H εταιρία που γεννήθηκε στην Κίνα πριν από ένα χρόνο περίπου, με χαρές και πανηγύρια, μας έβαλε σε ένα δρόμο που τον περπατήσαμε με πολύ άγχος και μεγάλη προσπάθεια!

Δε το αφήσαμε όμως ούτε μια μέρα...

Το μέγεθος της Κινέζικης οικονομίας για το 2010 ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο ξεπερνώντας την Ιαπωνία η οποία ήταν σε αυτή τη θέση από τα τέλη του 60’. Το κινέζικο καθεστώς μπορεί να μην είναι ευέλικτο και εξωστρεφές αλλά το μέγεθος και η δυναμική της οικονομίας του το κρατάνε μακριά από την τύχη που είχαν παρόμοια καθεστώτα στο παρελθόν.

Όταν οι χώρες (μικρές και μεγάλες) προσπαθούν να γεμίσουν τα ταμεία τους με εξαγωγές, η Κίνα κάνει ακριβώς το αντίθετο. Στρέφεται στην εσωτερική της αγορά, στα νοικοκυριά της, στους επιχειρηματίες της και στις δικές της τράπεζες. To ενάμισι δις των κινέζων, είναι πολύ μεγαλύτερη αγορά από αυτή που θα μπορούσε να κυνηγήσει η Κίνα με τις εξαγωγές της, έχοντας φυσικά συνεχώς και το άγχος της εξάρτησης.

Αν λοιπόν ήταν να προσπαθήσουμε κάπου θα προσπαθούσαμε εκεί...

Ξεκινώντας  το Δεκέμβρη του 2009, δεν περίμενε κανείς πως το Φλεβάρη του 2011 θα είχαμε το δικό μας διαμέρισμα στη Shanghai (φώτο από την είσοδο του συγκροτήματος... από το εσωτερικό θα σας ποστάρω μόλις πάω και το συμμαζέψω λίγο).Κανείς δεν περίμενε επίσης ότι θα έφτιαχνα βαλίτσες για 30 μέρες.

Όλο αυτό τον καιρό καθένας μας κουβάλησε ένα μικρό κομμάτι στην πλάτη του, το μυαλό δεν άδειαζε ποτέ και τα νούμερα μας έκαναν παρέα ακόμα και στο σπίτι, στο σινεμά, στην εκδρομή... κάτι τέτοιες στιγμές εκτιμάς και τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου.

Μπορεί να μη πέρασαν εύκολα αυτοί οι μήνες σημασία όμως δεν έχει αν πέσεις, αλλά αν σταθείς τελικά όρθιος ή όχι. Το καμάρι μας στάθηκε στα πόδια του...μεγάλωσε και έφτιαξε δικό του σπίτι...

Από το Dalian μέχρι το Guangzhou (θα τα βρείτε στο χάρτη, παραλιακά), είναι περίπου 2.000km, βάζοντας και τις παρακάμψεις για ενδιάμεσους προορισμούς θα ξεπεράσουμε τα 4.500km.Και τα Σαββατοκύριακα πάλι πίσω στη Shanghai. Όρεξη να έχεις δηλαδή για δρόμους και αεροδρόμια...

Κοιτάω τη βαλίτσα... τί να πάρεις και τί να αφήσεις για 30 μέρες, ότι και να πάρεις σίγουρα κάτι θα σου λείψει...Πως να πάρεις μαζί σου τα πρωινά της Κυριακής... τη μυρωδιά από το τζάκι ή τα βράδια της Τετάρτης με τα παιδιά στο ίδιο πάντα μαγαζί...

Λοιπόν....45 τετραγωνικά δεν τα λες παλάτι... αλλά όποιος θέλει να μείνει στο σπίτι, στη Shanghai, μετά της 22/3 που θα επιστρέψω, να μου στείλει ΠΜ...εξαιρούνται οι μέρες κοντά στο Πάσχα διότι είναι ήδη κλεισμένο. Φωτογραφίες θα σας στείλω από εκεί... (να το βάλω αυτό και στο topic “προσφορές για τα μέλη»;)

Στη φώτο ο κούταβος όταν του είπα ότι θα λείψω ένα μήνα... ( την ίδια φάτσα ακριβώς είχε και ο μπόμπιρας... )