Ειναι μερες σαν και αυτη που νιωθω οτι εχω χασει την καρδια μου και το χειροτερο ειναι οτι δεν ξερω πια που ειναι ουτε αυτη ,ουτε αυτα που ονειρευομουν για μενα .Αλλιως τα φανταζομουν στα 15 για τα 20 ...φοιτητης στην νομικη ισως τριτοετης με διαθεση να μπει στον δικαστικο κλαδο ,ευτυχισμενοι γονεις ευτυχισμενος πατερας που θα συνεχισει ο γιοκας του τα ονειρα του και το γραφειο του,με μια κοκκινη αλφα σπαιντερ και αρκετη εμπιστοσυνη στον εαυτο του.Αλλιως στα 20 για τα 25 αφου το μονο κοινο απο οτι φαντζομουν εμεινε το κοκκινο αμαξι που και φυσικα πουλησα καπου ενδιαμεσα καιι το γραφειο ,που απο δικηγορικο γραφειο το εκανα χρηματιστηριακο πριν παρω το πτυχιο μου στα χρηματοικονομικα η μαλλον το bachelor μου .Τοτε φανταζομουν οτι θα εχω αρχισει δουλεια σε καποια πολυ γνωστη τραπεζα και ειμαι το πολλα υποσχομενο προσωπο για την κεφαλαιοκρατικη κοινωνια που εμαθα με το καλυτερο και φυσικα αμερικανικο τροπο να δημιουργω και να συντηρω.Φυσικα εχω βρει τον ερωτα της ζωης μου και μαζι περναμε απο καλοκαιρια στην μυκονο ,στην σαντορινη και στην ιμπιζα ισως ,μεχρι χειμωνες απο αραχωβα μεχρι αυστρια και ελβετια !!Επιπροσθετα ,ακριβη ζωη ,ακριβο αυτοκινητο και μαζευω το πρωτο εκατομμυριο πριν τα 30.Στα 25 για τα 30 οπου κοντευω ειδα πολυ λιγα πραγματα να γινονται.Τα περισσοτερα υλικα ,ενας αρραβωνας στα 23 ο οποιος φυσικα εληξε ευτυχως με τον καλυτερο τροπο για την ψυχικη μου υγεια.Πηγα στρατο ,αν και αργησα για να προσθεσω επαγγελματικη εμπειρια και καλα , οπου περασα υπεροχα ,γνωρισα τον κολλητο μου τον δημητρη , κατα σαιτ heartbreak kid, εκανα και αλλες σχεσεις οι οποιες καταληξανε σε φιασκο ,νευριασα ,ηπια ,καπνισα ,εκλαψα,τα εβαλα με ολους ,με αυτες ,με μενα με ολα.Και τι ???Αν και απο την μια χαιρομαι γιατι εχω την υγεια μου ,εκοψα το τσιγαρο,περναω καλα,εχω την οικογενεια μου τους φιλους μου ,τους γνωστους μου.Κατι λειπει απολα αυτα .Ειμαι λιγους μηνες πριν μπω στα 29 και ριχνω μια ματια πισω μου και νιωθω οτι δε εχω κανει τιποτα ,περασαν τοσα χρονια ,τοσες ευκαιριες τοσες σχεσεις ,τοσες ελπιδες τοσες προσμονες ,τοσα ονειρα .Σκεφτομαι ...ετσι θα περασουν και τα υπολοιπα χρονια τοσο γρηγορα και παλι δε θα χω κανει τιποτα ...μια αληθινη σχεση που θα αντικατοπτριζει το για παντα .....μια οικογενεια και αυτο το παιδι που τοσο θελω να κανω...μια δουλεια η οποια θα την κανω γιατι θα με ευχαριστει ....επιθυμιες που θα γινονται πραγματικοτητα οπως αυτο το σπιτι στη σαντορινη στο ημεροβιγλι που το μπαλκονι του θα βλεπει την θαλασσα και οσα αφησα πισω για να ειμαι εκει μακρια απο ολους , μακρια απο ολα και θα γραφω το βιβλιο μου που τοσο πολυ ονειρευομαι να γραψω .Που θα πας ζωη στο τελος ,εγω θα σε νικησω γιατι θα το θελω,γιατι θα το μπορω ,γιατι θα αγαπω,γιατι ετσι πρεπει να γινει ....οι μοιρες και αν χορευουν εγω δεν ακολουθω αυτο τον σκοπο.