Bloq δίχως τίτλο
Διότι όλα τα ωραία αλλάζουνε όνομα και μορφή.
27 Απριλίου 2007, 18:56
Σχόλια στα Blogς μας.


Τα Blogς στο ΜΗ ολοένα και πληθαίνουν. Σαν να ακολουθάνε την οδηγία του Χριστού, που δόθηκε στους ανθρώπους για να αυξάνονται και να πληθαίνουν.

Χαίρομαι, γιατί έτσι γνωριζόμαστε καλύτερα μεταξύ μας. Προσωπικά διαβάζω σχεδόν καθημερινά, πάρα πολλά κείμενα. Άλλα αστεία και γεμάτα εικόνες, άλλα κείμενα είναι παρμένα από το Ίντερνετ και τα έχω διαβάσει πάμπολλες φορές στο μέιλ μου. Τραγούδια, ποιήματα, βιογραφίες, παρουσιάσεις βιβλίων, ιστοριούλες, σάτιρα και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ανθρώπου -και του κομπιούτερ- ο νους. Φτιάχνουνε τη μέρα μου, και με γεμίζουνε γνώσεις που δεν έχω χρόνο να πάρω από μόνη μου.

Τα ημερολόγια που κρατάνε οι περισσότεροι, διαφέρουν από τα άλλα. Διότι είναι η άμεση περιγραφή της καθημερινότητας, Υπάρχουνε σε όλα όμως,ξεσπάσματα με κατάθεση ψυχής. Και αυτό είναι η πιο ζεστή εικόνα που μας δίνουνε τα μέλη-συγγραφείς τους, και τα γνωρίζουμε, τα νιώθουμε δικά μας.

Μου αρέσει να βλέπω την ανταπόκριση μέσω σχολίων, να βοηθήσουμε οι υπόλοιποι, κάποιον που δεν είχε και την καλύτερη μέρα. Να μοιραστούμε τη χαρά του για μια γέννηση, ένα πτυχίο, ένα ταξίδι, μια ευχάριστη αλλαγή κεφαλαίου στη ζωή του.

Στις περισσότερες καταθέσεις ψυχής όμως, όπου ο άλλος ομολογεί τη μοναξιά του ή περιγράφει τα όνειρα που για κάποιο λόγο, αυτή την περίοδο, τα νιώθει κατεστραμμένα, ό,τι και να σχολιάσουμε οι υπόλοιποι, είναι περιττό. Ναι, θα νιώσει καλύτερα σίγουρα, Μα για πόσο; Όσο διαρκεί στην καρδούλα μας ο απόηχος του στιγμιαίου χαμόγελου;

Σε κείμενα υπέροχα γραμμένα, που περιγράφουν την άβυσσο,προωπικά, δεν μπορώ να σχολιάσω κάτι. Θέλω, βέβαια, αλλά δεν μου βγαίνει. Να σημειώσω, πόσο πολύ μου άρεσε αυτός ο χείμμαρος συναισθημάτων; Όσο και να τον νιώθω φίλο, δεν έχουμε γνωριστεί. Αν ήμουνα κάπου κοντά, ναι, βεβαίως, θα καθόμουνα δίπλα του, να τον πάρω αγκαλιά, που την έχει ανάγκη. Και ας μην το παραδέχεται ίσως.

Σε κείμενα, όπου οι παράγραφοι μιλάνε, κλαίνε, ξεσπούνε με θυμό ή με πίκρα, το μόνο καλό σχόλιο, είναι ίσως, ένα χαμόγελο και μια απρόσμενη αγκαλιά. Και όσο είμαστε σε διαδυχτιακό χώρο γραπτών Blogς, μόνο τα εμότικονς μπορούνε να το πράξουνε.

Μπορεί, φυσικά, να είμαι κι εντελώς, λανθασμένη.

10 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

Emilia_ (27.04.2007)
Exeis dikio kali mou....kapws etsi einai ta pragmata...ma ti k an eimaste grapta parontes i oxi...? To thema einai oti mpaineis telika ston kopo, na afiseis k sy tin mikri sou pinelia sayton pou ekfrazei synaisthimata xaras, ponou , thlipsis i oti allo prokypsei... :-)
movflower (27.04.2007)
έχεις δίκαιο, Αιμιλία μου.
mprizas (27.04.2007)
:)
Dimitrios_En_MH (27.04.2007)
MovFlower,

Τελικά αυτό που λένε όλα τα Blogs
είναι ότι, όλοι μας διψάμε για την
ανυπόκριτη Αγάπη.

Ας την φέρουμε στις καρδιές μας.

Έστω και μέσα από τα ηλεκτρονικά μέσα.
Από καθόλου, κάτι είναι και αυτό.
movflower (27.04.2007)
@ μπρίζας ;)

@ Δημήτριος: δεν ξέρω αν όλοι ψάχνουν αγάπη, μέσα από τα μπλογκς τους. Και ούτε είμαι σε θέση να το απαντήσω.
Όμως σίγουρα, καλύτερη η στοιχειώδης επικοινωνία από την ουδεμία. :))))))
Emaki (27.04.2007)
Εγώ πάλι , όταν έχω κάτι να πω, θα το κάνω.Είναι όμορφό να ξέρει ο άλλος την θέληση σου να τον βοηθήσεις, οτι τον καταλαβαίνεις κτλ. Είναι βέβαια φορές που μου αρέσει το κείμενο και όσα εκφράζει , αλλά κολλάει το μυαλό μου και δεν μπορώ να γράψω τίποτα!
Όπως και να' χει όμως, προσωπικά απολαμβάνω τα σχόλια που μου κάνουν στο Blog.Με βάζουν στην διαδικασία να δω τα πράγματα με άλλο μάτι και τα θεωρώ πολύ επικοδομητικά!Το ίδιο ισχύει και για τα σχόλια στα άλλα Blogs!Τα διαβάζω για τον ίδιο λόγο!Είναι όμορφο να ανταλλάσουμε σκέψεις και είναι ακόμα πιο όμορφο με τον τρόπο αυτό να μην νιώθουμε μόνοι!

Καλό σου ΣΚ!!!:)
movflower (27.04.2007)
Emaki μου, δεν διαφωνώ.
Και πολύ καλά κάνεις, Όλοι προσπαθούμε με τα σχόλια μας, να βοηθήσουμε ή να συμμεριστούμε τη χαρά κάποιου μέλους της παρέας μας.

Όμως εδώ, εννοούσα τις πολύ λεπτές στιγμές ενός ανθρώπου, που συνειδητοποιείς,αφού διαβάσεις το κείμενο του και τον νιώσεις, πως ό,τι και να πεις, δεν τον "φτάνει". Όχι στο συγκεκριμένο κείμενο, τη συγκεκριμένη μέρα. Μπορεί να περιμένει.
Και νομίζω, πως όσοι το καταλαβαίνουν αυτό, δεν χάνουν και δεν σταματάνε να σε εκτιμάνε.

Πολλά φιλιά καλή μου!
Καλο ΣΚ σου κι εσένα!
augoustos (27.04.2007)
Στην πραγματικότητα δεν μπορείς να δεις άνθρωπο να πονά και ας μην τον ξέρεις.
Μητέρα Τερέζα μου, εδώ γιατί να μη σχολιάσεις;Αν είναι να κάνεις καλό σε κάποιον, να σχολιάσεις.
xamogelo-moy (28.04.2007)
Μωρε, τα εμοτικονς στα σχολια των blogs ειναι βαρετοί χαρακτήρες..
Ομως, οταν κάποιος κάνει διαδικτυακές καταθέσεις ψυχής στις πιο ευαίσθητες στιγμές του γιατί να τον αφήσεις να πνιγεί σ´ αυτήν την απέραντη, ψυχρή, μαθηματική διαδικτυακή θάλασσα και να μη του πεις πως τον νιώθεις? Μπά, όταν κάποιος φωνάζει από πόνο καλύτερα στάσου και σκύψε πάνω του κι άς κρατήσει η στιγμή 2 γραμμές ως μια ζωή.
´Χωρίς την πίστη της παρέας καθένας ένας είναι μόνος κι ορφανός´.

Και για σένα που ζήτησες εμότικονς:

:´-( :-@ .-) ’:-) :-x

http://www.chatropolis.com/emoticons.html
movflower (28.04.2007)
xamogelo-moy

:)))))))))))))))))))))


Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
movflower
Χάρις
πολύχρωμη


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/movflower

Μπλοκάκι με σημειώσεις. Λίγο από όλα. Μπλαμπλαμπλά, μουρμουρμούρ, τραλαλά. Όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά. Ok,το παραδέχομαι. Ενίοτε και γκρινγκριν. Ανθρώπινη είναι και μερική γκρίνια.

Tags

αρτικ grow-ups as in push-ups Απορίες Απορίες εκτός τόπου και χρόνου αρτίκ επέτειος ημερολογιακά ημερολογιακα ιδεογραφικά Κύπρου εικόνες Κύπρου είκονες μεταφράσεις της Μωβ μορφές Μορφές Παράφωνοι διάλογοι Σκέψεις σΤίχΟι συνείδηση συνταγές Σφηνάκια σφηνάκια Σφηνάκια! τραγούδια για καλημέρα τραγούδια για καληνύχτα τσάγια Τσάγια! τσάγια! Τσάγια Χαμόγελα



Επίσημοι αναγνώστες (29)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links