ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΣΤ
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από το συμβάν αυτό και ο Αλέξης μεγάλωσε πια.Αλλά δεν υπάρχει μέρα που να μην σκέφτεται την αέρινη φιγούρα των παιδικών του χρόνων.Τι να ήταν και τι να ήθελε να του πεί άραγε? Υπάρχουν φορές που νοσταλγεί αυτή τη συνάντηση. Τα βράδια που κάθεται μέχρι αργά στο μπαλκόνι του προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του να μείνει λίγο ακόμα.
ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ λέει από μέσα του κι εύχεται να εμφανιστεί η αέρινη σιλουέτα του φαντάσματος, της νεράϊδας ή της ψυχής του παππού του (οπως θέλετε πείτε το), να εμφανιστεί και τίποτα άλλο δε ζητούσε απο τη ζωή του παρά να επιβεβαιωθεί ότι η φιγούρα αυτή δεν ήταν αποτέλεσμα της ανωριμότητας των παιδικών του χρόνων, δεν ήταν μια φαντασίωση του 5χρονου μικρού παιδιού.Έτσι περνά λοιπόν ο Αλέξης τα περισσότερα βράδια με την ελπίδα να ξαναφανεί τυχερός. Πού ξέρεις? Μπορεί και να του κληρώσει για 2η φορά το ΛΟΤΤΟ και να μπορέσει να προσδιορίσει τελικά τι ζητά η μορφή από αυτόν!
Καλή σας νύχτα και όνειρα γλυκά.
3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ-ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΘΛΗΤΙKA ΑΣΤΕΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ-ΥΓΕΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ - ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ-ΙΝΤΕΡΝΕΤ-ΜΜΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΠΟΙΗΣΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ-ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ - ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΕΧΝΕΣ