Τα δειλινά τη ζήταγα
τις νύχτες την ποθούσα
μα ως το πρωί ξεψύχαγα
για δε τη συναντούσα

Τσιγγάνα μου 'πε μια βραδιά
να μη πονώ για εκείνη
πάρε αν θες να βρεις γιατρειά
βοτάνι απ' την Κερκίνη

Με βοτάνια, και γητειές
Αχ! μου άναψαν φωτιές
στο κορμάκι της επάνω
να καώ και ας πεθάνω

Πίκρες και χαρές θερίζει
απ' το βράδι ως το πρωί
οποίος μ΄ έρωτα αρμενίζει
μέσα στη χαμοζωή

Με βοτάνια, και γητειές
Αχ! μου άναψαν φωτιές
στο κορμάκι της επάνω
να καώ και ας πεθάνω..

Δημιουργός: Ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .