Επιτέλους! Μετά δυσκολιών και βασάνων καταφέραμε σε λίγες μέρες να φτιάξουμε κουραμπιέδες και φοινίκια (μελομακάρονα για όσους δεν καταλαβαίνουν), να το πασπαλίσουμε με άχνη ζάχαρη, να τα μελώσουμε και να στολίσουμε και να φωτίσουμε το σπίτι μας!

Επιτέλους Χριστούγεννα! Η εποχή που όταν ήμασταν παιδιά περιμέναμε με αγωνία και για τα δώρα και για τα γλυκά και για τα κάλαντα με ότι συνεπάγονται αυτά (you know what I mean!) και για τη διακοπή απ' το σχολείο! Είναι η εποχή που, κακά τα ψέματα, όλοι λίγο πολύ γινόμαστε πάλι παιδιά, είτε για να προσφέρουμε χαρά σε παιδιά είτε επηρεασμένοι από τις στολισμένες πόλεις και βιτρίνες, από τις προετοιμασίες είτε γενικά επειδή έτσι μας αρέσει!

Εύχομαι, λοιπόν, αυτά τα Χριστούγεννα να γίνουμε όλοι για λίγο παιδιά! Να δώσουμε και να πάρουμε χαρά. Να διασκεδάσουμε τρελά και να στάξει στην καρδιά μας μέλι! 

Κι εσείς εκεί που είστε μόνοι ή που μου μελαγχολείτε, για ψάξτε λίγο μέσα κι έξω σας κι αντί να αναπολείτε ζήστε όπως και τότε! Τι θα πει ο κόσμος; Σκασίλα μας Μεγάλη! Είναι Χριστούγεννα και κάνουμε ότι μας γουστάρει!!

 Χρόνια Πολλάααααααααααα!!