Από χώμα και από αρμύρα είναι το βλέμμα σου. Μια μέρα στάλαξες θάλασσα. Είχες φυτά στο πλευρό σου, ζεστά, έχουν ακόμη τη γεύση σου.

Αθάνατος και πικροδάφνη, όλα τα κλείνεις μέσα στα μάτια σου. Από χώμα κι από αρμύρα έχεις τις φλέβες, την ανάσα σου.

Φύσημα ζεστού αέρα, ίσκιος ζεστού καλοκαιριού, όλα τα περικλείεις μέσα σου.

………………………

Είσαι καυτός, όπως το άνθος στο γκρεμό, δε μιλάς, και κανείς δε σου μιλάει.

………………………

Έρχεσαι πάντοτε από τη θάλασσα…

Cesare Pavese

* Ο τίτλος είναι παρμένος από το βιβλίο του Διονύση Χαριτόπουλου "Ο Άνεμος Κουβάρι"