Οι μαγιάτικες νύχτες στη γειτονιά μου μυρίζουν υπέροχα. Λευκά άνθη σε πανύψηλα δέντρα, με άρωμα γιασεμόροδων. Μαγεία! Και μια καλή αφορμή να μάθουμε λίγη βοτανολογία.

Πήρα να μεταφράζω κείμενα. Τα κείμενα τελείωσαν στην ώρα τους μα η πληρωμή θα έρθει στο τέλος του μήνα.Ελπίζω και μακάρι. Έχοντας μάθει καλά πλέον τους Τζερμάν, έβαλα την υπεύθυνη να μου δώσει την υπόσχεση γραπτώς. Όι παίζουμε! Μεγαλώνουμε βρεεεεε κουκού!! 

Υποσχέθηκα μου να βρω μια πιο "σοβαρή" δουλειά από τη μετάφραση κειμένων. Τζουκ και γιοκ η μέχρι τώρα κατάσταση. Κατάφερα να κρατήσω τα χρήματα για το ενοίκιο και να μην αγοράσω αχρείαστες πελλάρες. Πάλε καλά!

Δειλά βηματάκια. Πού καιρός που μου φώναζε η γυμνάστρια διότι χόρευα με τεράστια, πηδηχτά βήματα την καραγκούνα και τον καλαματιανό; (Δεν αξιώθηκα να μάθω τέλεια άλλον παραδοσιακό χορό, κρίμα.)

Ετοίμασα κι ένα κείμενο αρχαιολογίζον. Όχι αρχαιολογικό. Δυσκολεύτηκα πολύ να συμπληρώσω το κενό για το "επάγγελμα". Στο τέλος, σκίτσαρα ένα "αναζητίς". Ο αρχισυντάκτης έσκασε στα γέλια. Μου πρότεινε να βάλω "συγγραφέας" ή έστω, "δημοσιογράφος". Μα δεν είμαι. Στην αναζήτηση βρίσκομαι. Τελικά, το άφησε. Το κείμενο δεν ξέρω αν δημοσιευτεί, πλάκα θα έχει όμως.Νομίζω θα φουσκώσω κι από μια γελοία περηφάνεια. Αν όχι, μπορεί και να κλάψω. Σοβαρομιλώ.

"Συγγραφέας"- Όνειρο αλλά όχι και ιδιότητα! Θυμώνω με όσους το σημειώνουν σαν ιδιότητά τους. Το βρίσκω αναιδές, θρασύ και ψωνίστικο. Γέμισε ο τόπος από συγγραφείς, ποιητές και δημιουργούς, τρομάρα μας! Και τον ονειροπόλο εαυτό μου μέσα βάζω, μη νομίζεις ότι χαρίζω κάστανα στη Χάρις. Πάρε πέντε για τώρα κι άλλα πέντε για να θυμάσαι το μήκος και το πλάτος του δρόμου, πελλόπλασμα! Ε, πελλόπλασμα!

Είναι αυτή η ανικανότητά μου να εντυπωσιαστώ με ό,τιδήποτε ή όποιονδήποτε, τόσο μα τόσο χλευαστική. Μα σοβαρά! 

Αλήθεια, σε ποιά ηλικία να κατάλαβε άραγε ο Γκρας ότι είναι συγγραφέας; Σε ποιό στίχο του να ένιωσε ο Παλαμάς ότι είναι ποιητής; Ποιά αράδα του Γκάτσου να τον έβαλε στο πάνθεον; Κι ο Καζαντζάκης μια ζωή στην αναζήτηση, ένιωσε ποτέ του άραγε αληθινός δημιουργός; Και ο Γουάιλντ μου ο λατρεμένος, πότε άραγε να κατάλαβε ότι η περιφρόνηση προς κάθε πεζό ψώνιο είναι αρετή που κτίζεται με κόπους;

Απόψε αποφάσισα να μην ξαναφήσω την καρδιά να ευχηθεί. Η νεράιδα που βάλαν οι Θεοί να με προσέχει, είναι ή πολύ ερωτευμένη ή πολύ άτσαλη. Το ραβδάκι της τρεμοπαίζει κι αντί να φέρει την ευχή που θέλω, φέρνει άλλο πακέτο. Τσας διαφορετικά από αυτό που περίμενα. Σοβαρός άνθρωπος, γίνεται να μαλλώσω την καλή μου νεράιδα; Ντροπή!

Ανατρίχιασα. Πότε άρχισε να βρέχει πάλι; 

Ανάθεμα κι αν έμαθα ποτέ τι είναι συνοχή.