Σχόλια

loukas76gr: Γεια σας! Πολύ ωραίo το θέμα, κατά καιρούς με έχει απασχολήσει κι εμένα το θέμα αυτό. Αξεπέραστα τραγούδια, που έχουν γράψει ιστορία, από ανθρώπους που, σαν διάττοντες αστέρες, έλαμψαν για λίγο και χάθηκαν. Το αποτέλεσμα όμως παραμένει ανεξίτηλο και το όνομά τους όμως αναφέρεται κάθε φορά που ακούγεται το κάθε τραγούδι. Μια μικρή παρατήρηση: Αναφέρατε σωστά: bahçe (μπαχτσέ, τουρκικά) => Κήπος, π.χ. Fenerbahçe (κήπος του Φαναρίου) αλλά... Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες (από τον πρόσφατα αποδημήσαντα Αντώνη Καλογιάννη) και δεν είναι και OHW! :)

Orfeus: Σας ευχαριστώ για τα σχόλια. Σάββα: Χρωστάω τσίπουρα!!! Λιάνα: Εσύ από ότι θυμάμαι, πίνεις ουίσκι! Κωνσταντίνε: Τα γνωρίζω αυτά που σχολιάζεις. Θέλω όμως, να λάβεις υπόψη τρία πράγματα. 1: Γράφω στην εισαγωγή μου ότι νόθεψα τη λίστα και με δικές μου επιλογές, τις οποίες και ονομάζω με τους α/α τους. Εκεί εντάσσoνται λοιπόν (μεταξύ άλλων) και τα "Come On Eileen" & "Eye Of The Tiger". 2: Άκουσα μόλις τώρα το "Ketchup Song", και αυτό το έκανα επειδή το ανέφερες. Στη λίστα υπάρχουν μερικά άγνωστα για μένα τραγούδια όπως το συγκεκριμένο, αλλά δεν κάθησα να την ψάξω, διαφορετικά, ναι, θα το είχα αφαιρέσει. 3: Το "Macarena" ναι, μεγάλη επιτυχία, αλλά δεν θα το έβαζα ούτε αυτό, γιατί δεν είναι rock. Έτυχε να το ξέρω το τραγούδι. Εάν δεν το ήξερα -όπως το "Ketchup Song"-, και εάν υπήρχε στη λίστα, τότε ίσως να το είχα αφήσει και αυτό. Αυτά και ευχαριστώ για τα σχόλια και πάλι...

CHE: Γιώργο, πολύ σωστά το θέτεις στην εισαγωγή σου ότι η κάθε χώρα έχει τη δική της λίστα και είναι λογικό. Μπορεί ένα συγκρότημα να έκανε ένα Νο 1 στις Η.Π.Α. και να εξαφανίστηκε, αλλά στη Μεγάλη Βρετανία να έκανε κι άλλες επιτυχίες. Οπότε πράγματι η λίστα είναι σχετική. Κι εμένα με ενδιαφέρει πολύ το θέμα των OHW (το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον και ιντριγκαδόρικο για το πως ένας καλλιτέχνης βίωσε μία απρόσμενα μεγάλη επιτυχία και στη συνέχεια να βίωσε την απόλυτη... λήθη!). Έχω κάποια σχολιάκια να κάνω, μιας και όπως είπα το έχω μελετήσει κι εγώ το θέμα. 1. Μου προκαλεί εντύπωση που ενώ η λίστα που χρησιμοποιείς είναι βρετανική, τοποθετεί στους OHW τους Dexys Midnight Runners, η παρουσία των οποίων σε μία αμερικανική λίστα θα είχε νόημα, καθώς πράγματι στις Η.Π.Α. δεν είχαν άλλη επιτυχία πλην του "Come On Eileen", αλλά στη Μεγάλη Βρετανία είχαν κι άλλη μια μεγάλη επιτυχία (και μάλιστα Νο 1 παρακαλώ), το "Geno", που είχε προηγηθεί του "Come On Eileen". Βέβαια, επειδή ήταν δημοσκόπηση, τέτοιου είδους "λάθη" είναι αναμενόμενα. 2. Επίσης, η έννοια της "επιτυχίας" είναι σχετική. Θέλω να πω ότι μιλάμε μόνο για Νο 1 επιτυχίες. Προφανώς και όχι. Ακόμα και το Νο 2 ή το Νο 3 στα βρετανικά charts (και στα αμερικανικά προφανώς) είναι μία μεγάλη επιτυχία. Αλλά... μέχρι ποιο νούμερο; Υπάρχουν συγκροτήματα που είδαν κι άλλα τραγούδια τους να μπαίνουν στα charts (π.χ. Survivor, "Burning Heart". Προσωπικά δεν θα τους θεωρούσα OHW). 3. Ο ορισμός που θέτεις φαίνεται να είναι και ο πιο λογικός: ένα τραγούδι που γνώρισε τόση επιτυχία ώστε επισκίασε όλα τα υπόλοιπα. Μου ακούγεται σωστό. Αλλά τί να πει κανείς για το ''Sugar Sugar" των Archies, που δεν υπήρξε καν ως συγκρότημα. Το τραγούδι ως γνωστόν (όπως και το ανύπαρκτο συγκρότημα) ηχογραφήθηκε μόνο και μόνο για τις ανάγκες μίας σειράς κινουμένων σχεδίων. Ήταν δηλαδή εκ των προτέρων γραμμένο για μία φορά και φινίτο! 4. Στη λίστα είναι και οι New Radicals, που γνώρισαν και μία δεύτερη επιτυχία -μικρότερου μεγέθους- με το "Someday You'll Know". Το θεωρώ λιγάκι άδικο όταν από τη λίστα λείπει το... "Macarena" (!). 5. Μου άρεσε που μ' έκανες και θυμήθηκα κάτι ξεχασμένα Νο 1, όπως το "Pass The Dutchie" (πω, πω, το έχω σε βινύλιο!). 6. Είναι αξιοπρόσεκτο το γεγονός ότι κάποιοι καλλιτέχνες ή συγκροτήματα, ήταν πραγματικά αξιόλογοι (δεν μιλάμε δηλαδή για τραγούδια που έγιναν μόδα όπως το "The Ketchup Song"), αλλά παρόλα αυτά δεν κατάφεραν να κάνουν καριέρα εφάμιλλη της καλλιτεχνικής τους αξίας. Για άλλη μια φορά, μας έδωσες ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Να είσαι καλά φίλε μου!

EVAGGELIASAKELLARIOU: Kαλημέρα, Γιώργο. Όλο εκπλήξεις είσαι και αυτό σημαίνει ότι ξέρεις να κρατάς το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο. Πολλές επιτυχίες περιλαμβάνονται στο άρθρο σου, που δεν τις ήξερα. Ευχαριστώ για τις επιλογές σου.

sven: Μπράβο, Γιώργο! Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση! Γηράσκω αεί διδασκόμενος! Θέλουμε κι άλλα! Ευχαριστούμε!

STEFANOS604: Συγνώμη ...το Μέρος Γ' την....<<Παραξενιά>> του σε σχέση με άλλα πνευστά γλωττιδόφωνα!

STEFANOS604: Ευχαριστώ ! Το κλαρίνο έχει πολλές εκπλήξεις λόγω του κυλινδρικού σώματος!!! Δες το μέρος Γ"

John-Tzinieris: Πάρα πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά! Εξαιρετικό το κείμενο!

gkravar: Καλοτάξιδο Γιώργο!!!

Orfeus: Ξέρω 'γω;