ανάμεσα σε όλα τα άλλα το να θυμάσαι με χαρά τη μέρα που ενώσατε τις μοναξιές σας και τις μέρες που περνούσατε μαζί.Τη θυμάμαι αυτή τη μέρα με κάθε λεπτομέρεια.Τις άλλες σχεδόν στην πλειοψηφία τους δε θέλω ούτε να τις σκέφτομαι.Μια φίλη μου λέει ότι εμείς οι 2 έπρεπε να γίνουμε ζευγάρι κατευθείαν τη δεύτερη φορά κι όχι την πρώτη! Δεν ξέρω αν έχει δικιο,νομίζω πως έχει και είμαστε πάρα πολύ καλύτερα από πριν.. Κι έτσι τώρα είμαστε στο δεύτερο ημίχρονο.

Αγάπη είναι να θυμάσαι από που ξεκίνησες.Εμείς ξανα-ξεκινήσαμε λοιπόν και με μπερδεύει αυτό μερικές φορές.Όπως σήμερα για παράδειγμα. Μια φίλη κλείνει σε ένα μήνα 2 χρόνια με το φίλο της. Με ρώτησε πότε έχουμε εμείς επέτειο.Υποτίθεται τέλος Ιουνίου θα κλείναμε 2 χρόνια. Είναι πως θα το πάρεις. Κάποιος θα ισχυριζόταν ότι κάναμε κάποιο διάλειμμα καλοκαιροφθινόπωρο και τα ξαναβρήκαμε.Οπότε η επέτειος η καλοκαιρινή ισχύει. Αλλά από την άλλη μπορείς να πεις ότι κάναμε ¨καινούρια αρχή" το Δεκέμβριο οπότε θα πρέπει να θυμόμαστε εκείνη τη μέρα.

Όμως υπάρχουν μερικές φορές που απορώ με τον εαυτό μου που γύρισα.Πώς ανέτρεψες αυτό το σκηνικό?Σε έκανα μπάνιο μετά την εγχείρηση κι αντίκρυζα ένα άγνωστο σώμα μπροστά μου που έπρεπε απλά να το πλύνω, κι αυτό έκανα τίποτα άλλο.Στεναχωριόμουν με τη βλακεία σου που φτάσαμε στο σημείο  να βλέπω το σώμα σου και να μην αισθάνομαι τίποτα.Και με τη δική μου βλακεία που σε έκανα μπάνιο γιατί σου έδινα ελπίδες χωρίς να θέλω! Σε λυπόμουνα όμως να σε αφήσω να πονάς γι αυτό και μόνο σε εκανα μπάνιο. Γύρισα σπίτι μου και το είχα μετανιώσει! Ένα βράδυ που καθόμασταν με τις ώρες και ήμασταν τσακωμένοι μου είπες ότι αρνείσαι να πιστέψεις ότι με είχες χάσει κι ήθελα να το βάλω στα πόδια. Ναι με είχες χάσει πανηγυρικά, πανηγυρικότατα, παρ'όλο που ήμουν σπίτι σου και συζητούσαμε. Έμενα απο περιέργεια και εγωισμό γιατί ήθελα να σε κάνω να καταλάβεις το γιατί με έχασες που είχες μείνει με την απορία το καλοκαίρι και γιατί ήθελα να παραδεχτείς το λάθος σου πεισματάρικο πλάσμα του κερατά! Πέρασε καιρός για να επανέλθω σε φυσιολογικά επίπεδα κι αυτό γιατί αναγνώριζα το πόσο προσπαθούσες.Δεν ήθελα να προσπαθήσω καθόλου τόσο πολύ είχα ξενερώσει.Είναι απάισιο συναισθημα να ακούς τον άλλον ότι σε αγαπάει και να μη μπορείς να απαντήσεις τίποτα γιατί δεν νιώθεις τίποτα.Γιατί είχα αποφασίσει να σκεφτόμαι άλλους κι άλλα πράγματα. Αλλά τελικά τα κατάφερες και τα ανέτρεψες όλα μόνος σου.Η μόνη φορά που χάρηκα την επιμονή και το πείσμα σου, τις άλλες φορές με εκνευρίζει!

Ποιά μέρα έχουμε επέτειο? Η πρώτη πιστεύω ότι είχαμε φοβερή ατμόσφαιρα, ήταν φανταστική, σχεδόν η καλύτερη μέρα που υπάρχει. Τη δεύτερη φορά όμως κάναμε πραγματικά restart συστηθήκαμε από την αρχή, γνώρισα έναν άλλο άνθρωπο και χαίρομαι γι αυτό!15 Δεκεμβρίου λοιπόν απάντησα ως μέρα επετείου γιατί είναι το πρώτο βράδυ που κοιμήθηκα εντελώς ήρεμα σπίτι σου, κι αυτό έχει ανεκτίμητη αξία για μένα!