ελληνική μουσική
    702 online   ·  210.851 μέλη

    Οι γυναίκες καριέρας και η συμβολή τους στην κοινωνία

    Liza32
    14.07.2007, 15:40
    Πιστεύετε οτι οι γυναίκες καριέρας του παρελθόντος, έδωσαν περισσότερα απο οτι δίνουν οι γυναίκες του σήμερα; Για παράδειγμα μετά τη Μαρία Κιουρί η οποία ανακάλυψε το ράδιο, και πήρε το βραβείο φυσικής, υπάρχουν άλλες γυναίκες οι οποίες αξίζουν να πάρουν βραβείο σήμερα;
    DARBUKA
    14.07.2007, 16:32
    Εχεις κανει κατι εσυ για να σου δωσουμε βραβειο;;Αν ναι τοτε θα ψηφησουμε να σου δωσουμε κανα βραβειο....Τι λες;Εκτος της πλακας ,υπαρχουν πολλα ατομα στο κοσμο που εχουν κανει σπουδαια πραγματα και δεν πηραν τιποτα...Γιατι αναφερεσαι μονο στις γυναικες;Σημερα για να παρει καποιος βραβειο πρεπει να ''φυγει'' απο τη ζωη

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : DARBUKA στις 14-07-2007 16:33 ]


    gexrag
    14.07.2007, 20:07
    Οι αληθινές αξίες στη ζωή δεν αντικατοπτρίζονται στα βραβεία που δίνονται κατά
    καιρούς. Οι γυναίκες που αξίζουν οποιδήποτε τιμητική διάκριση είναι εκατομύρια
    στις μέρες μας. Γιατί να μείνουμε σε μία μόνο. Τόσα και τόσα βραβεία δόθηκαν σε
    ανθρώπους που δεν αξίζει να ασχοληθεί κανείς μαζί τους. Εγώ προσωπικά δεν
    ενδιαφέρομαι για τίτλους ή βραβεία. Αλλά αποδίδω την ελάχιστη τιμή σε όποια
    γυναίκα διαπιστώσω ότι το αξίζει. Ποια έιναι; Μα φυσικά η φανέρωση της αγάπης
    μου στο πρόσωπό της, μιας αγάπης όμως αγνής και ανιδιοτελής.
    esta
    15.07.2007, 16:04
    Τί σημασία έχουν τα βραβεία στις μέρες μας?!Έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι πρώτα πεθαίνουν από την πείνα και μετά βραβεύονται για την προσφορά τους!πάντως ένα "βραβείο" θα ήταν απαραίτητο να δοθεί σε όλες αυτές τις γυναίκες που δουλεύουν,φροντίζουν παιδιά και σπίτι και είναι και "υποχρέωσή" τους όπως ισχυρίζονται οι άντρες!!
    absurdus_delirium
    16.07.2007, 00:54
    Να θυμηθώ να πεταχτώ σε γνωστή αλυσίδα παιχνιδιών: είχα δει ένα six-pack μετάλλια που όλα έλεγαν επάνω "Winner"!

    ΑΤΤΕΝΤΙΟΝ! Μη Ζγωνς Σμα Σ'λεν Φλαξ!
    Παρακαλώ, ανοιχτά μάτια, αυτιά και μυαλά... (;

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : absurdus_delirium στις 16-07-2007 00:55 ]


    Liza32
    16.07.2007, 08:40
    Ορισμένοι δεν καταλάβατε το νόημα της ερώτησης μου, εν πάση περιπτώση, είναι γεγονός οτι οι γυναίκες που αξίζουν να πάρουν <βραβείο> είναι οι εργαζόμενες σύζυγοι και μητέρες, οι οποίες καθημερινά εργάζονται εις διπλούν προκειμένου να τα φέρουν βόλτα. Και για να απαντήσω σε κάποιον, λέω τα εξής. όχι δεν έχω κάνει κάτι για να πάρω βραβείο, αλλά και να έκανα πάλι δεν θα ήθελα βραβείο. Τα βραβεία δεν έχουν αξία όταν τα αποζητάς για ιδιοτελείς σκοπούς. Αναφέρθηκα μόνο στις γυναίκες απο περιέργεια, διότι οι άντρες έχουν πάρει πολλά για την κοινωνική προσφορά τους. Αντίθετα κάποιες φορές, το έργο της γυναίκας, είτε σε επαγγελματικό είτε σε οικογενειακό επίπεδο δεν αναγνωρίζεται.
    StavmanR
    16.07.2007, 11:57
    Προσωπικά, έχω ,μία και μοναδική ένσταση στο θέμα της εργασίας της γυναίκας. Αφορά την ανατροφή των παιδιών ειδικά κατά τα πρώτα 5 έτη της ηλικίας τους. Παιδοψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι είναι η περίοδος κατά την οποία συντελείται η συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού, και στην οποία "προπονεί" τις αισθήσεις του και μαθαίνει να οργανώνει και να ταξινομεί τα προϊόντα τους. Ακόμα, λόγω του έντονου μιμητισμού, μαθαίνει να ανταποκρίνεται στα ερεθίσματα που δέχεται με υψηλή πιστότητα αντιγραφής. Το παιδί που θα στερηθεί σε μεγάλο βαθμό τη μοναδική μητρική αγάπη (που είναι αναντικατάστατη), δεν θα αναπτύξει τους κατάλληλους συναισθηματικούς μηχανισμούς επαρκώς. Όσο για τη μοναδική σχέση του παιδιού με τη μάνα, το γεγονός ότι το παιδί έζησε 9 μήνες μέσα στα σωθικά της μητέρας σημαίνει μάλλον ότι γνωρίζει πολύ καλά ακόμα και το χτύπο της καρδιάς...
    Ο ρόλος του πατέρα είναι πολύ βασικός όσον αφορά τη λογική εκπαίδευση του παιδιού. Είναι δύσκολο για μία μητέρα που έχει ταυτίσει τη ζωή της με του παιδιού, να κρατά νηφάλια στάση απέναντι στις καταστάσεις που συνοδεύουν τη ζωή του. Δεν είναι τυχαία τα σύνδρομα υπερπροστασίας άλλωστε. Για να μην ξεφύγω από το θέμα, η συμβολή της γυναίκας στην κοινωνία ξεκινά από τη μητρική λειτουργία και τη σωστή ανατροφή του παιδιού και καταλήγει σε όλες τις υπόλοιπες πτυχές της ζωής που συνοδεύουν και τον άντρα. Το πρόβλημα της σημερινής εποχής είναι ότι απομακρύνουμε τη μανα από το παιδί, δημιουργώντας πρόβλημα και στους δύο. Όσον αφορά τις άτεκνες γυναίκες, είναι θέμα προσωπικότητας και χαρακτήρα, βιωμάτων και παιδείας, το ποια θέση θα διεκδικήσουν στην κοινωνία. Υπάρχει πιο σημαντικό άραγε έργο από την στελέχωση της κοινωνίας με ένα ακόμη χρηστό μέλος; Υπάρχει σημαντικότερη καριέρα από αυτήν και πιο σημαντική παρακαταθήκη για το μέλλον της ανθρωπότητας;
    Όσο για την αρχαιότητα, θεωρώ ότι η γυναίκα κατείχε υψηλότατη θέση στην κοινωνία. Γνώριζαν από τότε τη σημαντικότητά της στη ζωή του παιδιού και στην ψυχική του ευεξία και οι ηθικοί κανόνες της εποχής προσέβλεπαν στην σωστή ανατροφή του ( η αρχή είναι το ήμισυ του παντός). Επίσης, το γεγονός πως απαγορεύονταν η ψήφος στις γυναίκες, πιστεύω πως είχε σχέση με τη συναισθηματική υπερφόρτιση των γυναικών προς τα παιδιά τους (ποια γυναίκα θα έστελνε το παιδί της στον πόλεμο και ποια θα ψήφιζε υπέρ ενός πολέμου από τη στιγμή που ο γιος της βρίσκεται σε στρατεύσιμη ηλικία;). Γενικά η άποψη μου περιστρέφεται γύρω από τη μητρική λειτουργία της γυναίκας-συζύγου-μητέρας, η οποία ωθείται να βαδίσει παράλληλα με την λεγόμενη καριέρα. Πρόκειται για μία καθαρά κοινωνική μάχη με παράπλευρες απώλειες...

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 16-07-2007 12:05 ]


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 16-07-2007 12:06 ]


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 16-07-2007 16:16 ]


    yiannisyiannis
    16.07.2007, 13:29
    Παράθεση:

    Το μέλος mnk στις 16-07-2007 στις 13:13 έγραψε...

    Παράθεση:
    (ποια γυναίκα θα έστελνε το παιδί της στον πόλεμο και ποια θα ψήφιζε υπέρ ενός πολέμου από τη στιγμή που ο γιος της βρίσκεται σε στρατεύσιμη ηλικία;)


    Η Σπαρτιατισσα.



    Και η αμερικάνα που ψήφισε για δεύτερη φορά Μπους.
    yiannisyiannis
    16.07.2007, 14:16
    Παράθεση:

    Το μέλος mnk στις 16-07-2007 στις 13:45 έγραψε...

    Μαλλον για μισθοφοροι μοιαζανε, ασε που τις βρωμικες κι επικινδυνες δουλειες τις εκαναν πραγματικοι μισθοφοροι, μισθωμενοι απο εταιριες που εχουν συμβολαια με το στρατο.



    Πολύ σωστά, μισθωτοί εταιριών παροχής πολεμικών υπηρεσιών ήταν. Αυτοί οι μισθωτοί νομίζεις ότι χωρίς τη θέλησή τους προσελήφθησαν από τις συγκεκριμένες εταιρίες; Αφού ο πόλεμος είναι η δουλειά τους! Πιστεύεις λοιπόν πως οι μητέρες τους σε καμιά περίπτωση δεν ψήφισαν Μπους;
    WildCat
    16.07.2007, 15:58
    Παράθεση:

    Το μέλος StavmanR στις 16-07-2007 στις 11:57 έγραψε...

    Προσωπικά, έχω ,μία και μοναδική ένσταση στο θέμα της εργασίας της γυναίκας. Αφορά την ανατροφή των παιδιών ειδικά κατά τα πρώτα 5 έτη της ηλικίας τους. Παιδοψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι είναι η περίοδος κατά την οποία συντελείται η συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού, και στην οποία "προπονεί" τις αισθήσεις του και μαθαίνει να οργανώνει και να ταξινομεί τα προϊόντα τους. Ακόμα, λόγω του έντονου μιμητισμού, μαθαίνει να ανταποκρίνεται στα ερεθίσματα που δέχεται με υψηλή πιστότητα αντιγραφής. Το παιδί που θα στερηθεί σε μεγάλο βαθμό τη μοναδική μητρική αγάπη (που είναι αναντικατάστατη), δεν θα αναπτύξει τους κατάλληλους συναισθηματικούς μηχανισμούς επαρκώς. Όσο για τη μοναδική σχέση του παιδιού με τη μάνα, το γεγονός ότι το παιδί έζησε 9 μήνες μέσα στα σωθικά της μητέρας σημαίνει μάλλον ότι γνωρίζει πολύ καλά ακόμα και το χτύπο της καρδιάς...
    Ο ρόλος του πατέρα είναι πολύ βασικός όσον αφορά τη λογική εκπαίδευση του παιδιού. Είναι δύσκολο για μία μητέρα που έχει ταυτίσει τη ζωή της με του παιδιού, να κρατά νηφάλια στάση απέναντι στις καταστάσεις που συνοδεύουν τη ζωή του. Δεν είναι τυχαία τα σύνδρομα υπερπροστασίας άλλωστε. Για να μην ξεφύγω από το θέμα, η συμβολή της γυναίκας στην κοινωνία ξεκινά από τη μητρική λειτουργία και τη σωστή ανατροφή του παιδιού και καταλήγει σε όλες τις υπόλοιπες πτυχές της ζωής που συνοδεύουν και τον άντρα. Το πρόβλημα της σημερινής εποχής είναι ότι απομακρύνουμε τη μανα από το παιδί, δημιουργώντας πρόβλημα και στους δύο. Όσον αφορά τις άτεκνες μητέρες, είναι θέμα προσωπικότητας και χαρακτήρα, βιωμάτων και παιδείας, το ποια θέση θα διεκδικήσουν στην κοινωνία. Υπάρχει πιο σημαντικό άραγε έργο από την στελέχωση της κοινωνίας με ένα ακόμη χρηστό μέλος; Υπάρχει σημαντικότερη καριέρα από αυτήν και πιο σημαντική παρακαταθήκη για το μέλλον της ανθρωπότητας;
    Όσο για την αρχαιότητα, θεωρώ ότι η γυναίκα κατείχε υψηλότατη θέση στην κοινωνία. Γνώριζαν από τότε τη σημαντικότητά της στη ζωή του παιδιού και στην ψυχική του ευεξία και οι ηθικοί κανόνες της εποχής προσέβλεπαν στην σωστή ανατροφή του ( η αρχή είναι το ήμισυ του παντός). Επίσης, το γεγονός πως απαγορεύονταν η ψήφος στις γυναίκες, πιστεύω πως είχε σχέση με τη συναισθηματική υπερφόρτιση των γυναικών προς τα παιδιά τους (ποια γυναίκα θα έστελνε το παιδί της στον πόλεμο και ποια θα ψήφιζε υπέρ ενός πολέμου από τη στιγμή που ο γιος της βρίσκεται σε στρατεύσιμη ηλικία;). Γενικά η άποψη μου περιστρέφεται γύρω από τη μητρική λειτουργία της γυναίκας-συζύγου-μητέρας, η οποία ωθείται να βαδίσει παράλληλα με την λεγόμενη καριέρα. Πρόκειται για μία καθαρά κοινωνική μάχη με παράπλευρες απώλειες...

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 16-07-2007 12:05 ]


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 16-07-2007 12:06 ]





    Κι εγώ έχω ένσταση στα λεγόμενά σου: είχα ζωή και καρριέρα πριν γίνω σύζυγος και μητέρα. Η δουλειά μου με ευχαριστεί και συνεισφέρει σημαντικά στο οικογενειακό εισόδημα. Και βέβαια λατρεύω τα παιδιά μου, αλλά αν είχα αφήσει τη δουλειά μου για χάρη τους δεν θα ήμουνα το ίδιο καλή μητέρα: θα ήμουνα συνέχεια νευρική και ανυπόμονη και υποσυνείδητα θα σκεφτόμουν ότι τα παιδιά φταίνε που μένω κλεισμένη σπίτι, μαγειρεύοντας και σιδερώνοντας!!!
    ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ: όπως πολλές εργαζόμενες μητέρες, έχω τη δουλειά μου, δίνω δουλειά σ'έναν άνθρωπο που προσέχει τα παιδιά μου, γυρίζω το απόγευμα σ'ένα καθαρό και μαζεμένο σπίτι και αφιερώνω τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας σέ παιχνίδια και βόλτες με τα μικρά. Εχω τον πλήρη έλεγχο, για το πως μεγαλώνουν τα παιδιά μου και σε διαβεβαιώ ότι αισθάνονται αγάπη και ασφάλεια κάθε ώρα της ημέρας.
    Δεν δέχομαι, ότι δεν είμαι καλή μητέρα επειδή δεν παράτησα τη δουλειά μου για τα παιδιά!!!!

    Οπως σωστά το έθεσε η mnk, αισθάνομαι σαν τη Μαίρη Παναγιωταρά, τρέχω πολύ για να τα προλάβω όλα, αλλά αυτό είναι και το καλύτερο για την οικογένειά μου, όχι το να κάτσω σπίτι και να γίνω σκλάβα της οικογένειας.

    Υ.Γ. Τί ακριβώς εννοείς με το "άτεκνες μητέρες";
    StavmanR
    16.07.2007, 16:34
    Άτεκνες γυναίκες εννούσα wildcat. Το διόρθωσα ήδη
    Καταρχάς δεν κατηγορώ και δεν αφήνω υποννοούμενα για κανέναν. Κατά τη γνώσμη μου η μητρότητα είναι η ύψιστη παροχή υπηρεσιών προς την ανθρωπότητα και τη σύγχρονη κοινωνία και εκεί ακριβώς εστιάζω. Δεν άφησα πουθενά υποννούμενα κατά της γυναικείας εργασίας και της αξίας της γυναίκας. Δεν χρειάζεται να απολογούμαι για οτιδήποτε δεν έχω κάνει. Μου παραθέτεις μία ένσταση σε τί ακριβώς; "Στα λεγόμενά μου" δεν είδα κάποια ένσταση από όλα αυτά που παρέθεσες, παρά μόνο προσωπικές αυτοεπευφημίες. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι γυναίκες συμπεριφέρεστε ακόμα με μία επιθετική στάση άμυνας, νομίζοντας ότι σας θεωρούμε κατώτερες. Δεν χρειάζεται να αποδείξετε τίποτα και σε κανέναν. Ο σεβασμός κερδίζεται από τη στάση ζωής του καθενός και την προσφορά του στα κοινωνικά σύνολα στα οποία ανήκει. Είμαι υπέρμαχος της μίσθωσης των μητέρων από το κράτος και να κατοχυρωθεί ως εργασία, και μάλιστα με βαρέα και ανθυγειινά, ώστε να μη χρειάζεται να αφήνουν το σπίτι και τα παιδιά σε χέρια δεύτερων και τρίτων όταν κάθε λεπτό απουσίας (όχι μόνο σωματικής) της μάνας αφήνει κενά.
    Δεν θέλω να αναφερθώ στα οικογενειακά κανενός γιατί πρώτον δεν με αφορούν άμεσα και δεύτερον δεν υπάρχει λόγος. Η αναφορά στην προσωπική ζωή του καθενός με βρίσκει αδιάφορο, και δεν ασχολούμαι με προσωπικά παραδείγματα που παρατίθενται σε μία κουβέντα ως αποδείξεις. Ο καθείς κρίνεται σε αυτή τη ζωή αργά ή γρήγορα από καταστάσεις που δεν επηρρεάζονται από λόγια και πιστεύω. Τέλος, αν οι απόψεις μου δεν αρέσουν με αφήνει εξίσου παγερά αδιάφορο, αυτό που περιμένω όμως σε μία συζήτηση είναι παράθεση απόψεων και όχι προσωπικές εξομολογήσεις οι οποίες ανήκουν στα εξομολογητήρια των εκκλησιών.
    Εγώ...εγώ...εγώ....εγώ...

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 16-07-2007 16:37 ]


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 16-07-2007 16:39 ]


    StavmanR
    16.07.2007, 17:00
    Ελπίζω να βοηθούν άρθρα όπως το παρακάτω για τη συνέχεια της συζήτησης...



    [της Μπέτη Καβάκα, κοινωνικής λειτουργού]

    [] Ο ρόλος της γυναίκας ως μητέρα είναι πολύ σημαντικός. Είναι προνόμιο και δώρο του Θεού για τη γυναίκα η συμμετοχής της στη δημιουργία νέων ανθρώπων.

    Κανείς άλλος δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη μητέρα στην ανατροφή των παιδιών της κι αυτό απαιτεί πάρα πολύ χρόνο. Δυστυχώς σήμερα με τις σύγχρονες αντιλήψεις και η μητρότητα μαζί με τόσα άλλα έχει δεχθεί πλήγμα. Η γυναίκα δε δέχεται εύκολα να κλειστεί στο σπίτι και να στερηθεί ορισμένες δραστηριότητες και απολαύσεις για να αναθρέψει μόνη της το παιδί της, να το χαϊδέψει, να το παρηγορήσει όταν χτυπήσει, να του ικανοποιήσει τις συναισθηματικές και ψυχολογικές του ανάγκες και να του διδάξει τις βασικές αξίες της ζωής για να διαμορφώσει ένα σωστό χαρακτήρα.

    Από την άλλη πλευρά όμως οι συνθήκες της ζωής αναγκάζουν τη γυναίκα για οικονομικούς λόγους να εργαστεί. Αυτό είναι πολύ δύσκολο για τη γυναίκα και ιδίως όταν έχει μικρά παιδιά. Ένας χώρος εργασίας έξω από το σπίτι όσο ευχάριστος κι αν είναι κουράζει τη μητέρα αρκετά και της αφαιρεί πολύτιμο χρόνο από τις υποχρεώσεις της στο σπίτι, οι οποίες περνούν πάλι από το χέρι της, με αποτέλεσμα η κούραση αυτή και ο εκνευρισμός που δημιουργείται να γίνεται αισθητός στις ώρες που διαθέτει για το σπίτι και τα παιδιά. Πρέπει να είναι υπεράνθρωπος μια γυναίκα για να καταφέρει και τα δύο καλά γιατί στην ουσία δουλεύει δύο βάρδιες επειδή όταν η μητέρα επιστρέψει στο σπίτι από τη δουλειά, ίσως καταφέρει μα θυσία του εαυτού της να μαγειρέψει, να πλύνει και να σιδερώσει για να είναι ο σύζυγος και τα παιδιά της την άλλη μέρα εντάξει. Είναι σχεδόν αδύνατο όμως να ικανοποιήσει και τις συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού, να το βοηθήσει ν' αποκτήσει αυτοπεποίθηση, ν' απαντήσει στις 1002 ερωτήσεις του κι επιπλέον να διατηρήσει έναν υγιή συζυγικό δεσμό με τον άντρα της.

    Ας μην ξεχνάμε ότι το παιδί είναι μια προσωπικότητα που από στιγμή σε στιγμή αναπτύσσεται. Υπάρχει λοιπόν καμιά baby sitter ή έστω νηπιαγωγός στην οποία μπορείς να αναθέσεις αυτό το τόσο σοβαρό έργο της διαμόρφωσης του χαρακτήρα του παιδιού; Κάπου διάβαζα ότι η ταινία της παιδικής ηλικίας δεν προβάλλεται σε β' προβολή. Πόσο αληθινό είναι αυτό! Δε θα έχουμε ξανά την ευκαιρία να διορθώσουμε τις τυχόν παραλήψεις ή τα λάθη μας.

    Γι αυτό πρέπει να θυμάται πάντα η εργαζόμενη μητέρα ότι ο χρόνος που δαπανά με τα παιδιά της είναι πιο σημαντικός από τις άλλες δουλειές οι οποίες μπορούν λίγο να περιμένουν. Αυτό φυσικά χρειάζεται και τη συνεργασία του συζύγου της που πρέπει να συμμετέχει στην ανατροφή των παιδιών αλλά και να τη βοηθάει με τις δουλειές του σπιτιού.

    Κάποιες πρακτικές συμβουλές που βοηθούν σημαντικά την εργαζόμενη μητέρα, ιδιαίτερα όταν δεν έχει βοήθεια από κάποιον άλλο (π.χ. γιαγιά) είναι οι εξείς:

    (α) Ο σωστός προγραμματισμός της κάθε μέρας ώστε να ξέρει περίπου τις δουλειές που πρέπει να γίνουν.

    (β) Να ιεραρχεί τις ανάγκες σωστά ώστε να δίνει προτεραιότητα στα πιο σημαντικά, σε περίπτωση που παρουσιαστεί κάτι έκτακτο και χρειαστεί να αλλάξει το πρόγραμμα.

    (γ) Να κάνει σωστό καταμερισμό του χρόνου αλλά και της εργασίας. Καλό είναι να αναθέτει ευθύνες στο σύζυγό, όπως προαναφέρθηκε, αλλά και στα παιδιά ανάλογα με την ηλικία τους. Είναι σημαντικό για τα παιδιά να μάθουν να κάνουν δουλειές και ας μην τις κάνουν τέλειες και να μάθουν να αναλαμβάνουν ευθύνες, πάντα ανάλογα με την ηλικία τους. Έτσι από μικρά θα μάθουν την εργατικότητα και την υπευθυνότητα αλλά και τη συμμετοχή τους στην οικογενειακή ζωή. Αυτό δίνει χαρά και στα παιδιά, αλλά απαλλάσσει και τη μητέρα από πολλές μικροδουλειές που απαιτούν αρκετό χρόνο.

    Τέλος, καλό είναι να βρίσκει κάποιο χρόνο για τον εαυτό της και για το σύζυγό της. Αυτό είναι πολύ δύσκολο, ιδιαίτερα όταν τα παιδιά είναι μικρά και απαιτούν πολύ από το χρόνο της, αλλά είναι κάτι πολύ σημαντικό και για τους δύο. Γι αυτό πρέπει να ζητάει δύναμη και σοφία από το Θεό ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στις τόσες πολλές υποχρεώσεις που έχει να αντιμετωπίσει ως εργαζόμενη μητέρα.

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 16-07-2007 17:03 ]


    Tren
    16.07.2007, 18:11
    Παράθεση:

    Το μέλος StavmanR στις 16-07-2007 στις 17:00 έγραψε...

    Ελπίζω να βοηθούν άρθρα όπως το παρακάτω για τη συνέχεια της συζήτησης...



    [της Μπέτη Καβάκα, κοινωνικής λειτουργού]

    [] Ο ρόλος της γυναίκας ως μητέρα είναι πολύ σημαντικός. Είναι προνόμιο και δώρο του Θεού για τη γυναίκα η συμμετοχής της στη δημιουργία νέων ανθρώπων.

    Κανείς άλλος δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη μητέρα στην ανατροφή των παιδιών της κι αυτό απαιτεί πάρα πολύ χρόνο. Δυστυχώς σήμερα με τις σύγχρονες αντιλήψεις και η μητρότητα μαζί με τόσα άλλα έχει δεχθεί πλήγμα. Η γυναίκα δε δέχεται εύκολα να κλειστεί στο σπίτι και να στερηθεί ορισμένες δραστηριότητες και απολαύσεις για να αναθρέψει μόνη της το παιδί της, να το χαϊδέψει, να το παρηγορήσει όταν χτυπήσει, να του ικανοποιήσει τις συναισθηματικές και ψυχολογικές του ανάγκες και να του διδάξει τις βασικές αξίες της ζωής για να διαμορφώσει ένα σωστό χαρακτήρα.

    Από την άλλη πλευρά όμως οι συνθήκες της ζωής αναγκάζουν τη γυναίκα για οικονομικούς λόγους να εργαστεί. Αυτό είναι πολύ δύσκολο για τη γυναίκα και ιδίως όταν έχει μικρά παιδιά. Ένας χώρος εργασίας έξω από το σπίτι όσο ευχάριστος κι αν είναι κουράζει τη μητέρα αρκετά και της αφαιρεί πολύτιμο χρόνο από τις υποχρεώσεις της στο σπίτι, οι οποίες περνούν πάλι από το χέρι της, με αποτέλεσμα η κούραση αυτή και ο εκνευρισμός που δημιουργείται να γίνεται αισθητός στις ώρες που διαθέτει για το σπίτι και τα παιδιά. Πρέπει να είναι υπεράνθρωπος μια γυναίκα για να καταφέρει και τα δύο καλά γιατί στην ουσία δουλεύει δύο βάρδιες επειδή όταν η μητέρα επιστρέψει στο σπίτι από τη δουλειά, ίσως καταφέρει μα θυσία του εαυτού της να μαγειρέψει, να πλύνει και να σιδερώσει για να είναι ο σύζυγος και τα παιδιά της την άλλη μέρα εντάξει. Είναι σχεδόν αδύνατο όμως να ικανοποιήσει και τις συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού, να το βοηθήσει ν' αποκτήσει αυτοπεποίθηση, ν' απαντήσει στις 1002 ερωτήσεις του κι επιπλέον να διατηρήσει έναν υγιή συζυγικό δεσμό με τον άντρα της.

    Ας μην ξεχνάμε ότι το παιδί είναι μια προσωπικότητα που από στιγμή σε στιγμή αναπτύσσεται. Υπάρχει λοιπόν καμιά baby sitter ή έστω νηπιαγωγός στην οποία μπορείς να αναθέσεις αυτό το τόσο σοβαρό έργο της διαμόρφωσης του χαρακτήρα του παιδιού; Κάπου διάβαζα ότι η ταινία της παιδικής ηλικίας δεν προβάλλεται σε β' προβολή. Πόσο αληθινό είναι αυτό! Δε θα έχουμε ξανά την ευκαιρία να διορθώσουμε τις τυχόν παραλήψεις ή τα λάθη μας.

    Γι αυτό πρέπει να θυμάται πάντα η εργαζόμενη μητέρα ότι ο χρόνος που δαπανά με τα παιδιά της είναι πιο σημαντικός από τις άλλες δουλειές οι οποίες μπορούν λίγο να περιμένουν. Αυτό φυσικά χρειάζεται και τη συνεργασία του συζύγου της που πρέπει να συμμετέχει στην ανατροφή των παιδιών αλλά και να τη βοηθάει με τις δουλειές του σπιτιού.

    Κάποιες πρακτικές συμβουλές που βοηθούν σημαντικά την εργαζόμενη μητέρα, ιδιαίτερα όταν δεν έχει βοήθεια από κάποιον άλλο (π.χ. γιαγιά) είναι οι εξείς:

    (α) Ο σωστός προγραμματισμός της κάθε μέρας ώστε να ξέρει περίπου τις δουλειές που πρέπει να γίνουν.

    (β) Να ιεραρχεί τις ανάγκες σωστά ώστε να δίνει προτεραιότητα στα πιο σημαντικά, σε περίπτωση που παρουσιαστεί κάτι έκτακτο και χρειαστεί να αλλάξει το πρόγραμμα.

    (γ) Να κάνει σωστό καταμερισμό του χρόνου αλλά και της εργασίας. Καλό είναι να αναθέτει ευθύνες στο σύζυγό, όπως προαναφέρθηκε, αλλά και στα παιδιά ανάλογα με την ηλικία τους. Είναι σημαντικό για τα παιδιά να μάθουν να κάνουν δουλειές και ας μην τις κάνουν τέλειες και να μάθουν να αναλαμβάνουν ευθύνες, πάντα ανάλογα με την ηλικία τους. Έτσι από μικρά θα μάθουν την εργατικότητα και την υπευθυνότητα αλλά και τη συμμετοχή τους στην οικογενειακή ζωή. Αυτό δίνει χαρά και στα παιδιά, αλλά απαλλάσσει και τη μητέρα από πολλές μικροδουλειές που απαιτούν αρκετό χρόνο.

    Τέλος, καλό είναι να βρίσκει κάποιο χρόνο για τον εαυτό της και για το σύζυγό της. Αυτό είναι πολύ δύσκολο, ιδιαίτερα όταν τα παιδιά είναι μικρά και απαιτούν πολύ από το χρόνο της, αλλά είναι κάτι πολύ σημαντικό και για τους δύο. Γι αυτό πρέπει να ζητάει δύναμη και σοφία από το Θεό ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στις τόσες πολλές υποχρεώσεις που έχει να αντιμετωπίσει ως εργαζόμενη μητέρα.

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 16-07-2007 17:03 ]







    Σταυρο σαν ταινια επιστημονικης ταινιας μοιαζει ολο το παραπανω...

    Το μονο που χρειαζεται η γυναικα (οποιον ρολο κι αν εχει )ειναι σεβασμος προς τον εαυτο της και τις αναγκες της.Οι ευτυχισμενες μητερες μεγαλωνουν χαρουμενα παιδια.Τωρα τι κανει μια μητερα ευτυχισμενη ποικιλει .Μπορει να ξεκιναει απο την αφοσιωση σε μια καριερα και να φτανει στο θελω και το πατσαβουρι με τσακιση...
    Κανενα παιδι δεν θελει μια μητερα ρομποτ χωρις προσωπικοτητα και σεβασμο στις αντοχες της.Δεν θα ηταν αλλωστε καλο προτυπο.Ειναι καλυτερο να δειχνει κανεις στο παιδι πως να αγαπαει τα θελω του και να κυνηγαει τα ονειρα του παρα να το πνιγει με αυτοθυσιες και κυρηγματα του τυπου"Εγω για σενα παρατησα τη δουλεια μου"Εγω για σενα παρατησα εμενα"Εγω για σενα ...εγω για σενα...εγω για σενα....

    Λαθος το οτι πρεπει η μητερα να διαμορφωνει τον χαρακτηρα του παιδιου.Το παιδι εχει το δικο του χαρακτηρα ο οποιος αναπτυσεται δεν καθοδηγειται.Με αγαπη και φροντιδα ναι ,αλλα οπως σε ολες τις σχεσεις με απαραιτητο το στοιχειο του σεβασμου.Ουτε οι μητερες ουτε τα παιδια ειναι πλαστελινες.Ειναι ανθρωποι,διαφορετικοι μεταξυ τους.Εχουν ορια.Εχουν στοιχεια.Εχουν απο μια ζωη ο καθενας τους.Μια.Και ο καθενας οφειλει να το σεβεται αυτο.Ειτε ειναι παιδι ωστε να γινει ευτυχισμενος ενηλικας,ειτε ειναι ενηλικας που θελει να μεγαλωνει ευτυχισμενα παιδια.

    Ο σκοπος της μητερας (οπως και σε ολα τα ζωντανα της φυσης)ειναι να διδαξει στο παιδι την αυτονομια του.Απο κει και περα ο ρολος της ειναι καθαρα συντροφευτικος στην αγελη..........
    asxetos
    17.07.2007, 02:59
    Πιστευω οτι το παιδι πρεπει να εχει την αυτονομια του. Ο ρολος της μητερας ειναι να δωσει το ευνασμα για την ανεξαρτησια του παιδιου. Χαιρομαι καποιες Δυτικοευρωπαιες μαμαδες που δεν θεωρουν το παιδι κτημα τους, αλλα ενα ανεξαρτητο ατομο το οποιο οπως και συμβαινει σε αυτες τις χωρες, μετα τα 18 πρεπει να φυγει απο το σπιτι.
    Στην Ελλαδα υπαρχει το φαινομενο της μητριαρχιας στα περισσοτερα νοικοκυρια.


    Μια γυναικα που αξιζει για βραβειο παντως ειναι αυτη.......εγω της το δινω.



    επισυναπτόμενα: foto 1.jpg 
    GL
    17.07.2007, 04:10
    Παράθεση:

    Το μέλος mnk στις 16-07-2007 στις 13:45 έγραψε...

    Μπαααα, αυτη πιστευει οτι θα πανε οι ανεπιθυμητοι και οι εφεδροι.

    Βλεπεις οι Αμερικανοι δεν πανε ολοι κι ελπιζουν στα κονεξια..
    Αμα εισαι και του κοματος... εδω βαζουν χερι στις καλπες, στην κληρωση θα'χουν προβλημα?

    Ασε που ουτε καν ψηφιζουν ολοι, αυτοι που ψηφιζουν ειναι γραμενοι στα κομματα, ξερουν ποια ειναι τα δικα τους παιδια.

    Και νομιζω στους 2 τελευταιους πολεμους, Αφγανισταν και Ιρακ, ηταν ολοι εφεδροι, αρα εθελοντες και εμμισθοι, οχι φανταρακια οπως τα ξερουμε εμεις.

    Μαλλον για μισθοφοροι μοιαζανε, ασε που τις βρωμικες κι επικινδυνες δουλειες τις εκαναν πραγματικοι μισθοφοροι, μισθωμενοι απο εταιριες που εχουν συμβολαια με το στρατο.

    Συγκρινεις τελειως ανομοια πραματα.

    Δεν μου λες αγαπητη mnk??

    Mυγα τσετσε σε βαραει οταν καποιος αναφερει κατι εδω μεσα που το πρωτο συνθετικο ξεκιναει με το "αμερικα....." ??? Πραγματικα ειμαι πολυ περιεργος....
    Ηθελες δεν ηθελες προσπαθεις να με πεταξεις παλι στα αιματα, αλλα οοοχχχι καλη μου δεν προκειται να σε ακολουθησω τωρα...

    Και να ερθω στο προκειμενο σου!

    1) Βασικα αγαπητη μου θα θελα να ξερα, που στο διαολο ξες τι πιστευει μια αμερικανα μανα!! Την εχεις ζησει??

    2) Ολα τα υπολοιπα που λες ειναι εντελως εκτος θεματος και δεν βλεπω να εχουν καμια σχεση με το τοπικ αυτο....
    Τι "_._._._._._._._" μου ξεφουρνιζεις παλι και με στελνεις βραδιατικα....??? Επιτυδες το κανεις για να ψαρωσω και να σε αρχισω, ε??? Πριτς!!!

    3) Παντως αυτα περι κομματος και κονεξια που λες, πολυ μου αρεσαν!! Μου θυμιζουν καποια αλλη χωρα.....Μπανανια λεγεται......και ειναι νοτια της Αλβανιας!!

    4) Ξεκολλα ρε επιτελους και κοιτα την καμπουρα του τοπου σου....Ασε τις καμπουρες των αλλων....

    5) Ημαρτον ρε γμτ κερατο μου! Τι προπαγανδα ειναι αυτη σε ενα μουσικο σαιτ!!

    6) Πολυ μου αρεσει επισης ο αετος που εχεις για υπογραφη! Εχει την σημειολογια του στο δικο μου το φτωχο μυαλο....Και εξηγω:

    α) Ειναι αετος...

    β) Πεταει απο δυτικα προς ανατολικα....

    γ) Συμφωνα με τα χρωματα του δεν ειναι ενας απλος αετος! Το λευκο κεφαλακι του παραπεμπει σε αλλου ειδους συμβολισμους....Αν ψαξεις καλυτερα τα συμβολα του "μισητου....." προς εσενα κρατους θα με κατανοησεις λιγακι.....

    Αυτα....Και ας ειμαι Off Topic!

    Y.Γ: Σου χρωσταω ενα βιδεακι ως απαντηση σε κατι οπτικο που μου αφιερωσες καποια στιγμη, μην νομιζεις οτι ξεχναω. Αλλωστε οι αρσενικες φαλαινες Ορκες κανουν πιατσα στα νερα του βορειου ατλαντικου... !

    Περιμενω απλως την καταλληλη στιγμη.....
    yiannisyiannis
    17.07.2007, 09:19
    Παράθεση:

    Το μέλος mnk στις 17-07-2007 στις 00:34 έγραψε...

    yiannisyiannis, λες οι μητερες των μισθοφορων να ψηφισαν Μπους?
    Ισως για προωθησουν τις καριερες των βλασταριων τους.
    Αβυσσος η ψυχη των Αμερικανιδων.

    Αλλα και παλι μου εξηγεις σε παρακαλω, τι το κοινο εχουν με τις Σπαρτιατισσες?



    Αγαπητή μου δεν ανέφερα ποτέ πως έχουν κάτι κοινό με τις Σπαρτιάτισσες, που το είδες αυτό;
    yiannisyiannis
    17.07.2007, 10:29
    Παράθεση:

    Το μέλος mnk στις 17-07-2007 στις 10:13 έγραψε...

    Εχεις δικιο yiannisyiannis, παρενοησα.

    Κοιταξα πιο προσεκτικα και ειναι οπως τα λες.




    Δεν τρέχει τίποτε κοπέλα μου, λογικό είναι όταν διαβάζεις τόσα posts, να διαβάσεις μια φράση βιαστικά και να την εκλάβεις διαφορετικά. Χαιρετίσματα στο όμορφο Αγρίνιο με τα περίφημα ουζερί
    asxetos
    17.07.2007, 11:11
    Βραβειο καλυτερων παιδιων....



    asxetos-(ο μικρος ζιζανιος)


    "Έρωτας είναι ο ασπασμός των αγγέλων προς τα άστρα"

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : asxetos στις 17-07-2007 11:12 ]


    επισυναπτόμενα: fallujah72r8guq.jpg 
    asxetos
    17.07.2007, 11:20
    βραβειο καλυτερου πατερα.....για να μην ξεχνιομαστε εδω οι κυριοι.......



    επισυναπτόμενα: woody_g.jpg 
    Liza32
    17.07.2007, 12:03
    asxete πάντα μου προκαλείς έκπληξη! Που τα βρίσκεις όλα αυτά;