλα, σοκολάτα, κρέπες και την τσίκνα από τα λουκάνικα και τα μπιφτέκια. Αλλάζω κτίριο και αναγκαστικά περνώ μέσα από το πανηγύρι. Πεινώ όλη την ώρα. Δεν είναι πείνα φυσικά, αλλά λαιμαργία που οξύνεται χάρη στις γαργαλιστικές μυρωδιές.

Τρέχω τελικά αντί να περπατώ για να αποφύγω τους πειρασμούς.  Αλλά η μυρωδιά του καραμελωμένου μήλου είναι παντού. Ευτυχώς δηλαδή. Για να μην ξεχνάμε ότι πλησιάζουν οι γιορτές…..  Φιλιά!!!!