Κάθε μέρα που περνάει μπορεί να είναι και ένας μικρός τιτανικός.............Όμως,είναι αυτή δικαιολογία για να αφήσουμε τον εαυτό μας να πνιγεί;;;’ξίζει  να το παίξουμε LEORNADO DICAPRIO...???

Ο καθένας μας έχει την δύναμη πραγματικά αν το θελήσει όχι μόνο η ζωή του να μην είναι ένας μικρός τιτανικός αλλά να γίνει ένας μικρός επίγειος παράδεισος....Ποιό προτιμάτε...??

Είναι γνωστό σε όλους μας ότι σε αυτόν τον κόσμο που βρισκόμαστε υπάρχουν δύο δρόμοι....ο ΕΥΚΟΛΟΣ και ο ΔΥΣΚΟΛΟΣ....Φυσικά,πιο εύκολο να λέει κάνεις ότι όλα του πάνε στραβά και ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό.....Και όμως από μικρό μου λέγαν ότι..<<δεν υπάρχει δεν μπορώ...υπάρχει δεν θέλω..>>.Επομένως,σύμφωνα με τον νόμο της επαγωγής διαπιστώνω ότι όλα βρίσκονται στο χέρι μας και μπορούμε να επιλέξουμε..ή τον ΠΝΙΓΜΟ...ή....την ΖΩΗ....Κάποιος όμως θα αναρωτηθεί μας πώς είναι όλα στο χέρι μας;;;Δεν ξέρω πώς θα ακουστεί αυτό αλλά νιώθω ότι το μόνο πλάσμα που έχει καταφέρει να φτάσει στον ’ΡΗ...που έχει καταπολεμήσει αρρώστιες-που θεωρούνταν ανίατες-..που έχει κατασκευάσει ρομπότ..κτλ πώς είναι αυτό το ίδιο πλάσμα να πει ότι η ζωή του δεν έχει διέξοδο;;

Και κάπου εδώ φτάνουμε στο σημείο που το συναίσθημα ''χτυπάει'' τη λογική....Να λοιπόν ποιό μπορεί να είναι το μέσο για να φτάσει να πεί ότι τίποτα δεν έχει αξία...και αυτό το μέσο δεν είναι άλλο από την ''καρδιά'' γιατί είναι ο πιο ισχυρός αντίπαλος της λογικής....Πρέπει να υποκύψει κανείς;;;Κατα την γνώμη μου όσο και αν το συναίσθημα σε οδηγεί πολλές φορές στην αυτοκαταστροφή....ο ΛΟΓΟΣ...δηλαδή με άλλα λόγια ο νους είναι το μόνο χειρόφρενο για να σταματήσεις και να αλλάξεις πορεία και από τον ΠΝΙΓΜΟ να βρεθείς στην ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ...

Με άλλα λόγια πάντα κατα την προσωπική μου άποψη όταν κάποιος νιώθει να πνίγεται το μόνο που έχει να κάνει είναι να τραβήξει το ΧΕΙΡΟΦΡΕΝΟ...