Σχόλια

falimento: Το άρθρο αυτό, δημοσιεύτηκε λόγω μιας προσωπικής, όπως έγραψα και άνω, μουσικής αναγνώρισης στο πρόσωπο του Μαχαιρίτσα. Τα κομμάτια τα οποία έχει μελοποιήσει, ή διασκευάσει, αναμφίβολα μας έχουν προσφέρει ατέλειωτες ώρες ευχαρίστησης μέχρι σήμερον. Δεν είναι τυχαίο αυτό. Δεν είναι τυχαίο, τόσοι καλλιτέχνες να έχουν συνεργαστεί μαζί του, όπως δεν είναι τυχαία η διαχρονικότητα του ήχου του. Ο Λαυρέντης έχει ένα αστέρι. Ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει.

Μεταφέρω αυτό που έγραψα ως εισαγωγή:
"Ο Μαχαιρίτσας σίγουρα δεν χαίρει παγκόσμιας απήχησης, ούτε διεκδικεί δάφνες καλλιτεχνικής εμπνεύσεως και ερμηνείας, όμως με την απλότητα, τη μαγκιά του, το «χύμα» γενικά του προσωπικού και μουσικού του χαρακτήρα, τις ροκιές, τις ιταλικές διασκευές (του μοναδικού Lucio Battisti ), τις πετυχημένες συνεργασίες, παραμένει μέχρι σήμερα ένας από τους σημαντικότερους κλασσικούς «ροκάδες» του ελληνικού πενταγράμμου"
¨
Αυτό είναι ο Μαχαιρίτσας. Ούτε Κουταλίτσας, ούτε Πηρουνίτσας. Και συμφωνώ με τον Jorge. Είναι τα τραγούδια που μιλάνε σε μας, στη ψυχή μας. Είναι "Νότος και Ημίφως", "Σκόνη και Τούρκος στο Παρίσι"...

falimento: Eίναι γεγονός ότι η προσφορά στο καλλιτεχνικό χώρο έχει υπερέβει κατά πολύ τη ζήτηση. Η ποιότητα δίνει τη θέση της στη ποσότητα, ο ευκολομνημόνευτος, "πιασάρικος" στίχος υποσκελίζει τη βαθυστόχαστη και επίπονη ποίηση.

Η ζωή μας έχει γίνει κούρσα ταχύτητας. Η ανάγκη για γρήγορo γιατρικό, για ζωή χωρίς προβληματισμούς και ενδόμυχες επίμοχθες αναζητήσεις, η «ταχυφαγική» προσέγγιση των πραγμάτων, έχουν συνεπάρει και τη μουσική. Το εύπεπτο-εφήμερο σουξεδάκι θα πουλήσει, το δυσνόητο-εμβριθές, θα θαφτεί.

Εμείς διαμορφώνουμε τη τάση και το ρεύμα. Εάν το target group των παραγόμενων, σε βιομηχανική σειρά τραγουδιών (κατά μοντέλο“Taylor - Ford”), ήταν περιορισμένο και δεν χαίραν τέτοιας εκτίμησης-πώλησης, η τελμάτωση τους θα ήταν αναπόφευκτη και αστραπιαία. Έλα όμως που συμβαίνει το αντίθετο.

Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφεται το κάθε τραγούδι είναι καθοριστικές. Ο παλιός στιχουργός δεν ήταν επαγγελματίας, δεν επιβίωνε από τη στιχουργική. Δεν είχε καιρό να υμνήσει αποκλειστικά τον έρωτα, διότι ήταν μετανάστης και ξενιτεμένος, εργάτης με πηλοφόρι και μυστρί, ζητιάνος, παρίας και επαίτης. Ήταν φοιτητής το ’74,
αντιστασιακός και αντιμιλιταριστής. Πάλευε για ανθρώπινα δικαιώματα, πολιτικές ελευθερίες για ισονομία και ισότητα. Ήταν αριστερός, αντικαπιταλιστής, προλετάριος και επαναστάτης.

Μολαταύτα, τη σήμερον, ίνα τι υμνήσεις; Ο σημερινός στιχουργός (εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων) είναι θαμώνας στο “Dragoste”, «μασώνος» του μουσικού κυκλώματος, οδηγάει cabrio με ανοιχτή την οροφή και όταν βρέχει, είναι φίλος της Λάτση, φωτογραφίζεται για την Traffic, είναι πρώτη είδηση στη Τατιάνα, υπογράφει αυτόγραφα, βαθμολογεί στο Fame Story, πίνει καφέ στο “Da Capo”, θέλει αφρόγαλα χτυπημένο στο shaker «Βialletti», καφέ “Lavazza” και κουστούμι "Montana" κτλ. κτλ.

Ο έρωτας είναι μες στη ζωή μας, κυρίαρχος, μας κυκλώνει και μας διαπερνά. Δύσκολα εκφράζεται και αποδίδεται. Το να γράφεις στίχους είναι μυσταγωγία. Θέλει απομόνωση, δάκρυ και πόνο. Δεν είναι εύκολο, είναι αντιβιοποριστικό.

Ελπίζω να σου απάντησα λίγο ξάδερφε μου :-)

«Ματώνω, ματώνω, χωρίς εσένα λιώνω»

Δεν νομίζω να μάτωσε ο ποιητής για να το αποδώσει...

falimento: Μπράβο στον Υroidi που δημοσίευσε το συγκεκριμένο άρθρο.

Ο ¶λκης Αλκαίος γράφει επιλεγμένα για επιλεγμένους. Οι στίχοι του έχουν χιλιοτραγουδηθεί και έχουν ξεχωριστή θέση στη καρδιά μας.

Η αποχή του από τα φώτα της δημοσιότητας, τον έχουν διατηρήσει αναλλοίωτο, φρέσκο, δυναμικό. Αλώβητος και συνάμα έγκαιρος-επίκαιρος. Ποιητής και λεξιπλάστης.

Για μένα είναι "Αλκαίος με αλκή ψυχική"

falimento: Ρε Σταύρο είναι πολύ καλό! Δεν ήξερα ότι είχες τέτοια κρυφά ταλέντα... Πραγματικά και η επιλογή στίχου και η ομοιοκαταληξία έχουν δέσει όμορφα

falimento: Πολύ όμορφο Νεκτάριε...Με άγγιξε... Έκανα και εγώ ένα ταξίδι εκεί που "θα θελα", στο ανέφικτο...

falimento: Tι να πρωτοσχολιάσω τώρα...;

Πρώτα απ' όλα θα πρέπει να συγκεντρώσω τις ασύνδετες σκέψεις μου και να τις μετατρέψω σε ένα κείμενο που θα πρέπει να διαβάζεται (τουλάχιστον από τους λογικούς) και αυτό διότι αν ξεκινώ να γράφω αυτά που έχω βιώσει στο Μεθυσμενάκι δεν θα τελειώσω ούτε στο Live!

Την πρώτη φορά που πήγα να ακούσω τον Giorgo,ήταν δεν ήταν, η τρίτη φορά που εμφανιζόντουσαν με τον Kifa στο εν λόγω μαγαζί... Πήγα να τον ακούσω περισσότερο επειδή προετοιμαζόμασταν για το Live του Πατατρακ και θέλαμε να προβάρουμε τα κομμάτια μας ζωντανά στο τότε -άτυχο- :-) κοινό που παραβρέθηκε στο Μεθυσμενάκι! (άτυχο γιατί άκουγε εμένα όχι γιατί έπαιζε ο Giorgos!)
Εκείνο το βράδυ λοιπόν γνώρισα τον Κώστα (Κιfa) ο οποίος μου έκανε εντύπωση da capo για το χιούμορ κ΄ την άνεση την οποία διέθετε.
Παρέα καλή υπήρχε, ωραίο κρασί έρεε εις στους κροτήρας μας οπότε αφεθήκαμε στις καλλιτεχνικές ορέξεις των δύο κυρίων

Ειλικρινά δεν περίμενα με τίποτα ότι θα περνούσα τόσο όμορφα... Το περιβάλλον ζεστό καλαίσθητο, άνετο, με τα τραπέζια να βρίσκονται σε εύλογη απόσταση το ένα με το άλλο (ουσιαστικό σχόλιο για όποιον γνωρίζει τα νυχτερινά κέντρα), το σέρβις ΑΨΟΓΟ, αφού τα παιδιά δεν είναι επαγγελματίες σερβιτόροι αλλά ηθοποιοί, στο θέατρο Δίπυλον που βρίσκεται από πάνω και βοηθούν απλώς στην εύρυθμη λειτουργία του κέντρου.
Όσο για τη μουσική. Όσοι δεν έχετε πάει ακόμη πραγματικά χάνετε. Και αυτό γιατί το να γράψω "καταπληκτική μουσική κ' μοναδική επιλογή τραγουδιών" δεν μπορεί από μόνο του να μεταδόσει τα συναισθηματα που εγώ ένιωσα τότε.

Σε τι να πρωτοαναφερθώ; Στον Kifa μήπως; Ειλικρινά Κώστα έχεις σπάνια φωνή (ΦΩΝΑΡΑ) το λέω με κάθε ειλικρίνεια και ευθύτητα ότι η φωνή σου, η ερμηνεία που δίνεις στα τραγούδια είναι μοναδική. Δεν είναι τυχαίο τόσες φορές που έχω έρθει στο μαγαζί και σε έχω ακούσει, κάθε φορά η φωνή σου με αγγίζει, διότι όταν τραγουδάς νιώθεις και βγαίνει προς τα έξω με τον καλύτερο ηχητικά τρόπο... Δεν είναι τυχαίο όλα τα άτομα με τα οποία έχω έρθει μαζί να έχουν περάσει όλοι τέλεια. Και έχουν έρθει άτομα τα οποία δεν γουστάρουν καθόλου την έντεχνη μουσική και ήρθαν με το "ζόρι" και στο τέλος με ρωτούσαν "πότε θα ξανάρθουμε;" Ειδικά δεν θα ξεχάσω μια φίλη μου που μου είπε μια φορά ότι "Ειλικρινά, τραγουδάει σαν τον Νταλάρα στα νιάτα του" και ότι είσαι για μεγάλα πράγματα...

Ο Giorgos.. Χμμμ.. Εντάξει μωρέ καλός είναι αν ήξερε και λίγο ski θα ήταν καλύτερος!
:-)
Μπορεί να μην έχει ιδέα από σκι και από το πως βάζουν τις αλυσίδες στα χιόνια αλλά αυτό το άτιμο το πιάνο το ξέρει διάολε πολύ καλά... Ειδικά στο διάλειμμα που έπαιζε τα ορχηστρικά του, εκεί παράτησα την παρέα μου και αυτά που λέγανε και αφουγγράστηκα τις μελωδίες αυτές. Γιώργο στο είχα πει και στο ξαναλέω ότι μια μέρα θα σε ακούω από το Μέγαρο να παίζεις (αν και θα πληρώνω ακριβότερα το εισιτήριο εκεί!).
Απίστευτο ρεπερτόριο και απίστευτες εκτελέσεις.


Ένα πιάνο - μια κιθάρα - μια φωνή
Αυτός κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ο τίτλος των μουσικών τους εμφανίσεων...

Για μένα ο τίτλος θα έπρεπε να είναι

Ασύγκριτο πιάνο - Κιθάρα (το αφήνω έτσι γιατί θέλει άλλαγμα Κώστα!) -Απαράμιλλη
φωνή


Είμαστε πολύ τυχεροί που θα παίξουμε στο Μεθυσμενάκι ένα μαγαζί ενός τόσου σημαντικού καλλιτέχνη. Εις αναμονή του Live λοιπόν!

falimento: H αγάπη για τη μουσική ξεπερνά όλα τα εμπόδια...

Και εγώ με τη σειρά μου νοιώθω υπερήφανος που έχουμε έναν άνθρωπο με τέτοιο ταλέντο στους κόλπους της ιστοσελίδας μας..

Στέλιο να σαι πάντα καλά..

falimento: Eυχαριστούμε πολύ Γιώργο για αυτά τα 2 άρθρα..

Ό,τι και να πω είναι λίγο για αυτό σωπαίνω...

falimento: O Νταλάρας αδιαμφισβήτητα έχει προσφέρει πολλά στο ελληνικό τραγούδι..

¶σχετα αν και εγώ δεν συμφωνώ με την μετέπειτα πορεία, του δεν μπορούμε να μηδενίζουμε το τι ήταν κάποτε..

ΥΓ1: Για όσους θέλουν να πυροδοτούν φανατισμό, αυτό το site δυστυχώς δεν τους εκφράζει.. Πηγαίντε στο γήπεδο ή βρείτε καμιά κοπέλα να διοχετεύσετε την περίσσεια τεστοστερόνη σας...

ΥΓ2: Επίσης ας αφήσουμε ήσυχη τη Μαρία που δημοσίευσε το κείμενο κι ας γίνει σχολιασμός επί του κειμένου.. Δεν νομίζω ότι θα μας κάνουν μήνυση για αυτή τη δημοσίευση.. Αυτή η τυπολατρεία θα μας φάει..
Κοιτάμε το δέντρο και παραβλέπουμε το δάσος..

falimento: Μαρία

Είναι άδικο, άδικο, άδικο να φεύγει ένας νέος άνθρωπος και δη δικός μας από κοντά μας...

Κι όμως δεν έχει φύγει γιατί πάντα θα είναι δίπλα μας, ο φύλακας άγγελος στις δύσκολες στιγμές..

Εύα
Να σαι καλά εκεί που είσαι γιατί ήσουν πολύ καλή για αυτόν τον μάταιο κόσμο...


"Ακόμα κι αν φύγεις
για το γύρο του κόσμου
θα ‘σαι πάντα δικός μου
θα 'μαστε πάντα μαζί
Και δε θα μου λείπεις
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της έρημου
που θα σ' ακολουθεί..."