Σχόλια

VaiosNtelis: Ίσα ίσα, όχι μόνο δεν διαφωνώ, αλλά ξέρω ακριβώς τι γίνεται με αυτό το φαινόμενο και πώς πρέπει να γίνεται σωστά, γιατί το διδάχθηκα. Στους ψάλτες φυσικά και υπάρχει, αλλά όχι στους σύγχρονους. Σε παλιότερους ψάλτες και σε τραγουδιστές υπήρχε φυσικά και αβίαστα και ήταν και σωστό, όχι όπως σήμερα, που είτε έχουν καταντήσει θηλυπρεπείς (απουσία glissando και εισαγωγή portamento, που είναι το τράβηγμα στο τέλος και αντίθετη κίνηση απ'το glissando, δηλαδή από ψηλότερη σε χαμηλότερη νότα) είτε σαν μεθυσμένοι αργούν να μπουν στις συλλαβές και καταντούν άχρονοι εντελώς.

VaiosNtelis: Ποιος ψάλτης σας ανέφερε για το glissando, αν επιτρέπεται???

VaiosNtelis: Πολύ κατατοπιστικά και ενδιαφέροντα τα όσα περιγράφετε (και σ'αυτό το σχόλιο και στο άρθρο συνολικά). Γνωρίζοντας επαρκώς (απ'ό,τι μου έχουν πει οι δάσκαλοί μου και όσο ικανά είναι να δείξουν τα πτυχία μου, αλλά και η εμπειρία μου πάνω στον τομέα) και την Δυτική μουσική και την Βυζαντινή Μουσική (τόσο σε θεωρία, όσο και σε πράξη-δηλαδή την ψαλτική τέχνη) και χάριν σε κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι με τις έρευνές τους σε θεωρητικά και πρακτικά ζητήματα, όπως τα διαστήματα, που μοιράστηκαν μαζί μου τις γνώσεις τους, να μου επιτρέψετε να προσθέσω τα εξής: Έχει παρατηρηθεί σε Έλληνες παραδοσιακούς ψάλτες και τραγουδιστές της εποχής πριν τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο (δηλαδή απ'το 1900-1930+), απ'τις πρώτες ηχογραφήσεις που έγιναν σε δίσκους, ότι ο τόνος που εκτελούν (ο αντίστοιχος μείζων τόνος της βυζαντινής μουσικής), δεν είναι 200 cents (που αυτός είναι ο συγκερασμένος τόνος), αλλά στην πραγματικότητα είναι 204-210 cents και το διάστημα 5ης είναι 704-710 cents και όχι 700 (εξαρτάται δηλαδή απ'τον μείζονα τόνο που εκτελεί κάποιος). Αυτά τα μικροδιαστήματα ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ από ένα μέσο (και αν θέλετε και ελαφρώς εκπαιδευμένο) ενήλικο υγιές αυτί (το ελάχιστο που μπορεί να ακούσει, κατά μέσο όρο φυσικά, γιατί υπάρχουν και άνθρωποι που ακούνε και λιγότερο από αυτό, είναι 4 cents ή 0,24/72 μόρια της Βυζαντινής ή το 1/25 του ημιτονίου, καταρρίπτοντας έτσι κάθε επιχείρημα ημιμαθών "μουσικών" που υποστηρίζουν ότι το ημιτόνιο είναι το μικρότερο διάστημα που μπορεί να τραγουδήσει ή να ακούσει κάποιος) , αλλά δυστυχώς λόγω της επιρροής της δυτικής μουσικής και του πιάνου και των υπολοίπων συγκερασμένων οργάνων, σιγά σιγά εξαλείφθηκε. Όμως. από μελέτες που έγιναν σε ηχογραφήσεις, τα αποτελέσματα είναι ξεκάθαρα. Μάλιστα υπάρχουν και "υπερμείζονες" τόνοι, δηλαδή πάνω από 210 cents, ανάλογα με το σύστημα που ακολουθείται (όμοια διφωνία, 4χορδο ή διπλοπαραλλαγή, 5χορδο ή τροχός). Το εναρμόνιο γένος (της Βυζαντινής μουσικής) χρησιμοποιεί μεγαλύτερο μείζονα τόνο, που είναι στα 233,33 cents, που αντιστοιχεί σε 14/72, ενώ υπάρχει και 15/72, που αντιστοιχεί σε 250 cents. Φυσικά υπάρχουν και ελάσσονες και ελάχιστοι τόνοι (καθώς και το λείμμα κ.α.) στα οποία δεν θα αναφερθώ. Όπως γίνεται φανερό, η συζήτηση περί διαστημάτων με μονάδα μέτρησης τα cents είναι η ακριβέστερη δυνατή και πλέον με λογισμικά στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, μπορούμε να υπολογίζουμε με μεγάλη ακρίβεια (και στατιστικά σημαντική ακρίβεια) τα διαστήματα και να βελτιωνόμαστε (αλλά και να καταρρίπτουμε όσους πιστεύουν ότι ψέλνουν άλλα διαστήματα πέρα από ευρωπαϊκά). ΥΓ1: το κάθε "βήμα" στην βυζαντινή μουσική είναι 16,66 cents ΥΓ2: οι τόνοι 12/72 και 6/72 (δηλαδή ο τόνος και το ημιτόνιο αντίστοιχα της ευρωπαϊκής μουσικής, 200 και 100 cents δηλαδή) δεν είναι κατ'ανάγκην λάθος διαστήματα και είναι άσχετο με το γεγονός ότι μόνο αυτά χρησιμοποιούνται στην ευρωπαϊκή μουσική, λόγω του συγκερασμού που έπρεπε να κάνει ο Μπαχ, για να δημιουργήσει την εκκλησιαστική μουσική που ήθελε. Χρησιμοποιούνται και αυτοί οι τόνοι στην παραδοσιακή μουσική και μάλιστα έχουν αρχαίες καταβολές βλ Αριστόξενο