Σχόλια

Robinsinger: O Γερασιμος ειναι ενας τραγουδιστης με ταυτοτητα
ξερει που βαδιζει , σενα δρομο που του ταιριαζει
με σωστες επιλογες χωρις φανφαρες . . . εχει μια θεση στη καρδιαμας και εκτιμηση.
Αν ειναι δυνατον θα ηθελα ενα e-mail για μια πιο αμεση επικοινωνια μαζι του . . . ευχαριστω Γιαννης.

mrdrummergr: Πράγματι, όμως τέτοιο δίλημμα δεν τίθεται...το μόνο ίσως που τονίζεται είναι το: Κομματική ή Πολιτική.

christosk: Δεν υφίσταται νομίζω το δίλημμα που θέτει ο αρθρογράφος μεταξύ ενός ''καλού'' πολιτισμού και μιας ''κακής '' κομματικοποίησης .Ο πολιτισμός δεν είναι πολιτισμός γενικά ,ούτε οι φορείς των πολιτικών απόψεων είναι όλοι ίδιοι,όπως δεν είναι και όλες οι απόψεις ίδιες.Αρκετοί από τους ''ποιοτικούς'' μας καλλιτέχνες υπηρέτησαν μέχρι τέλους την άκρατη κομματικοποίηση της μεταπολίτευσης και πολλοί αναδείχτηκαν μέσα από αυτήν.Αντίστροφα υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα καλλιτεχνών -των οποίων το έργο είναι και αξιοπρόσεκτο και διαχρονικό- που υπήρξαν ενταγμένοι στους κόλπους μιας συγκεκριμένης πολιτικής ιδεολογίας-και μιας και μιλάμε για Ελλάδα,πιο συγκεκριμένα της κομμουνιστικής.
Τώρα,σφουγγοκωλάριοι της εξουσίας υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα,συνδυάζοντας την καλλιτεχνική τους προσφορά -έτσι όπως εκείνοι την εννοούν- με την υπεράσπιση των κατεστημένων απόψεν και ιδελογιών.Τρανό παράδειγμα η καλλιτεχνοσυρροή στο πρόγραμμα 'Πολιτισμός των Πολιτισμών' της Ολυμπιάδας.Ένα σωρό καλλιτέχνες με το έργο τους ωραιοποιούν την αστυνομοκρατία,την οικολογική καταστροφή ,την απελευθέρωση των ωραρίων εργασίας και την καταπάτηση των πιο στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων με την οποία είναι συνώνυμη η Ολυμπιάδα.

christosk: Eξαιρετικό λογοτέχνημα! Δεν είναι μόνο το γε΄γονός ότι ακολουθεί ομοιοκαταληξία ,αλλά και το περιεχόμενό του θεωρώ ότι είναι συμβολικότατο.
Αν και προσωπικά δεν είμαι τόσο κλασικός -προτιμώ τον ελεύθερο στίχο και την απαγκίστρωση από το συμβολισμό -θεωρώ ότι αυτό το κλασικό ποίημα είναι ταυτόχρονα πολύ μοντέρνο.Μιλάει για τις ''εξωτερικές'' αιτίες που απειλούν κάθε ευτυχία στη ζωή μας και που είναι ικανές να γκρεμίζουν οποιαδήποτε διάθεση και επικοινωνία.Φιλοσοφικά το ποίημα παραπέμπει στη θεωρία του Μάρτιν Χάιντεγκερ για την ανθρώπινη φύση:μέσα στις σύγχρονες κοινωνίες η αυτοσυνείδηση είναι ουσιαστικά η συνείδηση της τραγικότητας της ύπαρξης μέσα στον ρευστό και ενδεχομενικό κόσμο της ελεύθερης αγοράς.Έυγε Ιδιαίτερη!!!!!!

XeniaRodo: Aγαπητέ κ Λαδά ,
μας πείσατε ότι για σας σημασία εχει η πολιτικη παράταση οπου ανηκει καποιος.
Λοιπον εισαστε πολυ γελασμενος αν νομιζετε οτι αυτο ειναι τεχνη, αν αυτος είναι ο σκοπος της μουσικης.

ελπιζω καποτε να καταλαβετε.

jorge: Η Μαρία αξίζει πολλά συγχαρητήρια από όλους μας, καθώς έχει ξοδέψει πολύ από τον πολύτιμο χρόνο της προκειμένου να προσφέρει αφειλοκερδώς σε όλους εμάς τέτοιες μοναδικές στιγμές.

Έχω ζήσει από αρκετά κοντά την προσπάθειά της και ξέρω πόσο δύσκολο είναι τελικά να πάρεις μια συνέντευξη. Θέλει προετοιμασία, μελέτη, συνεννοήσεις επί συννενοήσεων, αρκετά λόγια για να καταλάβει ο καλλιτέχνης τι είναι επιτέλους αυτό το MusicHeaven, απομαγνητοφώνηση, διορθώσεις, φωτογραφίες (ένα μεγάλο μπράβο και στον Μιχάλη Αλιάγα), τελική παρουσίαση, ξανά τηλέφωνα ώστε να μπει ο καλλιτέχνης και να δει ο ίδιος την παρουσίαση, ξανά διορθώσεις κλπ....

Το πιο σημαντικό είναι οτι όλα τα παραπάνω γίνονται με δική της πρωτοβουλία που δείχει πόσο αγαπά αυτό που κάνει.

Μαρία σε ευχαριστούμε!

gate: istoxastis ... μάλλον εγώ πρέπει να ευχηθώ σε σένα να γράφεις πάντα τέτοιους ταξιδιάρικους στίχους...

gate: Διαχρονική η Μαρίζα Κοχ. Κάνει πάντα "το καλύτερο" ως "πηγαία καλλιτέχνης".., γι΄αυτό και ο κόσμος τη στηρίζει, παρακολουθώντας και μετέχοντας τόσα χρόνια πιστά στη μουσική προσφορά της. Μαρία σε ευχαριστούμε και γι' αυτήν την εξαιρετική συνέντευξη. Μας δίνεις την ευκαιρία με τον καλύτερο τρόπο να ανακαλύψουμε τους ανθρώπους που κρύβονται πίσω από τα ονόματα...

gate: Η ιστοσελίδα του Χρόνη Αηδονίδη:

www.aidonidis.gr

delcristo: Ο Ρεμπέτης Αγγελός σου... υπέροχος. Και σαν σύλληψη και σαν έκφραση. Στη ''διαμαρτυρία'' που πηγάζει μέσα απο τα λόγια σου προσθέτω κι ένα δικό μου -παλιό- τετράστιχο που μου θύμισες μέσα απο το σκηνικό της εκκλησίας που χρησιμοποιείς.
Μπράβο!
''Μ'έχουν σκεπάσει σύννεφα κουρέλια
κι άμα ζητήσω ν'αντικρίσω το Θεό
θα μου διαβάσεις πέντε-δέκα ευαγγέλια
και θα μου πείς οτι αυτό ειν'αρκετό...''