Οι πιο μικρές λέξεις, ασήμαντες ίσως, μας ρίχνουνε τη μια στο βυθό της αβύσσου, την άλλη μας τραβάνε προς τον ουρανό.

Κι αυτά που αγαπάμε, είναι συχνά, μικρά. Σαν την αποψινή μας καληνύχτα. Με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη.

Μικρό μου τραγουδάκι

Μικρό μου τραγουδάκι
σου λείπει το στιχάκι
που θα 'κανε τον ήλιο ν' ανατέλλει

Σου λείπει η μαγεία
κι η ωραία μελωδία
και δε γλυκαίνεις τις καρδιές σαν μέλι

Μα εγώ θα σ' αγαπώ μικρό μου
στο πιο κουφό μουρμουρητό μου
και θα σε ψιθυρίζω πάντα
σαν να 'σουνα όμορφη μπαλάντα..

Όνειρα γλυκά...