Όσοι έχετε διαβάσει προηγούμενο ποστ, με βασάνιζε ένα ερώτημα. Να του πω, να μην του πω τι νιώθω.Ξέρετε στο αγόρι που μου στέλνει τα ωραία στιχάκια. Τελικά το είπα μια μέρα πριν φύγω για Γερμανία.Το περίεργο είναι ότι την επόμενη μέρα το βράδυ έρχεται SMS στο κινητό μου. " Καλησπέρα, πως είσαι και πως περνάς στη Γερμανία? Εγώ είμαι στο χωριό μου και βαριέμαι. Όσο για την απάντηση που ήθελες στην έδωσα." (Με μειλ) Μπήκα και την είδα, αλλά δεν του το πα, μη νομίζει ότι καιγόμαστε κιόλας.Διακοπές κάνω, κι όταν λέμε διακοπές περιλαμβάνονται όλα.

Είχα τέτοια νύστα από το ταξίδι και την ξενάγηση στην πόλη μέσα στη βροχή, που δεν με ένοιαξε καθόλου η απογοητευτική απάντηση.Κατά κάποιο τρόπο την περίμενα. Με συμπαθεί λέει ιδιαίτερα και είμαι σημαντικό πρόσωπο γι αυτόν αλλά δεν νιώθει όπως εγώ. ΟΚ. Σεβαστό, δεν μπορούμε να έχουμε ότι θέλουμε. Θέλει να μαστε φίλοι. Και γω το ίδιο, τουλάχιστον μπορώ να πάω παρακάτω τώρα.