Με μια κούραση εξήντα ετών.

Σε ένα κορμί αλλιώτικο

ταριχευμένο με ελπίδες ενστάσεις απογοητεύσεις.

Αποστολές μυστηριακές

σε διστοπικές διευθύνσεις.

Μην ξεχάσεις το χωνευτικό για τις παθήσεις.

αν τα μάτια χάνουν την οξύτητα τους

αν μια απέραντη οξυδέρκεια έρχετε στη μνήμη.

Κρατούν από το χέρι τον περασμένο χρόνο

με το βαρύ το παραγεμισμένο δισάκι κρεμασμένο στον ώμο

Κοιτούν το κενό, ούτε το μέλλον ούτε το παρελθόν.

Τις αγάπες που έκλαψαν μόνες τις νύκτες

Στον ουρανό τον ξάστερο

Κάθε λάμψη του και μια λαχτάρα

Κάθε αστράκι ένα δάκρυ

Αναφιλητά που έφυγαν μακριά

Αχός ξέμακρος αναλαμπές ευτυχίας.

Τρεμάμενα λυχνάρια φωτίζουν τις μεγάλες

Λείες πέτρες στα σκοτεινά καλντερίμια

Με το δαιδαλώδες μήκος τους

Και οι ξερολιθιές δίπλα να συγκρατούν την πλαγιά

Γεμάτες χορτάρια φυτρωμένα ανάμεσα στα λιθάρια.  

Στις συκιάς τη σκιά των φύλλων της το πλάτος

Ζωγράφισε τον όγκο της στο έδαφος

Μια προβολή δύο διαστάσεων του τρισδιάστατου είναι της

Με τη βοήθεια του ήλιου.  Με ρίζες βαθιά στο έδαφος ανακύκλωνε τη ζωή με τα ευωδιαστά σύκα της

Ίδια με τις νότες που γλυκαίνουν οι αποστάσεις οι εναλλαγές

οι σιωπές η απαλότητα η ένταση η ποικιλία. Χρώματα της αυγής και της ζωής που μένουν πίσω μας ακούραστα αυθύπαρχτα προορισμένα για την συνέχεια που δεν μπορώ να βηματίσω.