Άστρα της αυγής μωβ πράσινα χρυσά λούζουν την ανθρωπότητα με φως και νοσταλγία

Κύματα χρωματιστά ποτίζουν το μέλλον που δροσίζουν οι πρωινοί αέρηδες,

 Εκείνες τις ώρες που στοχάζεσαι το αύριο κουρνιάζει μέσα στα φυλλώματα της ελπίδας μας το όνειρο πως δεν θα γίνει ποτέ πιά πόλεμος.

Μα φοβάμαι τους ανθρώπους που δεν έχουν δει τα πρωινά άστρα.

Τα μάτια μας κουράζονται να αγναντεύουν αυτό που έρχεται από την ανηφόρα του χρόνου.

Το τεράστιο καραβάνι των αχινών περπατά στη στεριά αθόρυβα αρματωμένοι με τα χιλιάδες αγκάθια τους πάνοπλοι έτοιμοι

Δεν μπορούν να τελειώσουν τον πόλεμο γιατί αυτός χρειάζεται να πολεμούν την κούραση που προκαλούν τα γεράματα.

Κάνουν τόπο στα χρώματα στα φώτα ζώνουν τα δέντρα τους θάμνους τα λουλούδια του Μάη της πρώτης του μέρας με τα νεκρά κορμιά τους φρέσκα ευωδιαστά παγκόσμια στολίδια διαμάντια λαμπερά στάλες δροσερές στα νιάτα του κόσμου.

20/7/2016