Πόση αγωνία και τι συναισθήματα έχει άραγε μια γυναίκα που γνωρίζει ότι την επόμενη μέρα θα γεννήσει?

Ποιος μπορεί να εξηγήσει αυτό το θαύμα της δημιουργίας ενός πλάσματος που μεγαλώνει και αναπτύσσεται μέσα σου?

Πόσο μικρά και τιποτένια δείχνουν όλα όταν ξέρεις ότι μπορείς να φέρεις μια νέα ζωή στον κόσμο?

Και ποια αγάπη μπορεί να είναι πιο δυνατή απ’ αυτή της μάνας και του πατέρα προς τα παιδιά τους?

Αύριο θα γεννήσει μια πολύ καλή μου φίλη!

Της μίλησα πριν λίγο και δεν ήξερα τι λόγια να της πω και αν θα πιάσουν τόπο.

Δεν θα είχε ιδιαίτερο νόημα νομίζω…το άγχος και η αγωνία της θα συνεχίσει να υπάρχει μέχρι αύριο στις 12:00 που θα είναι πια μητέρα….αλλά όχι , μάλλον το άγχος και η αγωνία της δεν θα σταματήσει ποτέ!

Από αύριο σίγουρα θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο , γιατί τώρα ξέρει ότι η μικρή είναι μέσα της, κοντά της και την προσέχει σαν τα μάτια της , αύριο όμως η μικρή αφήνεται στα «χέρια» του κόσμου με τους γονείς της να την προσέχουν και να την παρατηρούν αλλά με τόσους κινδύνους γύρω της…

Με το καλό να μας έρθει όμως!

Έγώ πότε θα γίνω μάνααααααααααα? :)