Σχόλια

Orfeus: Λυπάμαι, αλλά δεν γίνεται να χωρέσουν όλοι σε ένα άρθρο. Πάντα κάποιοι θα μείνουν απ' έξω. Ίσως να επανέλθω με ένα δεύτερο μέρος. Σας ευχαριστώ για τα σχόλια.

Orfeus: Υγεία Αντώνη! :)

Orfeus: Ναι Λουκά, "Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες", αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι σωστό. Το λάθος διαιωνίζεται (όπως και πολλά άλλα). Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο.

Orfeus: Σας ευχαριστώ για τα σχόλια. Σάββα: Χρωστάω τσίπουρα!!! Λιάνα: Εσύ από ότι θυμάμαι, πίνεις ουίσκι! Κωνσταντίνε: Τα γνωρίζω αυτά που σχολιάζεις. Θέλω όμως, να λάβεις υπόψη τρία πράγματα. 1: Γράφω στην εισαγωγή μου ότι νόθεψα τη λίστα και με δικές μου επιλογές, τις οποίες και ονομάζω με τους α/α τους. Εκεί εντάσσoνται λοιπόν (μεταξύ άλλων) και τα "Come On Eileen" & "Eye Of The Tiger". 2: Άκουσα μόλις τώρα το "Ketchup Song", και αυτό το έκανα επειδή το ανέφερες. Στη λίστα υπάρχουν μερικά άγνωστα για μένα τραγούδια όπως το συγκεκριμένο, αλλά δεν κάθησα να την ψάξω, διαφορετικά, ναι, θα το είχα αφαιρέσει. 3: Το "Macarena" ναι, μεγάλη επιτυχία, αλλά δεν θα το έβαζα ούτε αυτό, γιατί δεν είναι rock. Έτυχε να το ξέρω το τραγούδι. Εάν δεν το ήξερα -όπως το "Ketchup Song"-, και εάν υπήρχε στη λίστα, τότε ίσως να το είχα αφήσει και αυτό. Αυτά και ευχαριστώ για τα σχόλια και πάλι...

Orfeus: Ξέρω 'γω;

Orfeus: Σχόλια σαν και τα δικά σου Σάββα μου, είναι που με ωθούν προς τον ...έρωτα!!! :))))

Orfeus: Ευχαριστώ Κωνσταντίνε!

Orfeus: Το βιβλίο είναι εδώ: http://apple.co/2XoNq1r

Orfeus: Μα Σάββα... Εννοείται ότι θα φοράτε όλοι μάσκες και θα τηρείτε τις αποστάσεις ασφαλείας!!!

Orfeus: Οι γραμμές του τραίνου χωρίζουν τον χώρο που βρισκόταν το εργοστάσιο της Columbia από το σπίτι μου, που βρίσκεται από την πάνω πλευρά των γραμμών, ενώ η Columbia βρίσκεται από την κάτω πλευρά, επί της Ηρακλείου. Γνωρίζω φυσικά πάρα πολύ καλά την περιοχή. Πιτσιρίκος, περνούσα πολύ συχνά μπροστά από την κεντρική είσοδο, αλλά και από την πλαϊνή, όταν πήγαινα με τους φίλους μου βόλτα στο Άλσος του Προμπονά (που βρίσκεται πίσω), αλλά και όταν πήγαινα στο γήπεδο του Απόλλωνα (που βρίσκεται δίπλα), για να δω τον Ολυμπιακό κάθε φορά που ερχόταν να παίξει εκεί. Κάποια στιγμή, επισκεφθήκαμε το εργοστάσιο με το Δημοτικό Σχολείο και μας ξενάγησαν στις αίθουσές του, αλλά τότε δεν κατάλαβα σχεδόν τίποτα από όλα όσα είδα εκεί μέσα. Πολύ αργότερα, γνωρίστηκα με τον ηχολήπτη Στέλιο Γιαννακόπουλο, που είχε για βοηθό του τον γείτονα, φίλο και συμμαθητή μου στο Γυμνάσιο, Μίμη Καννή, ηχολήπτη αργότερα, αλλά και συνεργάτη πιο αργότερα του Γιώργου Μητσικώστα. Από τις επισκέψεις που έκανα στον Στέλιο μέσα στο εργοστάσιο, κατανόησα πολλά περισσότερα πράγματα σχετικά με τις ηχογραφήσεις. Ο Στέλιος δούλεψε στην Columbia, μέχρι το 1983, αλλά τον ξαναβρήκα στη δεκαετία του 90, στην ΕΡΤ, όταν έκανα τις μουσικές επιμέλειες για το "Θέατρο της Δευτέρας". Τεράστια ιστορία ο Στέλιος (90 ετών σήμερα). Πασίγνωστοι και ιστορικοί δίσκοι της ελληνικής δισκογραφίας φέρουν την υπογραφή της ηχοληψίας του. Όλοι λυπηθήκαμε που γκρέμισαν αυτό το μνημείο πολιτισμού. Δεν έπρεπε! Δυστυχώς Ευαγγελία, δεν γνωρίζω περισσότερα να σε πληροφορήσω. Κι αυτά που έγραψα, αφορούν άμεσα τις προσωπικές μου μνήμες, και μόνο έμμεσα το ίδιο το εργοστάσιο. Σ' ευχαριστώ!