Ερωτευμενη παντα με την στιγμη που πεφτουν τα πρωτα φυλλα...
Το πρωτο συννεφο..Η πρωτη ψιχαλα.. Σημαδια του αποχαρετισμου των οριζοντων..
Καθισμενη κλασσικα στο πατωμα του μπαλκονιου, Καλωσοριζω με απεραντη ευχαριστηση το πρωτο αγερι..
Στις 2 τα χαραματα αγκαλια με ενα ποτο καθομαι και συλλογιεμαι...
Οχι δεν με πηρανε τα χρονια να λησμονω το παρελθον μου κοιτωντας πισω του...
Μου πηραν το μυαλο οι αγεριδες και τα πρωτοβροχια..
Η λατρεμενες μου εποχες κοντευουν..Λησμονω τις στιγμες που ανοιγουν οι ουρανοι και ο αερας δεν ξερει ποιον δρομο να πρωτοπαρει..
Μου λειπουν οι στιγμες που καθομουν και παλευα να βρω τον εαυτο μου ...
Γιατι νιωθω οτι καπου τον εχω χασει...

Δροσια μου...Μ'αρεσει το κρυο που σε χτυπαει στο προσωπο... Σου θυμιζει οτι εισαι ξυπνιος ..Οτι νιωθεις..
Παντοτε απο μικρη ειχα το (κακο?) συνηθειο να συνδεω την ψυχικη μου διαθεση με τις εποχες..
Καθε καλοκαιρι επεφτα σε αδρανεια..
Παιζει να ημουν το μοναδικο παιδι του χωριου που απεχθανοταν τον ηλιο...Εβλεπα φως και κρυβομουν...Ερχοταν το καλοκαιρι και με επιανε καταθλιψη..
Παιζει να ημουν το μοναδικο παιδι που ζητουσε απο τον μπαμπα του να το παει στην θαλασσα οκτωβρη μηνα...
Καθομουν με τις ωρες στην αμμο και χαζευα την φουρτουνιασμενη θαλασσα... Δεν πα να εβρεχε...Δεν πα να χιονιζε...
Κ επειτα...Ερχομενος βαρυχειμωνιας...Κρυοοοοοοο.... η καλυτερη μου ...
Παιδακι ολη μερα στα χιονια και στο -25.... Μεχρι που ανεβαζα 40αρια και με μπουντρουμιαζε η φωτουλα...Και τοτε κολλουσα μουρη και χερακια στο παραθυρο αρρωσταινοντας ολο και περισσοτερο που δεν μπορουσα να βγω...
Βροχη μου...Μαγικο μου φαινομενο ...
Τελικα δεν αλλαζει και πολυ ο ανθρωπος με το περασμα των χρονων..Μπορει να μεγαλωνει...Μπορει να γερναει...Μπορει να εχει ξεχασει τι ηταν ...Μπορει χιλια μπορει...
Να το παλι....Ερχεται να μου ξυπναει θυμησες... Σκαει υπουλα στο προσωπο και ερχεται εκεινη η στιγμη που κλεινεις τα ματια..Ανασαινεις... Και νιωθεις οτι ξυπνανε τα παντα μεσα σου...
Χαιρομαι που παραμενω παιδι μεσα μου...
Ευχομαι να μην αλλαξω ποτε...
Ευχομαι να συνεχισω να αγαπω και να απολαμβανω το πρωτο πρωτοβροχι...
Νιωθω οτι πραγματικα εισχωρει και ξεπλενει την ψυχη μου...