Καθώς κοίταγα το δρόμο που έφευγε η εικόνα σου ξεθώριαζε.

Η κρύα βρύση που κάποτε υπήρχε εκεί μας ξεδίψασε.

Στο αντάμωμα του ουρανού με τα λουλούδια του δάσους,

σμίγουν την ευωδιά του θυμαριού και της ρίγανης,

με τα χρώματα του μενεξέ και τον καρπό της ελιάς.

Μια μέλισσα κάθισε στα νεαρά μαλλιά σου και η γύρη από τα ποδαράκια της

σου στόλισε το κεφάλι.

Ξέρω ο δρόμος έφευγε μακριά η απόσταση ξεμακραίνει.

Γονιμοποίηση της ζωής σε στάδια απανωτά.

Να ο δουλευτής! Με τα χέρια του ζυμώνει την γη, την πλάθει.

Ζεσταίνει το ψωμί στύβει τις ελιές στο φαΐ σπάει τα βράχια.

Στη γλάστρα μας καρπίζει  ένα λουλούδι.

Τα απλά μαγευτικά τοπία τοποθετούνται σε μικρά καρέ στης μνήμης τα αρχεία.

Με τεχνικές και μοντάζ

ονείρων υποσυνείδητων γαλανών ουρανών και λαμπρών ήλιων

καθρεπτισμένων στη θάλασσα μας.