Ενας γιγαντιος κουβας με ονειρα τυφλων,που δεν αντεχανε να βλεπουνε την Ενωση να θρυμματιζεται.Κι ας εριξαν στον ταφο τον Ακριτα της.

Πιστευαν πως υπηρετουσαν την Ελευθερια, κι ας ητανε σκυλακια της Δικτατοριας.

Βεβηλωσανε την Ιστορια απο ηλιθιοητα.Σκοτωθηκανε με τα αδερφια τους για μια χουφτα χωμα.

Νομιζαν πως υψωναν την Γαλανολευκη εναντια στον Δικεφαλο, που ειχε σμιξει με το Σφυροδρεπανο και γεννουσανε συνεχεια Μισοφεγαρα και κοκκινα αστερακια.

Πιστευαν πως θα εφερναν επιτελους το βιολι στην αγκαλια του Αιγαιου.

Μα επεσαν εξω.

Ξεχασαν τα συμφεροντα του Μεγαλου Τσιρκου.

Δεν καταλαβαν οτι ηταν τα μικροτερα πιονια στον χαρτη της πολιτικης.Πως ο ηρωισμος εσβησε στην αγχονη το 1960. 

Γεμισε ο κουβας αιμα.Σε πεντε μερες, απλα θα επεφτε στο χωμα να το βαψει ενω κυλουσε απο τα πεντε δακτυλα στην θαλασσα.

Και το Αιγαιο ρουφηχτηκε ακομα πιο μακρια απο την Μεσογειο. Μην και μαγαρεψει περισσοτερο.Βλεπεις, στα κυματακια του ακομα κρυβονταν θρηνοι μικρασιατικοι. Πεισματαρικο το κλαμα του προσφυγα, σμιγει με το αλατι του αφρου και σφυριζει τη μελωδια του βυθου.Οσο κι αν αγριεψει το Αιγαιο, ο θρηνος για το αδικο αιμα, δεν ξαναβγαινει στη στερια.Δεν ειναι ερωτικος καημος για να σπασει μια νυχτα, στα βραχια.

...

Μεχρι το τελος του καλοκαιριου ομως το βιολι της Μεσογειου θα εσπαζε. 

Οχι για παντα.

Το Μεγαλο Τσιρκο εχει καινουριο σεναριο για τις επομενες παραστασεις του .

Ποιος ξερει;

Ισως καποτε, αναστηθουν πολλα. Οχι μονο ονειρα.