θα σας καληνυχτίσω απόψε με ένα υπέροχο τραγούδι του ’ρη Δαβαράκη, σε μουσική του Μάνου Χατζιδάκη. Ανήκει στο "Πορνογραφία¨ του 1982, Μουσική για Θέατρο και είναι ίσως το μόνο τραγούδι του άλμπουμ αυτού, που όχι μόνο επιβίωσε της απόριιψης και της παραμέρισης της τότε γενιάς αλλά λατρεύτηκε και από τη δική μας.

Πργματικά ένα από τα πιο έρωτικά και αισθησιακά κομμάτια της ελληνικής μουσικής. Όπως ακριβώς δηλώνει και το όνομα του.

Μια πραγματική απόλαυση για την τριάδα ψυχή-μυαλό-κορμί.

Η μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων

Σαν παλιό σινεμά και σαν τη Χαλιμά
που μιλάει με τα παιδιά
σου κρύβω την αλήθεια
κι αφήνω από τα στήθια μου να βγουν
παραμύθια για κείνους π' αγαπούν

Για στιγμές μυστικές για λάμψεις μαγικές
γι' αγκαλιές ερωτικές για νύχτες φωτεινές

Σ' αγκαλιάζω στο σκοτάδι
σε τυλίγω μ' ένα χάδι
τώρα είμαι γυμνός
νιώθω σαν θεός
φωτεινός δυνατός,
μπορείς να μ' αγαπήσεις
μπορείς να μου φωτίσεις μια στιγμή
το κορμί μου είναι μόνο η αφορμή

Για στιγμές μυστικές για λάμψεις μαγικές
γι' αγκαλιές ερωτικές για νύχτες φωτεινές