Φιλοσοφίες και απορίες ενός παιδιού...
13 Δεκεμβρίου 2006, 15:34
to αμαρτήσεις? or not to αμαρτήσεις... (Νο 2)


(συνέχεια)

Πόσες φορές δεν έχουμε μπεί στο πειρασμό να υποκύψουμε σε μια "αμαρτία"?

Πόσες φορές υποκύπτουμε και πόσες όχι?

'Η μάλλον, πότε ναι και πότε όχι και γιατί (τελικά)?

Πώς δικαιολογήσαμε το ναι ή το όχι?

 

-Και στη τελική, γιατί το δέντρο της γνώσης βρισκόταν στο παράδεισο και όχι κάπου αλλού..? Γιατί να είναι αυτό το απαγορευμένο και όχι κάποιο άλλο?

Θα μπορούσαν οι καρποί του να είναι αποκρουστικοί ή ο Αδάμ και η Εύα να μην πιστέψουν το φίδι!

Και γιατί δοκίμασε πρώτα η Εύα και όχι ο Αδάμ?

Μήπως ήταν πιό πονηρή η Εύα ή λογότερο επιρρεπής ο Αδάμ?

'Η μήπως ο Αδάμ έβαλε επίτηδες την Εύα να δοκιμάσει πρώτη, να δεί αν θα πάθει κάτι και μετά να δοκιμάσει αυτός?

Μήπως το φίδι ήταν ο καλός της υπόθεσης?

Και ο Θεός.., σάμπως δεν ήξερε τι δημιουργήατα έκανε?-

 

Και αν στο τέλος δε μετανιώσεις για τίποτα, δεν έχεις τύψεις ή δε νιώθεις την ανάγκη για μετάνοια και συγχώρεση, τελικά...ήταν "αμαρτία"?

Πόσες φορές δεν έχουμε αναρρωτηθεί για κάτι αν είναι τελικά "αμαρτία" ?
4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

Emaki (13.12.2006)
Εύστοχες ερωτήσεις!Πάρα πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί και επειδή την απάντηση δεν την ξέρουμε κάνουμε αυτό που σκεφτόμαστε ή νιώθουμε!Το πολύ πολύ να πάμε στην Κόλαση...σάμπως και εδω που ζούμε είναι ο Παράδεισος?:)
zaza (13.12.2006)
..κανω τις αμαρτιες μου να ΄χω να μετανιωνω..αλλο ενα τραγουδακι του Σ.Μαλαμα που μπορει να δωσει απαντησεις...
yiannisyiannis (14.12.2006)
Όντως ενδιαφέροντες προβληματισμοί.

Η γνώση δεν είναι αμαρτία. Ίσως το αντίθετο. Η αμάθεια ή η ημιμάθεια να είναι αμαρτία.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση με τους πρωτοπλάστους η ουσία δεν ήταν στο μήλο. Το δέντρο της γνώσης κι ο καρπός του ήταν απλά το δέλεαρ. Το δόλωμα με απλά λόγια. Η ουσία της απαγόρευσης ήταν η έκφραση της θυσιαστικής αγάπης από τους πρωτοπλάστους, δια μέσω της στέρησης. Πόσες φορές δεν μας έχει τύχει κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, μάνα, πατέρας, φίλος, σύντροφος να μας δηλώσει ότι ενοχλείται από κάτι. Από κάτι που εμάς μας ερεθίζει, μας εξάπτει, μ’ άλλα λόγια μας τέρπει. Κι εμείς από αγάπη, κόβουμε το δικό μας θέλημα, για να ικανοποιήσουμε το αγαπημένο μας πρόσωπο. Αυτό σημαίνει αγάπη, καθημερινές μικρές θυσίες.

Αυτή ήταν και η ουσία της απαγόρευσης του μήλου. Η απόδειξη κι έκφραση της αγάπης, δια μέσω της θυσίας, δια μέσω της στέρησης ενός ερεθιστικού καρπού κι όχι η στέρηση της γνώσης καθεαυτής.

Όσον αφορά την αμαρτία γενικότερα, το θέμα είναι αρκετά σύνθετο. Ο καθένας την ερμηνεύει όπως θέλει. Εγώ θα μιλήσω για την αρχική της έννοια. Αμαρτία είναι η απομάκρυνση από το θέλημα του Θεού. Αυτό απλά και ξεκάθαρα. Δεν υπάρχουν νομικίστικα πλαίσια αυτό επιτρέπεται ενώ εκείνο απαγορεύεται. Η λογική είναι η ίδια με της προηγούμενης παραγράφου. Αν αγαπάς κάποιον –τον Θεό στην προκειμένη περίπτωση– προσπαθείς να μην κάνεις κάτι που τον δυσαρεστεί.

Τώρα σε ποιον Θεό πιστεύει ο καθένας –αν πιστεύει– και τι είναι αυτό που θα τον δυσαρεστούσε, ας το ψάξει μόνος του :)
thank (16.12.2006)
Με μιά παραλλαγή της προσέγγισης του Γιάννη, η έννοια της αμαρτίας συναρτάται με το πλαίσιο αξιών / ηθικής στο οποίο κινείται ο καθένας. Το ότι έχει αποδεχτεί το πλαίσιο αυτό, δεν σημαίνει πως ταυτόχρονα δεν υπάρχουν και τάσεις αμφισβήτισης, η πως στο "εσωτερικό του" δεν υπάρχουν αντιμαχόμενες δυνάμεις.

Πολλές φορές οι πράξεις μας "προηγούνται" αυτών των αξιών. Δηλ, κάνουμε χωρίς προηγουμένων να αξιολογήσουμε το τι είναι αυτό, πως σχετίζεται με τα πλαίσιά μας. Αλλες φορές, "κάνουμε", ξέροντας πως αυτό είναι "παραβίαση". Αλλά σίγουρα κάτι πιο δυνατό μας έλκει. Από το ίδιο το "αντικείμενο" της έλξης, μέχρι τη "διαδρομή" προς την κατάκτησή του.

Εχοντας ολοκληρώσει λοιπόν την εξερεύνηση του απαγορευμένου, έρχεται η στιγμή που το αξιολογούμε... Αν βλέπουμε πως "κακώς" βρισκόταν μέχρι τώρα έξω από το πλαίσιο μας, λέμε πως δεν ηταν αμαρτία. Αν εξακολουθεί να βρίσκεται, λέμε πως ήταν. Χωρίς να σημαίνει - πάντα - πως δεν θα το ξανακάνουμε.

(μία πρώτη προσέγγιση ...)
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
heavenly
από ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΝΟΜΟΣ

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/heavenly

Από μικρό θυμάμαι να παρατηρώ γύρω μου, να αναπτύσω τις δικές μου παιδικές θεωρίες για το σύμπαν, τα μυρμύγκια στο μπαλκόνι, το γείτονα που δε συμπαθούσα...και επειδή πιστεύω πως όλοι σκεφτόμαστε "παιδικά", έτσι γω γράφω τις τωρινές παιδικές μου σκέψεις



Επίσημοι αναγνώστες (3)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...

Links