Πάντα μου συμβαίνει αυτό...Βγαίνω να δώσω συναυλία κλασική, παίζω παπάδες -παπάδες όμως- και ακούω ένα χαλαρό χειροκρότημα, ίσα ίσα για...την προσπάθεια που λέμε..Κατευθύνομαι προς τα καθήσματα, δέχομαι μερικά αδιάφορα "μπράβο" (κοινωνικό ενδιαφέρον σου λένε!) απο το κοινό, ενώ οι δάσκαλοι και οι γονείς μου που "ξέρουν" χαμογελούν και μου δίνουν ζεστά, αληθινά συγχαρητήρια.Ανεβαίνει στη σκηνή ένας πιανίστας..Μεσαίου επιπέδου κομμάτι, καμιά σχέση με αυτό που έπαιξα εγώ..Πατάει λίγο πενταλάκι, ξεχωρίζει τα χέρια του βάζοντας λίγα μπάσα ενώ παίζει ψηλά στο κλαβιέ, κάνει μια-δυο κινήσεις με το σώμα του.Ο κόσμος τα χάνει...Χειροκροτά σαν τρελός..Ο πιανίστας βρίσκεται τώρα απο πίσω μου..Βλέπω τα χαρούμενα βλέμματα που πέφτουν πάνω του, ακούω τις ενθουσιασμένες επιβραβεύσεις που δέχεται.Δεν κρύβω ότι ζηλεύω..Εγώ αγαπάω την κιθάρα κι όμως...δεν "τα 'σπασα" παρ' όλη την δουλειά και αφοσίωση..Ηρεμώ καθώς ακούω τους δασκάλους αυτό που έπαιξε μπροστά στο κομμάτι μου δεν πιάνει μία...Όμως αυτός ξεχώρισε..Γιατί;Φταίει η φύση του οργάνου;
6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο magek (13.01.2007) Γεια σου μικρή Ίρις... και για να σε προλάβω το μικρή δεν το λέω με κακή πρόθεση αλλά με καλή όπως θα καταλάβεις παρακάτω... Σου μιλάει ένας φοιτητής 22 (σε λίγο 23) ετών, που άρχισε να μαθαίνει κλασική κιθάρα στα 18... Γι' αυτό σου λέω ότι είναι καλό που είσαι μικρή, γιατί έχεις καιρό ακόμα μπροστά σου και να μάθεις καλύτερη κιθάρα, αλλά και να δεις αν θα γίνεις μουσικός ή όχι! Γι' αυτό το θέμα δε μπορεί να σου πει ένας επαγγελματίας τι να κάνεις... Μόνο ο εαυτός σου!! Αν αγαπάς πραγματικά τη μουσική, τότε μην ακούς τίποτα... Εγώ άρχισα την κιθάρα στα 18 και ενώ έγραφα τραγούδια από μικρότερη ηλικία... Το αν θα γίνω επαγγελματίας μουσικός, ούτε εγώ το ξέρω ακόμα... Επειδή ζούμε σε δύσκολη εποχή, δε μπορώ να σταματήσω τις σπουδές για να είμαι καλυμμένος... Μακάρι να καταφέρω να ασχολούμαι μόνο με τη μουσική! Το θέμα όμως είναι ότι αγαπώ τη μουσική και δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσω! Συνέχισε λοιπόν κι η καρδιά σου θα σου πει...
Φιλικά, Μανώλης
http://rizobreaker.blogspot.com
iris-the-black (14.01.2007) Ευχαριστώ για μια πλευρά που είχε μείνει στην σκιά και την έβγαλες στον ήλιο για να μην κρυώνει...Εύχομαι καλή επιτυχία σε ό,τι κάνεις!
magek (15.01.2007) Επίσης... Σε περιμένω στο http://rizobreaker.blogspot.com
να μου πεις τη γνώμη σου!
Τα λέμε!
Υ.Γ. Αν αγαπάς κάτι μην το σταματάς κι ας σ' οδηγήσει και στο θάνατο!
mprizas (25.01.2007) Αν σε δέκα χρόνια επαναλάβεις το ίδιο ερώτημα, ίσως κάτι φταίει...Ακόμα όμως μπορείς να κοιμάσαι ήσυχη κάνοντας αυτά που πρέπει να κάνεις. Η βαθιά γνώση, αυτό είναι το στοίχημα στη μουσική. Το στυλ θα έρθει και θα σε απογειώσει.Ως τότε...κράτα προφίλ χαμηλό (όπως άλλωστε όλοι οι μεγάλοι μουσικοί!!!)
jamesmorrison (13.04.2007) θα το καταλάβεις όταν δώσεις την πρώτη σου ροκ συναυλία με μπάντα...
Τα πλήκτρα είναι χαμαλικι..Όλα τα λεφτά είναι η κιθάρα...
...κιαν μας αντέξει η σκηνή θα φανεί στο ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ...
Πάντως με έχεις εντυπωσιάσει πιτσιρίκα...Θα ήθελα πολύ όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου να συνεργαστούμε on stage.. Άπλωσε την πρακτική σου σε διάφορες τεχνικές της κιθάρας..γίνε πολύ καλή σε πολλά είδη...είναι σπανιο και συνάμα πολυ ευχάριστο να βλέπεις live μια εμφανίσιμη κιθαρίστρια να παίζει παπάδες
panachr (10.06.2008) ρε συ δεν φταιει η φυση του οργανου.μπορει ειτε να επαιξε πολυ εκφραστικα,ειτε το κομματι του να ηταν πολυ πιο κατανοητο απο το κοινο.δεν εχεις παρατηρησει και σε τρομερους μουσικους πως, ενω εχει προηγηθει π.χ. μια φουγκα μπαχ,ενας ραχμανινοφ,κτλ, αυτο που χειροκροταται περισσοτερο ειναι ο χατζιδακις στο τελος;μη σκας,απλα συνεχισε την καλη δουλεια...
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε. Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας iris-the-black Ίρις
μαθήτρια στην προσχολική εκπαίδευση