Χρόνος βαθύς μυθικός κομψός κι αφηρημένος.

Πλέει ανάμεσά μας και τριγύρω μας  

Κάθε εικόνα κάθε φωτογραφία μια στιγμή από το αναπάντεχο το τυχαίο που κυβερνά τη ζωή.

Που τόσο θέλουμε να προγραμματίσουμε και δε μας κάνει τη χάρη.

Της χρωστάμε χάρη που δε μας κάνει τη χάρη!

Να κάθετε πειθήνια και να την οργανώνουμε να την προγραμματίζουμε να την μετατρέπουμε σε άχαρη και πεζή πραγματικότητα.

Που πιθανόν και να μας λυπάται να αναγνωρίζει στην όψη μας τη δειλία το φόβο για το άγνωστο, εδώ που τα λέμε δεν αρέσει να σε ξεβολεύουν απρόσμενα συμβάντα και δοσοληψίες του σατανά !

Ανθρώπινες ατσαλοσύνες κατεργαριές αόρατες.

Αμέσως άρχετε στο νου μια τεράστια δίνη, που κάνει ας πούμε ένα μίξερ ένα τεράστιο μίξερ και δεν γνωρίζεις αλλά αναγνωρίζεις διαισθάνεσαι το απρόσμενο αν σε μια τέτοια για άγνωστο λόγο βρεθείς;

Πολύπλοκη αναπάντεχη πορεία στο διάβα του χρόνου.

Έκπληξη να το στοιχείο που ανατρέπει τη λύπη τη χαρά την ισορροπία.

Θέλω πράγματα αξεπέραστα μοναδικά με τρώει η αγονία η ζήλια για τα δημιουργήματα των άλλων. Δεν μπορώ να φανταστώ πως κάποιος ρε παιδί μου τα καταφέρνει καλύτερα η έστω καλά είναι θάνατος, αισθήματα νέκρωσης με αγκυλώνουν γιατί δεν το σκέφτηκα, παράξενη απολογία άξια ολοκληρωμένης ανάλυσης του εγώ ενός ανθρώπου που λέει στον καθρέφτη του πόσο καλός και αξιόλογος είναι.

Βέβαια νομίζω όχι πάντα υπάρχουν στιγμές και άτομα που οι συνέπειες της επιτυχίας τους ενοχλούν λιγότερο.

Θαυμασμός της ιδέας της μοναδικότητας, του σπάνιου συνδυασμού λεπτών και άδηλων αποχρώσεων της πραγματικότητας, συνδυαστική ικανότητα υψηλών προσδοκιών.