Skiathos-Banana's Sunset  

’ρχισε να χαλάει ο καιρός.

Ξυπνώ το πρωί και ανοίγω το παράθυρο.

Δεν μπαίνει φως πλέον στο δωμάτιο μου όπως πριν μερικές μέρες , μπαίνει όμως κρύος αέρας…

Ο ήλιος ξεπροβάλλει δειλά δειλά (ίσως και καθόλου) μετά τις 08:30-09:00.Συνειδητοποιώ μέρα με την μέρα ότι το καλοκαίρι τελείωσε…του χρόνου πάλι! 

Πέρασα όμορφα το φετεινό μου καλοκαίρι με την αγαπημένη μου Βίκυ στην υπέροχη Σκιάθο!Είπα σήμερα να το αποχαιρετήσω και αυτό και όσα νιώσαμε και ζήσαμε εκεί…. 

Εμπνευσμένη από τους δικούς μας «καλοκαιρινούς έρωτες» έγραψα το παρακάτω.Φαντάζομαι πως για όλους που ζουν μια ρομαντική καλοκαιρινή ιστορία περίπου τα ίδια θα ισχύουν, οπότε, αυτό είναι για την Βίκυ , για μένα και για όλους όσους έζησαν ή ζουν κάτι παρόμοιο, άσχετα με την κατάληξη του… 

Νομίζω πλέον μπορώ να ευχηθώ ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ και ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ σε όλους μας!  

Είμαι ακόμα κολλημένη στην ίδια εικόνα

Δεν πάει πίσω ούτε εμπρός αυτή η σκηνή

Στην δική μας γνωριμία εγκλωβισμένη

Και η απόσταση ένα κοφτερό γυαλί 

Οι έρωτες οι καλοκαιρινοί δεν φεύγουν

Τα μάτια αν κλείσεις τους ζεις ξανά

Το πρωί με λουλούδια σε ραίνουν

Και το βράδυ σε γεμίζουν φιλιά 

Έλα λίγο να ανταμωθούμε

Στου έρωτα τα τρυφερά στενά

Να χορτάσω την αγκαλιά σου δεν προφταίνω

Μα θα την νιώσω για άλλη μια φορά 

Οι έρωτες οι καλοκαιρινοί δεν σβήνουν

Σαν έρθει ο χειμώνας είναι ακόμα εδώ

Τις κρύες βραδιές μας ζεσταίνουν

Tην κάθε στιγμή κρατούν ζωντανή 

Και αν περάσουν μήνες , είτε χρόνια

Και ποτέ μου δεν σε ξαναδώ

Την ανάμνηση σου να ξέρεις πως θα έχω

Στην καρδιά μου σαν ένα φυλαχτό.