Είναι μερικές μέρες που όλα σου πάνε καλά, είναι άλλες πάλι, που όλα σου πάνε στραβά και μετανιώνεις που βγαίνεις από το σπίτι. Είναι και κάποιες άλλες όμως που είναι αδιάφορες, δεν συμβαίνει τίποτα και δεν καταλαβαίνεις για πότε περνάνε.

Λες σήμερα να είναι μια τέτοια μέρα?

Ελπίζω πως όχι, Μέχρι στιγμής βέβαια δεν έγινε και κάτι το συνταρακτικό, ξύπνησα, πήγα στην πρόβα μου (ετοιμάζουμε ένα αφιέρωμα στον Στ. Καζαντζίδη την Τετάρτη που μας έρχεται, θα τραγουδήσει ο Ηλίας Κλωναρίδης..) γύρισα από την πρόβα, έφαγα σουπίτσα αυγολέμονο, γύρισα σπίτι και τώρα κάθομαι ακούω μουσικούλα (το νέο cd των Encardia) και γράφω.

Ναι, λοιπόν… Δεν θέλω να περάσει έτσι αυτή η μέρα, θέλω το βράδυ να πάω κάπου έξω αλλά δεν ξέρω που. Στον Αλκίνοο θα γίνεται χαμός…Η Νέγκα είναι μια πολύ καλή σκέψη, παίζει και ένα θέατρο που θέλουμε καιρό να πάμε. Θα δούμε…

H νύχτα λοιπόν σιγά σιγά έρχεται και εγώ πρέπει να απλώσω την μπουγάδα, να φτιάξω το ντοσιέ μου τα τραγούδια των ¨Βραδυνύ Τύπυ¨, να συμμαζέψω λίγο το δωμάτιο και να ξυριστώ. Όλα αυτά όμως αφού περάσω από το ψυγείο όπου με περιμένει ένα εκμεκ καταίφι ………. Καλό Σαββατοκύριακο!!