...νιώθω σα να ερήμωσε ο κόσμος. Σα να έμεινα εγώ και...εγώ.

Κι όχι ότι δεν τα βρίσκουμε οι δυο μας. Ανέκαθεν τα πηγαίναμε περίφημα, έτσι δεν είναι..;

Αλλά, να. Απόψε δεν έχω όρεξη για σένα και μην με παρεξηγείς..

Απόψε ήθελα περισσότερο θόρυβο. Πιο μεγάλη κίνηση, πιο πολλές φωνές - τις δικές μου τις ακούω συνεχώς.

Τώρα, το αν θα προτιμούσα και συγκεκριμένες φωνές, αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Κι ίσως δεν έχει και πολλή σημασία.

Ας ένιωθα βήματα στην πόρτα κι ας μην ήταν τα δικά σου..

Υ.Σ. : Στη φωτό, εγώ παίζω το δέντρο.