Ξυπνάς, τρέχεις κάτω από το ντους, ντύνεσαι, χτενίζεσαι, πίνεις και τον καφέ σου, βλέπεις ευχαριστημένη ότι έχεις αρκετή ώρα μέχρι να φύγεις από το σπίτι για δουλειά/μάθημα/ραντεβού/οπουδήποτε και φροντίζεις να φας το δεκάλεπτο με μικροδουλειές ή με απλό περίπατο στις σκέψεις σου.

Το δεκάλεπτο τελειώνει, φοράς το σακάκι, παίρνεις την τσάντα σου και ανοίγεις την πόρτα. Παίρνεις όρκο, πως χθες, πριν κοιμηθείς, κλείδωσες την πόρτα και μάλιστα άφησες τα κλειδιά στην κλειδαριά. Όχι ε; Στο έπιπλο δίπλα; Ούτε. Στο τραπεζάκι; Όχι. Στο σακάκι σου μήπως;ΦΥΣΙΚΑ και όχι!

"Πού στο καλό είναι τα κλειδιά; Βιάζομαι!Δεν προλαβαίνω! Και πάλι έχασα τα κλειδιά! Γκρρρρρρρρρρρρρρρ..."

Ε όσο ψάχνεις, θυμάσαι αυτό το "keyfinder", που είχε δωρίσει ο Πωςτονλένε στην ασυγύριστη Πόλυ (Τζένιφερ ’νιστον σε ρόλο). Γιατί δεν το αγόρασες; Α, ναι, διότι, μετά θα χρειαζόσουνα και ένα keyfinder-finder, για να το βρίσκεις, και πάει λέγοντας.΄’σε που τα κλειδιά εμφανίζονται πάντα εκεί που δεν τα περιμένεις.. Μέσα στο παπούτσι, που πέταξες μόλις μπήκες στο σπίτι, κάτω από το τραπέζι, μέσα στο ψυγείο, πάνω στο ψυγείο. Όπου δεν ανήκουν, ε, εκεί να ψάξεις πρώτα και θα τα βρεις.

Όμως η τεχνολογία μας σκέφτεται και πάλι! Αντί να ψάχνεις τα κλειδιά σου και να μην τα βρίσκεις, αφού εννοείται ότι θα κρυφτούν όπου θέλουνε, τη στιγμή ακριβώς που βιάζεσαι, άνοιξε το λαπτοπ σου, και κάνε τα googled.

Όπως έκανε και ο τύπος στη φωτογραφία!

:ΡΡΡΡΡΡΡΡ