Ανάμεσα από ρέματα
κι από φριχτά σκοτάδια
οι αλήθειες γιναν ψέματα
και τα γεμάτα άδεια

Ξεθώριασε το βλέμμα μου
σε γκριζες χαραυγές
εσύ ησουν τ' άγιο ψέμα μου
και μ' άνοιγες πληγές

Κι απόμειναν οι λύπες
για όσα έχουμε χάσει
Τι κι αν δε μου το'πες
πως μ' έχεις ξεπεράσει

Να ξέρεις δε μετάνιωσα
που δέθηκα μαζι σου
γιατί κοντά σου ένοιωσα
τη φλόγα στο κορμί σου

Κι απόμειναν οι λύπες
για όσα έχουμε χάσει
Τι κι αν δε μου το'πες
πως μ' έχεις πια ξεχάσει.....

Δημιουργός: Ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Μουσικοσυνθέτη για τη δημιουργία  τραγουδιων.... 

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου....