Ο Νίκος Γκάτσος είναι ένας μεγάλος ποιητής, και  "Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα" (Μάνα μου Ελλάς) είναι ένα μεγάλο τραγούδι. Γενικώς αποδεκτό αυτό και δεν έχω συναντήσει ούτε ένα άνθρωπο μέχρι στιγμής που να έχει αντίθετη άποψη.

Μετά την πρώτη εξαιρετική ερμηνεία του Νίκου Δημητράτου (1983) στην ταινία "Ρεμπέτικο" πολλές ακόμη ερμηνείες έχουν κυκλοφορήσει από Λέκκα, Μοσχολιού, Νταλάρα, Γλυκερία, Μακεδόνα, Καρούνη, Χαρούλη, Αμάν Αμήν, Χαλκιά και προφανώς κι από άλλους ερμηνευτές που μου διαφεύγουν.

Ποιά ερμηνεία προτιμά ο καθένας μας είναι θέμα προσωπικού γούστου, ωστόσο πόσο συγκλονιστικό είναι να ακούς τον ίδιο τον δημιουργό Νίκο Γκάτσο να απαγγέλει στην αρχή και στη συνέχεια να τραγουδά "Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα"  σε πρωτόλεια μορφή - πολύ πριν ενορχηστρωθεί - με τον Σταύρο Ξαρχάκο να κρατάει υποτυπωδώς τον ρυθμό στο πιάνο και τον Κώστα Φέρρη να σιγομουρμουρίζει βοηθώντας από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, γιατί οι πληροφορίες λένε ότι πρόκειται για τηλεφωνική επικοινωνία ηχογραφημένη, και πιθανότατα να έγινε το διάστημα που "έψαχναν" την μελοποίηση και την τελική μορφή.

Απολαύστε, προσπερνώντας τον χαμηλό ήχο και τους διάφορους μικροθορύβους που αποτυπώθηκαν. Πρόκειται για ντοκουμέντο!!