Χθες το βράδυ , παρά το ότι ανυπομονούσα όλη την ημέρα να πάω στο σπιτάκι μου , να χωθώ κάτω απ’ το πάπλωμα και να αποκοιμηθώ με την μουσική και με τα όμορφα συναισθήματα που μου άφησε το live , δεν τα κατάφερνα. Σκεφτόμουν διάφορα και οι σκέψεις μου κυρίως ήταν απορίες…πολλές απορίες!

(Είναι πολλά πράγματα που δεν μπορεί να συλλάβει ο νους μου , ίσως να μη θέλει να τα συλλάβει ή φοβάται να το κάνει…πολλά πώς και πολλά γιατί)

…μέχρι που έλαβα ένα μήνυμα και στον άνθρωπο που μου το έστειλε εξέφρασα μια από τις απορίες μου. Πήρα μια απάντηση, μα αμέσως μετά έλαβα και μια πολύ όμορφη και αισιόδοξη καληνύχτα που μετά από μια πολύ σύντομη ιστοριούλα, κατέληγε κάπως έτσι…«Δέξου τις δικές μου προσευχές και πίστεψε ότι αύριο θα έχεις μια από τις πιο ζεστές μέρες του χειμώνα μέσα σου! Προσευχήθηκα ήδη…καληνύχτα!»

Δεν ξέρω γιατί, αλλά εκείνη την στιγμή, σταμάτησα να "παίζω" με τις απορίες μου!Δεν ξέρω επίσης, αν αυτός ο άνθρωπός προσευχήθηκε για μένα και βασικά δεν έχω λόγο και να αμφιβάλλω. Είχα όμως τόσο ανάγκη να σταματήσω να σκέπτομαι και να κοιμηθώ  που το μήνυμα του εκείνη την στιγμή , ήταν κάτι σαν ηρεμιστικό και τον ευχαριστώ!

Σήμερα , ίσως επειδή χθες δεν πρόλαβα να το πιστέψω παρά μόνο να το χρησιμοποιήσω σαν ηρεμιστικό…(κοιμήθηκα λέμε!) ,δεν νιώθω πως έχω την πιο ζεστή μέρα του χειμώνα μέσα μου , θα πιστέψω όμως και θα έρθει!

Όπως είχα πιστέψει σε μια άλλη αγαπημένη φράση, που μου είχε πει πάλι κάποιος άλλος, ο οποίος είχε συμβάλλει στον να εμπνευστώ και να την κάνω ποίημα «Έχε τα μάτια της ψυχής σου ανοιχτά»…ο ίδιος έπειτα συνέβαλλε στο να τα ξανακλείσω…

Θα συνεχίσω όμως να τις λέω και να τις γράφω, μέχρι να έρθει αυτή η μέρα και μέχρι να ξανά πιστέψει ο εαυτός μου το ποιήμα που είχε γράψει!:)

«Πίστεψε ότι αύριο θα έχεις μια από τις πιο ζεστές μέρες του χειμώνα μέσα σου…» 

και

«Έχε τα μάτια της ψυχής σου ανοιχτά…» 

Ωραίες δεν είναι ;

Καλημέρα σας ή Καλησπέρα σας...οτι και αν είναι ας είναι καλή!!!