Καρδιά μου πέρασες μέσα από δύσκολες στιγμές,

πορείες κακοτράχαλες ονείρων και κατάπτωσης,

δύσκολες κι επικίνδυνες αποφάσεις.

Πολλές φορές κούρνιαξες  φοβισμένος κι αναποφάσιστος,

πολλές φορές κατηγορήθηκες ασύστολα για τη φλόγα της καρδιά σου.

Μα πάντα τα λάθη γίνανε σε θολό τοπίο σε τοπίο ομίχλης.

Δεν είχες καθαρό ιδεολογικό πεδίο

η ανάλυση στερείτω  διαλεκτικού και ταξικού βάθους

ωριμότητας και θάρρους.

Θα έλεγε κανείς πώς η ταξική πάλη είτε την αντιλαμβανόσουν είτε όχι

σε οδηγούσε μέσα από τους δικούς της δρόμους

σε στάσεις ζωής ανάλογες με την πορεία της.

Μα η δική σου συμβολή  στην ιστορία ετούτη ποια ήταν;