Κυρτά καθρεφτάκια

Είδωλα ανεστραμμένα

Κομμάτια ανώριμα κλεισμένα στην καρδιά

Επαφή με το άγνωστο  απόρριψη και αμηχανία

Μοναχικότητα ξεκομμένη απ την αγάπη

Έρωτας μυθολογικός ανέπαφος

Έρωτας με το σύννεφο

 χρυσό μπρονζέ με σκούρες μοβ σκιές

σε λευκό φόντο

γαρνίρει το πορφυρό ηλιοβασίλεμα του γαλανού ουρανού.

Να τώρα βρεγμένος από χιλιάδες σταγόνες

Μεγάλες σα ρόγες σταφυλιού διάφανες ίσως κενές.

Σαν τις σκέψεις που ταλαιπωρούν, που για αυτό γεννήθηκαν

Ίσως άχρηστες.

Μπορεί οι ηλίθιοι να είναι ευτυχισμένοι;

Γιατί δε σκέφτονται ή σκέφτονται αλλιώς.

Περπατάς ασταμάτητα κρυμμένος στο βάθος του νου

Στρουθοκάμηλος μεγαλωμένη απόμερα του αυτοκινητόδρομου.

Περπατάς ασταμάτητα στη βροχή

Μουσκεύουν τα ρούχα κολλά το παντελόνι στο κορμί

Ξαφνικά όνειρα προβεβλημένα σε

Κυρτά κάτοπτρα.

Τα μικρά και  μεγάλα σου θέλω κτυπούν την πόρτα.

Κάνουν την εμφάνιση  τους μαγικά σα τα παραμύθια της σταχτοπούτας.

Ο άνθρωπος έχει ανάγκη τα όνειρα.