Εγώ Και Ο Εαυτός Μου...
Είμαστε Ψυχή...Μα Όλοι Κοιτούν Την Μορφή...
20 Φεβρουαρίου 2007, 19:56
Τέρμα Το Διάλλειμα...


Και μετά το παιχνίδι , ας επανέλθω στην πραγματικότητα!!!

Είχα ένα πολύ όμορφο τριήμερο!!!

Το πέρασα φυσικά με φίλους και με την οικογένεια μου!

Και ενώ περιμένω πως και πως το τριήμερο για να ξεκουραστώ και κυρίως να κοιμηθώ , πράγμα δύσκολο για μένα , δεν το έκανα!!!

Χθες με πήρε ο ύπνος στις 04:00!Δεν με πειράζει όμως, ήταν δημιουργική η νύχτα μου...

Ερχόμενη λοιπόν στην δουλειά μου με περίμεναν διαφορά πραγματάκια που θα μου γέμιζαν την μέρα…Απ’ τα προσωπικά (Π.Χ να βάλω κάποιες φωτογραφίες στο τοπικ για το Αποκριάτικο Πάρτι) , μέχρι πολλές πολλές δουλειές, οι οποίες με κράτησαν απασχολημένη μέχρι την ώρα που ανανέωσα το Blog μου.

Καλά ήταν δεν έχω παράπονο , απλά μετά από ένα τόσο όμορφο τριήμερο θα προτιμούσα να μην έπηζα!

Πέρα από αυτά όμως και με αφορμή κάποια γραπτή επικοινωνία που είχα με έναν φίλο, θα ήθελα αυτό το post, να το αφιερώσω σε δυο πολύ αγαπημένα μας πρόσωπα που έχουν «φύγει» , αλλά για εμάς είναι πάντα εδώ…

Φαντάζομαι πως και εκείνος, θα έχει νιώσει κάτι από αυτά που έγραψα εγώ για τον πατέρα μου….

Όχι , δεν θέλω να σας ψυχοπλακώσω…

Ένιωσα απλά την ανάγκη να τους το Αφιερώσω…

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Σε ένα σοκάκι σκοτεινό βρέθηκα χθες το βράδυ

το κρύο ήταν τσουχτερό κι ήμουν μόνη στο σκοτάδι.

Ξάφνου βλέπω μια σκιά να με πλησιάζει

φοβήθηκα μα κίνηση δεν έκανα καμιά.

 

Ήσουν εσύ, μου έγνεφες κοντά να πλησιάσω

ήθελες είπες να με δεις , να ‘ρθεις να σ΄ αγκαλιάσω.

Σου έλειψα? ρώτησες δειλά κοιτώντας με στα μάτια

αν άργησα συγχώρα με, μα είναι η καρδιά κομμάτια.

 

Απότομα πετάχτηκα και ήμουν δακρυσμένη

όνειρο ήταν ? ρώτησα και έμεινα σαστισμένη.

Ξανάκλεισα τα μάτια μου , να έρθεις για λίγο πάλι

μα εσύ είχες φύγει ξαφνικά για πολλοστή φορά. 

 

Να απαντήσω δεν πρόλαβα στις δικές σου ερωτήσεις.

Το άγγιγμά σου ένιωσα μα ήτανε για λίγο.

Έλα ξανά στον ύπνο μου να σ’ αποχαιρετήσω,

μου έλειψες θέλω να σου πω, να σε γλυκοφιλήσω. 

 

Που ταξιδεύεις δεν μπορώ τώρα εγώ να ξέρω

Αν με ακούς όταν σου μιλώ , τα «γράμματα» μου αν παίρνεις.

Δώσε μου κάτι για να ζω , δεν φτάνει η ανάμνηση σου

έλα ξανά στον ύπνο μου και δως μου κάτι απ’ την εκεί ζωή σου.

 

(28.01.07)   
- Στείλε Σχόλιο


Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
emaki
Έμυ
Ιδιωτική Υπάλληλος
από ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/emaki

Σκέψεις...Από Καρδιάς...Και Άλλα...





Επίσημοι αναγνώστες (27)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links