Σχόλια

gate: Να μας χαιρόμαστε! Πολύχρονοι και ενωμένοι, με πολλή και καλή μουσική! :)

gate: ...και να μην ξεχάσω ασφαλώς... Αντρέα ευχαριστούμε για την συνέντευξη! Είναι εξαιρετική από κάθε άποψη!

gate: Η συγκλονιστική φωνή του σέρνει την ιστορία της οικογένειάς του, το χαμόγελό του τη ζεστασιά και την απλότητα της καρδιάς του, τα λόγια του την εμπειρία και την ευαισθησία ενός γνήσιου καλλιτέχνη, η μέχρι τα τώρα πορεία του την ανόθευτη αγάπη του για την καλή μουσική... Όταν διαθέτει κάποιος όλα αυτά τα προσόντα είναι σίγουρα ευτυχισμένος... Πώς να μην είναι λοιπόν και όσοι τον γνωρίζουν και βρίσκουν την ευκαιρία να "γευθούν" έστω κάτι απο όσα είναι... Πώς θα μπορούσα έτσι κι εγώ να μην αισθάνομαι τυχερή που γνωρίζω τον Λάκη Χαλκιά και που, μέσω του καλού μου δασκάλου, είχα την τιμή (και το λέω με όλη τη σημασία που έχει αυτή η λέξη, χωρίς υπερβολές και κολακείες) να τραγουδήσω πλάι του στην ίδια σκηνή... Κύριε Λάκη Χαλκιά σας ευχαριστούμε για όσα πολύτιμα προσφέρατε και προσφέρετε στη μουσική μας τόσο ταπεινά και αθόρυβα, με ...ήθος... ως γνήσιος καλλιτέχνης...

gate: Σ' ευχαριστώ πολύ Νίκο! Όταν αγαπάς κάτι πολύ και νιώθεις πως και άλλοι, μέσα (ή ΚΑΙ μέσα) από εσένα, μαθαίνουν να το αγαπούν, αισθάνεσαι ...γεμάτος, όπως κι εγώ τώρα με όλα αυτά τα σχόλιά σας...

gate: πολύ πολύ χαίρομαι ... :)

gate: Ευχαριστώ Νεκταρία μου :)

gate: Σ' ευχαριστώ Νεκτάριέ μου! Χαίρομαι πολύ γι' αυτό που μου γράφεις...

gate: Σ' ευχαριστώ Χρήστο μου! :)

gate: Σ' ευχαριστώ Βασίλη μου. Στην τελευταία σου πρόταση νομίζω πως τα λες όλα... Είναι πολύ σημαντικό να μπορεί κάποιος να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω του και να το "μεταφράζει" σε στίχους και μουσική. Το μυστικό ίσως βρίσκεται σ' αυτό που λέμε "ανάγκη δημιουργίας". Οι παλαιότερες γενιές, μη έχοντας πολλούς τρόπους διασκέδασης και σχεδόν καθόλου τρόπους άμεσης ενημέρωσης για όσα συμβαίνουν γύρω τους, το τραγούδι το είχαν ανάγκη: ανάγκη για να διασκεδάσουν και ανάγκη για να μάθουν τα του κόσμου γύρω τους. Η ανάγκη τους τούς έκανε να δημιουργούν και όχι να αναπαράγουν παλιούς ήχους ή τα ίδια και τα ίδια... Καθετί που έγραφαν ήταν από την "ανάγκη" τους γι' αυτό ήταν τόσο αληθινό... Σήμερα οι περισσότεροι γράφουν και ασχολούνται με τη μουσική για μια ανάγκη που στην πραγματικότητα καμία σχέση δεν έχει με τη μουσική: την ανάγκη της δημοσιότητας... Γι' αυτό δεν γράφεται τίποτα καινούριο με ουσία, που να "πιάνει" τους σφυγμούς της εποχής και να γεννιέται από "ανάγκες"... Γιατί ας μην ξεχνάμε -κι εσύ που είσαι δημιουργός το ξέρεις καλύτερα από εμένα- ότι τα τραγούδια είναι τα φάρμακα της ψυχής του δημιουργού τους... Αν δεν είναι έτσι, τότε πρόκειται μόνο ...για χάσιμο χρόνου του "δημιουργού" τους... Όσο για το ηχητικό και αισθητικό αποτέλεσμά τους -όταν δεν έχουν γεννηθεί από "ανάγκη ίασης"- έχουμε όλοι εμπειρία του... σε μεγάλη ποσότητα...

gate: Προσωπικά, έχω γελάσει απίστευτα με ορισμένα του τραγούδια, τον θεωρώ άνθρωπο υψηλού δείκτη ευφυΐας, τον έχω ακούσει αρκετές φορές στο ραδιόφωνο στην εκπομπή του και τον έχω παραδεχθεί για πολλά απίστευτα εύστοχα σχόλιά του, αλλά μου είναι αδύνατο να τον δικαιολογήσω πίσω από τον όρο "σάτιρα" για πολλά από αυτά που κάνει, μεταξύ των οποίων και η συγκεκριμένη φωτογράφιση που συνοδεύει παραπάνω το άρθρο του Μανώλη. Είναι, αν μη τι άλλο, χυδαιότητα να προσβάλλεις "σύμβολα" ή "πρόσωπα" που σε μια οποιαδήποτε θρησκεία (δε μιλάω μόνο για την χριστιανική. Ακόμα κι αν "σατίριζε" τον Βούδα θα μου ήταν το ίδιο απεχθές...) καλώς ή κακώς, θεωρούνται από κάποιους ανθρώπους ιερά... Κατά τον ίδιο τρόπο και η "σάτιρα" απέναντι σε οποιοδήποτε πρόσωπο πρέπει επιτέλους να γίνει συνείδηση ότι είναι απαραίτητο να έχει κάποια όρια... Δε ζούμε σε αγέλη. Γι' αυτό υπάρχουν οι νόμοι, γι' αυτό έχουμε ανάγκη από προστασία της σφαίρας δικαιωμάτων μας, γι' αυτό είναι απαραίτητο να αποκτήσουμε συνείδηση ότι το γεγονός πως η ανωνυμία μας μάς εξασφαλίζει την ησυχία μας από τέτοιου είδους σατιρικές επιθέσεις δε σημαίνει ότι η προσβολή δικαιωμάτων προβεβλημένων προσώπων, υπό τον μανδύα της σάτιρας πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους ή -το χειρότερο- να μας διασκεδάζει κι όλας..., λες και είμαστε σε μια εξελιγμένη μορφή αρχαίας αρένας... Ακόμα και ο πλέον ηλίθιος ανθρωπος στον κόσμο αλλά και ο πλέον εγκληματίας έχει ανάγκη προστασίας των δικαιωμάτων του και δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο προσβολής η ανθρώπινη υπόστασή του, έστω κι αν ο ίδιος την έχει απαξιώσει... (Για την ιστορία και μόνο του πράγματος, παραπέμπω σε σχετική συζήτηση που είχε γίνει κάποτε στο forum...: http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?mop=modload&name=Splatt_Forums&file=viewtopic&topic=358)