Κάπου στο ξέφωτο του δάσους όμορφα πολύχρωμα αγριολούλουδα απελευθερώνουν το μυστήριο της ύπαρξης.

Η άμμος ατελείωτη, απέραντη έκταση καυτής ύλης άνυγρης στεγνής ζωής μαρτυρικού βηματισμού μέχρι την επόμενη όαση πράσινη στιγμή στο χάος.

Νερό διαυγές, άρωμα μιας ένωσης πανάρχαιας με τον κάματο.

Κάθαρση συνέπεια και υπόσχεση δύναμης φανός και φάρος δίπλα στην όαση, λιμάνι ατάραχο κι ατάραχτο από λέξεις και γράμματα.

Γραμμάτια απλήρωτα, κόπος που βάλθηκες να ανταλλάξεις με χρήμα, τη δύναμη του όπλου βλέπεις. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει τη στιγμή που πρόδωσες τον άνθρωπο.

Θεϊκά δικαιολογητικά φοβέρες και κατάρες τριγυρνάς πάνω από τα κεφάλια μας δεμένες στο θεϊκό μαστίγιο σου και στους κεραυνούς κάποιου Δία. Όλοι πρέπει να υποταχτούν.

Δεν θυμώνουν δεν ξεσπούν για το άδικο που τους συμβαίνει φροντίζεις να το κρύψεις μα το άδικο το νιώθεις σε πνίγει και ας μην το κατανοείς επαρκώς.

Κόμπος δεμένων αισθημάτων  τα μάτια κοιτούν για σύντροφο να βρουν

Στεγνή και ξερή γεύση χάνετε το έδαφος γκρεμίζεσαι ώρα πολύ ……….. απλώνεις τα χέρια κάπου να κρατηθείς.

Σκας στον πάτο ενός βαράθρου το κορμί ταλαιπωρημένο ζαλάδα το τυλίγει σα νεφέλωμα, δεν βλέπεις καλά μισοσκόταδο από κάπου ψηλά έρχεται αχνό φως αρχίζει να σαλεύει.

Μόνος στο πουθενά μα όχι ,όχι δεν είναι μόνος

και άλλοι ταλαιπωρημένοι αδύναμοι στο κορμί στα αισθήματα στο νου

γενιές και γενιές καταπίεσης στο περιθώριο της γνώσεις βουτηγμένοι στο ανεξήγητο

ανάβουν θυμίαμα και ξορκίζουν το κακό που αναπόφευκτα θα τους ευρύ.

Έχουνε δρόμο μπροστά γενιές πολλές θα τον περπατήσουν

και σαν η ώρα βρει τη στιγμή που πρέπει

οι καταραμένοι θα ξεπλύνουν τον κάματο θα πάρουν τη ζωή σε άλλη διάσταση

τα μάτια θα βλέπουν αλλιώς κι όλα αλλιώς θα τα καταλαβαίνουν.

Τα αγριολούλουδα σε άλλα χρώματα θα τα βλέπεις και η ύπαρξη αξία άλλη θ’ έχει

14/06/08