Καταρχάς δεν φτιάχνω λίστα διότι θα χρειαστεί δημοψήφισμα για ένα ξεκαθάρισμα! Σε μερικά σημεία όμως νομίζω ότι θα διαβαστώ κακιά...Δεν είμαι...ίσως λίγο μυγιάγγιχτη λόγω των ημερών και των δρώμενων...

Πολύ χάρηκα που ήρθα Κύπρο φέτος το καλοκαίρι και ας ήρθα με τα μάτια μαυρισμένα και το δέρμα λευκό εκτός από το σημείο στο χέρι που με έκαψε ο ήλιος του Μονάχου...Τέλοσπάντων!

Στο αεροδρόμιο Μακεδονία συνειδητοποίησα κιόλας ότι η ψυχραιμία μου για οτιδήποτε Κυπριακοτακκουρημένο ήταν ήδη εξαντλημένη...Πόσο ψώνισμα πια μέσα σε εκείνα τα Duty Free; Πόσες κουμέρες έχει η μάμα σου πλέον; Σε πόσες φιλενάδες σου υποσχέθηκες να φέρεις καλλυντικά; Και στο κάτω κάτω, βγάλε 2-3 στρώσεις από το πρόσωπό σου και βάλε το σε μπουκαλάκια! Θα αρκεί και θα περισσεύει για τουλάχιστον 2 φίλες σου!

Ανακοίνωση της επιβίβασης: Βουράτε γειτόνοι! Βουράτε να προλάβετε μεν σας πιάσουν τη θέση στο λεωφορειούι ή στο αερόπλανο!

Ρε παιδιά σοβαρά! Έγινε η ανακοίνωση και από τα 200 άτομα, πετάχτηκαν τα 195! Σκουντήθηκαν, ποδοπατήθηκαν, έλιωσαν και τα καλλυντικά στις σακούλες, τα μπακλαβαδάκια του Τερκενλή έγιναν πουρές αλλά αυτοί εκεί, να κουντά ο ένας τον άλλο! Δεν τους έφτανε που ανέβαζαν  τις θερμοκρασίες και την ηχορύπανση εντός και εκτός αεροδρομίου, έπρεπε να γυρίσει ο ένας να με δει και να πει "δε τούτην την παλαβή, κάθεται τζαι εν τα θωρώ, εννά την περιμένουμε μιαν ώρα να έρτει στο αεροπλάνο:" Του λέει ο άλλος: "’μπα τζαι εν ξένη η κοπελλούα τζαι εν εκατάλαβε γρι! Εκάμαν την ανακοίνωση στα εγγλέζικα;" Τους άκουγα, τους έγραφα και αντάλλαζα ματιές με το παιδί απέναντι! Ήμασταν έτοιμοι να πεθάνουμε στα γέλια...

Φτάσαμε Λάρνακα επιτέλους! (δίπλα μου καθότανε μια νευρική μανιοκαταθληπτική αλλοδαπή που μου έδωσε και 2 μπουνιές σε κάποια φάση όμως άλλη ιστορία αυτό!) ΜΕ το που σταματά το αεροπλάνο, σηκώνονται όλοι, φορτώνονται και τα πράγματά τους, χαλασμός έγινε! Η ανυπομονησία και ανικανότητα του Κυπραίου να περιμένει για να παροσκυνήσει τα άγια χώματα του νησιού του... με ένα πακέτο τσιγάρα στο χώρο καπνιστών του αεροδρομίου... Ατύχησαν! Πέσαμε σε άθλια νύχτα, με 7 αφίξεις πτήσεων στη Λάρνακα που αντέχει το πολύ 4 ταυτόχρονες αφίξεις! ’ρχισε πάλι το σπρώξιμο! Στάθηκα, μα κανένας δεν με άφηνε να βγω από τη θέση μου. (Είχα κια την άλλη να αφρίζει πίσω μου!) Έπρεπε να βγω,είπα 1-2-3-8 φορές συγγνώμη και κανένας δεν σταμάτησε για να περάσω...Ξύπνησε η φωνακλού κυπραία μέσα μου: "Συγγνώμη, να σταματήσετε ένα λεπτό να περάσουμε τζαι εμείς που έχουμε προτεραιότητα ή να αρχίσω τις φωνές για να καταλάβετε;" Στάθηκε σούζα ο γέρος, που στο Μακεδονία με είχε περάσει για ξένη και πέρασα! Πάλι καλά!

Το τζιν στη Λάρνακα το καλοκαίρι είναι ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ! Η υγρασία σου λέει ότι είσαι σε πάροδο της Κόλασης για αυτό καλύτερα άσε το στη βαλιτσούλα! Το καλό των αστυνομικών είναι πως χαμογελάνε πλατιά και σου εύχονται και Καλή Διαμονή στο νησί! Το εχάρηκα πολλά, η αλήθεια να λέγεται! Όμως οι 7 αφίξεις σε συνδιασμό με την κυπριακή γαϊδουριά (ο κυπριακός γάιδαρος ήταν από την αρχαιότητα δημοφιλές κατοικίδιο) που αφήνει το τρόλει των αποσκευών, ακριβώς δίπλα από το αυτοκίνητο του, είχε ένα αποτέλεσμα! Δεν υπήρχαν πουθενά αμαξάκια για τις αποσκευές! Μια υπάλληλος προσπάθησε να βοηθήσει με 20 τηλεφωνήματα που έμειναν αναπάντητα! Και άρχισαν τα ομαδικά γκαρίσματα! Πήρα τη βαλίτσα μου από το χέρι και την έσυρα, έστω και με δυσκολία έξω!

Διαπιστώνω ότι βγήκα εκτός θέματος..ήθελα να γράψω για τα καλά και τα κακά του να είσαι πίσω στην Κύπρο, αλλά ξεχείλησαν οι μνήμες από τη νύχτα της επιστροφής... Χμ... Μήπως είμαι προκατελλειμένη; (έτσι γράφεται αυτό;)

Χμ... Που λέτε.... Είναι υπέροχο να είσαι πίσω στον τόπο σου! Βλέπεις τους γονείς σου, τους φίλους σου, τους συγγενείς σου! Βγαίνεις έξω για ποτό, όμως διαπιστώνεις ότι η αστυνομία μας αφήνιασε με τα άλκοτεστ και χωρίς υπερβολή, έξω από κάθε μπαράκι/κλαμπ, έχει στημένη ενέδρα! Ε, τόσα χρήματα που ζητά πίσω η Σερβία, κάπως πρέπει να τα μαζέψουμε! Τα κλοπιμαία ορισμένων προσώπων, τα πληρώνουμε πάλι οι απλοί πλυν αθώοι πολίτες! ’σε άσε! Μας πιάνουν και τα αυτοκίνητα, μας παίρνουν και σε αστυνομικά τμήματα στην άλλη μεριά της πόλης! Αναρωτιέμαι αν και στη Λεμεσό παίζει η ίδια φάση ή μόνο στη Λευκωσία, νοιάζεται τόσο η αστυνομία για την ασφάλειά μας! Θέλω να πάω σπίτι! Είναι 4 το πρωί! Ποιού θα τηλεφωνήσω; Έλεος! Σπίτι σπίτι σπίτι! (Παραπονιέμαι αλλά δεν με έπιασαν ακόμα σαν τους πολλούς άλλους!)

Επιτέλους, τηλεόραση με ελληνικές σειρές! Μόνο που είναι καλοκαίρι, και διαπιστώνεις πως τα έχεις δει όλα, τα προηγούμενα καλοκαίρια...’ντε, να δεις και καμιά είδηση! Μόνο που οι ειδήσεις είναι γεμάτες φωτιές, μαφίες και καθάρματα ιδιότητας πολιτικής. Μια Λέτη άσχημη που έγινε όμορφη και ένας Μαμαλάκης σε επανάληψη είναι οι επιλογές σου για ένα όμορφο απόγευμα! Ούφφφου πιον!!!!

Θέλω να μπω στο ίντερνετ! Δύσκολο, αφού το κομπιούτερ είναι μονίμως κατελλημένο από τον μικρό μου αδερφό, που ξαφνικά μεγάλωσε και μάχεται για τα δικαιώματά του σε όλα! Ούτε αυτοκίνητο δεν μπορώ να έχω πια, γιατι άκουσον άκουσον, οδηγά και ο μικρός! Καταφέρνω να πάρω το κομπιούτερ στη δική μου ομηρία, και αντιλαμβάνομαι ότι ποτέ δεν άλλαξαν τη σύνδεση... με το γαϊδουράκι των 46kbps πάμε ακόμα... Παπάαααααααααααααααααααααα!!!!!!!!!!

Είναι θλιβερό, αλλά όταν επιστρέφω  στην Κύπρο, μετατρέπομαι ξανά σε έφηβη! Δεν έχω πολλά δικά μου χρήματα, έτσι πρέπει να ζητήσω.Μένω στο παιδικό μου δωμάτιο, περιτρυγυρισμένη από φωτογραφίες της εφηβείας. Σίγουρα, έχω πολύ περισσότερες ευθύνες και δουλειές, όμως.... μπλιάξ! Γελώ όταν βλέπω τον αδερφό μου να παραπονιέται για τα φασόλια, όπως ακριβώς και πριν κάποια χρόνια.

Αχ τα φασόλια! Μια από τις αγάπες μου, όταν έρχομαι στην Κύπρο! Φασόλια ξεκούνια (φρέσκα) που χρειάζονται μόνο 30 λεπτά βράσιμο!Στη Γερμανία δεν κατάφερα ακόμα να ψήσω φασόλια και να γίνουν καλά.Έτσι παίρνω αυτά του μπουκαλιού... Φρέσκος μοσχομύριστος μαϊντανός, ζουμερές ντομάτες που δεν μυρίζουν φάρμακα! Ελαιόλαδο όντως γευστικό και όχι πικρό! Δεν έχει πιο ωραίο πράγμα από ελληνικό λαδολέμονο για βουττί με ψωμί!

Και φυσικά, το πρώτο γεύμα κάθε Κυπραίου που γυρίζει από το εξωτερικό! Μια πίττα μιξ, που θα πει σουβλάκια με σεφταλιές στην πίττα! Μιαμ μιάμι! Η μικρή η ξαδερφούλα μου, τρώει τη σεφταλιά της και μου ταϊζει την πίττα! Χαμογελά, με φιλά και τα ξεχνώ όλα! Και όλους! Μαζι και το κυπριακό τοππούζι που χρειάζονται κάποια γαϊδούρια για να συνειδητοποιήσουν ότι ή ιδιοτητα είναι συμπαθής μόνο σε τετράποδα βέρσιον!

Το καλοκαίρι είναι πολλά υποσχόμενο, οι νύχτες της Λευκωσίας είναι δροσερές,οι παραλίες καθαρές, τα πάρκινγκ λιγότερα γιατί οι Τουρκοκύπριοι τελικά έχουνε όλα τα κακά των Κυπραίων άρα και το πάρκινγκ όσο το δυνατό πιο κοντά στην πόρτα του σπιτιού/μαγαζιού που επισκεπονται. Όλα έχουνε αλλάξει και όλα μένουν ίδια. Αυτή είναι η ομορφιά της Κύπρου, εν τέλει...Ακόμα και αυτή η αμπαλατοσύνη, ώρες ώρες είναι διασκεδαστική...δεν χρειάζεται να παρακολουθήσεις επιθεώρηση για να γελάσεις, την συναντάς καθημερινά στο δρόμο.

Όλοι είμαστε νούμερα. Σε όποια στατιστική και αν προσπαθήσουνε να μας εντάξουνε...Και τα καλύτερα έπονται! Μπήκαμε στην τελική ευθεία για προεδρικές και εισαγωγή του Ευρό!

-   Μαρία, μα 6 λίρες για ένα μοχίτο; Και 10 λίρες τι είναι; Η κανάτα;

-   Όι κόρη! Χιχιχιχιχι! Εν το Ευρό τζείνο! Εξίασες;

-   Ου μάνα μου!!! Εχάσαμεν τον τέλια! ’ιστα ούλλα τζαι πάμε Νιού! Εν αντέχω δαμέσα!

-   Μπλίνκερς;

Υπάρχουν κάποια πράγματα που όταν πας στην Κύπρο (έστω Λευκωσία) πρέπει να βιώσεις.Είναι μαστ, πως να το κάνουμε; Έπειτα είναι και μερικά "στέκια" που θες να "επιθεωρείς και να επιβεβαιώνεις" ότι ακόμα υπάρχουν, όσα χρόνια και αν περάσουν! Τα Καλά Καθούμενα,η Νew Division,οι Λωτοφάγοι, η Blinkers! Για λόγους διαφορετικούς, πάντα...

Πίττα μιξ, χαλούμι στην πίττα, καφές στην Μακαρίου/Στασικράτους, περίπατος στην παλιά Λευκωσία με το φραπέ στα Καλά Καθούμενα, ταβέρνα, θάλασσα, ζιβανία, Blinkers, Πλυν 2, Waterpark, γάμος, σύναξη ομογενών και γιορτές σε χωριά που όλο τον υπολοιπο χρόνο είναι έρημα, τι άλλο; Όταν θυμηθώ θα σας πω!