Ηταν έρωτας με την πρώτη ματιά, σαν αυτές τις καταστάσεις που αναφέρονται στα μυθιστορήματα και πάντοτε τις τοποθετούσα στα "γλυκανάλατα"...  Επειδή όμως λούζεσαι πάντα αυτό που κοροϊδεύεις -έτσι λένε- ήρθε η ώρα να το "πάθω" κι εγώ μ΄ενα τσομπάνη (και κανα δυό ακόμη της οικογένειας μαζί με μένα, ομαδικός ήταν ο έρωτας), γιατί έρωτας είναι αυτός, πώς να τον βάλουμε σε καλούπια? κι όταν σου ΄ρθει κατακούτελα δεν κοιτάζει  κάστες, κοινωνικά στάτους, ράτσες και πεντιγκρί

Και το όνομα αυτού Νταγιάν... όπως ο διάσημος συνονόματός του εξ αιτίας του αριστερού ματιού

Το  1941 στον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Μοσέ Νταγιάν, πολεμώντας με τις βρετανικές δυνάμεις εναντίον του ’ξονα  έχασε το αριστερό του μάτι και έκτοτε φορούσε ένα μαύρο «πειρατικό» κάλυμμα για το υπόλοιπο της ζωής του, κάτι που τον έκανε μία από τις πιο διάσημες φιγούρες της διεθνούς πολιτικής σκηνής.

Η συνέχεια της σταδιοδρομίας του είναι γνωστή και καταγεγραμμένη (με όλα τα συν και τα πλήν, αναλόγως την οπτική γωνία) με τις τολμηρές στρατιωτικές του νίκες ενάντια σε αριθμητικά πολλαπλάσιες Αραβικές δυνάμεις: το 1967 στον"Πόλεμο των 6 ημερών" με αιφνιδιαστικό χτύπημα κατέστρεψε ολοσχερώς την αιγυπτιακή πολεμική αεροπορία πριν προλάβει να απογειωθεί και ταυτόχρονα εισέβαλε στη  Συρία κατακτώντας τα υψώματα Γκολάν που μέχρι σήμερα κατέχει το Ισραήλ.

Τα έργα και οι ημέρες του διάσημου στρατηγού Μοσέ Νταγιάν γνωστά... τα έργα και οι ημέρες του απλού Νταγιάν που φιλοδοξεί να εξελιχθεί σε σοβαρό ελληνικό ποιμενικό, άγνωστα ακόμη καθότι 2 μόλις μηνών, από φιλοζωική υιοθετήθηκε και προς το παρόν όλη η οικογένεια επιδίδεται στον καθημερινό αγώνα να σώσει οτιδήποτε κι αν σώζεται από κανα δυό δεκάδες μικρούτσικα κοφτερά δοντάκια σαν καρφίτσες που νοστιμεύονται τα ΠΑΝΤΑ...........

Ο Νταγιαν-ούλης μου