Κάρβουνο μαύρο η καρδιά μου
κάρβουνο σαν συννεφιασμένος ουρανός
Παρασκευής μεγάλης
μπόρας προμήνυμα.
Με κάρβουνο ζωγραφισμένο το αβάσταχτο ηλιοτρόπιο
τα μεγάλα του σχήματα ζωγραφιές απόκοσμες υπερκόσμιες
μαραμένα χρώματα άνυδρα ιδέες δεμένες με μετάξι στην άκρη του κόσμου
στο κατώφλι του μέλλοντος μελλώντας το νέο το μελλούμενο.
Πάνε έτσι οι μενεξέδες και τα ηλιοτρόπια
χέρι χέρι με μια ασίγαστη ερωτική σχέση
ανατροπής ως τη ρίζα του θυμαριού.
Βλαστά η άλλη μέρα τη νιότη τη ζωντάνια την αισιοδοξία
Και τα παιδιά ανέμελα ζουν τα βάσανα χωρίς πίκρα
έτοιμα να σου δώσουν ένα φιλί ένα χαμόγελο
και τρέχουν με το βλέμμα όλο ένα ερώτημα
ασαφές σαν την αλήθεια που ποτέ δεν λέγετε.
17/11/10
Αλλαγές νότες ρομαντικές ποίηση Πεζό Ποιημα ποίημα Ποίημα Σκέψεις Τραγούδι