Δεν μου αρέσει καθόλου να μιλάω για βιβλία που με απογοήτευσαν, που δε μου άρεσαν. Ξέρω πολύ καλά ότι με τον Φάνη  έχουμε παντελώς διαφορετικά κριτήρια σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης. Σπάνια συμφωνούμε. Και, έτσι, παρά τις διθυραμβικές κριτικές και το μέγεθος του συγγραφέα, ήμουν λίγο επιφυλακτική στην πρότασή του να διαβάσω την Αίθουσα του θρόνου.

Με κούρασε.

Με κούρασε.

Με κούρασε.

Και δε με ευχαρίστησε καθόλου.

Και νευριάζω πολύ όταν «χάνω» τον χρόνο μου με βιβλία που δεν είναι του γούστου μου.

Κουραστικοί, προβλέψιμοι ήρωες, και έβλεπαν πολλά, πολλά προφητικά όνειρα ρε παιδί μου…

Για να το ξεκαθαρίσουμε όμως:

Αυτό βέβαια, η δική μου δηλαδή αντίληψη για το βιβλίο, δεν μειώνει με τίποτα την αξία του ή την αξία του Τάσου Αθανασιάδη ως λογοτέχνη. Απλά –όπως ξανάγραψα παραπάνω- δεν είναι του γούστου μου(γιατί ούτε να τα παρατήσω θέλω ούτε να συνεχίσω να τα διαβάζω όμως και να σέρνομαι και τα διλήμματα δεν μου ταιριάζουν). Προτιμώ πιο απλά λόγια και πιο ξεκάθαρα νοήματα, που μιλάνε κατευθείαν στην καρδιά, στην ψυχή και στο μυαλό μου. (Να, για παράδειγμα, όπως την Φάρμα των Ζώων ή τον Γέρο και την θάλασσα, που διαβάζω αυτές τις μέρες…)

Παρόλο που το έχουν χαρακτηρίσει ως «ένα από τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά μυθιστορήματα» και «μία κατάκτηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας», λοιπόν, λυπάμαι, μα δεν με έπεισε… : (

Νομίζω πως δεν θα το ξαναδιαβάσω στο μέλλον, όπως κάνω με τα περισσότερα βιβλία, απλά ίσως κρατήσω στη μνήμη μου τα παρακάτω:

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:

-Αγαπώ πολύ την εποχή μου… την αντίσκοψε με γέλιο. Είναι ο χιτώνας μου, κι ας με καίει συχνά. Καθένας μας έχει χρέος να γίνεται στρατιώτης της εποχής του. Μονάχα έτσι εξελίσσεται η ανθρωπότητα. Κι αυτό είναι από τα πιο θετικά…

-…πίσω απ΄ το απρόοπτο ο Θεός παραμονεύει.

-Ώρες ώρες νομίζω πως η σιωπή είναι η πιο εκπληκτική μα έκφραση…

-Με τη σκέψη μας τα κάνομε όλα πολύπλοκα, ευτυχώς που τα μάτια μας τ΄ απλοποιούνε…

-Όλοι είμαστε μόνοι. Φτάνει να μπορεί κανείς να διατάζει τη μοναξιά του, για να ‘ρχεται όποτε τη χρειάζεται.

-Ένας άνθρωπος πλάι μας είναι κάποτε όλος ο κόσμος.

………………………..

Ο καλός μου, επίσης, με πληροφόρησε πως είχε γυριστεί  και σε τηλεοπτική σειρά. Για όποιον ενδιαφέρεται, εδώ το τρέιλερ: