ελληνική μουσική
    999 online   ·  210.851 μέλη

    Θρησκείες και πραγματικότητες..

    Astron
    15.01.2008, 01:55
    Σωστά κάνει τον διαχωρισμό ο absurdus_delirum. Άλλο θέμα ο Θεός (ή οι Θεοί) και άλλο θέμα η θρησκεία. Ξέρω αρκετούς ένθεους που ωστόσο είναι αηδιασμένοι απ' τη θρησκεία/τις θρησκείες.
    Με λίγα λόγια μπορεί κάποιος να είναι ένθεος αλλά άθρησκος.

    Όσον αφορά εμένα, ως προς τον Θεό αλλά και την κοσμοθεωρία των γνωστών θρησκειών είμαι άθρησκος και άθεος. Συμφωνώ δηλαδή με τη φράση του Λουντέμη "Τον Θεό τον φτιάξαμε μόνοι μας".

    Αναφορικά με το φαινόμενο της θρησκείας...
    Όπως έγραψε ο Αρθουρ Κλαρκ, "μπορεί κάποτε στην ανθρώπινη προϊστορία η θρησκεία να ήταν αναγκαίο κακό, αλλά γιατί πάντα έκανε πολύ περισσότερο κακό απ' όσο ήταν αναγκαίο;"

    Νομίζω πλέον, με τη γνώση και την ηθική που έχουμε μπορούμε κάλλιστα να αντικαταστήσουμε τις θρησκείες με τη Φιλοσοφία* και συγκεκριμένα με ανθρωπιστικές και οικολογικές Φιλοσοφίες. Αυτά χρειάζονται τα παιδιά μας για να μεγαλώσουν σε ένα καλύτερο κόσμο, και όχι να μάθουν υποτιθέμενες ιστορίες για το "τί επιθυμεί" ο θεός, τί τον εκνευρίζει, ποια είναι τα υποτιθέμενα σχέδιά του, τί θα πάθουν αν αμαρτήσουν κλπ Και δυστυχώς υπάρχει και κάτι που μπορεί να έχει ολέθριες για την ανθρωπότητα συνέπειες: το να θεωρεί κανείς ότι η θρησκεία του είναι η αληθινή και η σωστή ενώ οι άλλες λάνθασμένες.

    (* Σχετικά με αυτά έχω γράψει το κείμενο Για μια νέα Φιλοσοφία και παλιότερα το Προς τ' άστρα)

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Astron στις 15-01-2008 01:55 ]


    Socrates-Pantelis
    15.01.2008, 10:39
    Τότε astron θα έχουμε δημιουργήσει και πάλι μια ανθρώπινη θρησκεία κομμένη στα δικά μας μέτρα και σταθμά που μπορεί να μην συμπεριλαμβάνει τον Θεό ή κάποιο θεό μα όλα αυτά που θα έχουμε θεοποιήσει και δογματοποιήσει.
    Και ποιος σου είπε πως ο ουμανισμός είναι κάτι το απολύτως υγιές ή η οικολογία;
    Τάσεις είναι και αυτές που κατασκευάστηκαν απο τους ανθρώπους. Και όταν πλέον επιβληθούν ως δόγμα ή θρησκευτικό σύστημα θα υπάρξει μια γενιά που θα θελήσει αηδιασμένη να το ανατρέψει.
    Όταν μιλάμε για το Θεό μιλάμε για την πιο βαθιά ριζωμένη ιδέα που υπάρχει στον άνθρωπο. Τόσο βαθιά και τόσο ξεκάθαρα διαιώνια που δεν μπορώ να αρνηθώ την εξωτερική και αιδια προυπαρξη της και όχι ανθρωπογενή της προέλευση.
    etsiaplakelly
    15.01.2008, 13:39
    Παράθεση:

    Το μέλος fearlessangel στις 07-01-2008 στις 11:44 έγραψε...
    Τον Θεό τον φτιάξαμε μόνοι μας γιατί δεν αντέχαμε τα αίσχη μας... (Μ. Λουντεμης-Εκσταση). (ριξτε του μια ματια πριν το κρινετε!) Αυτή είναι για μένα η μόνη αλήθεια που ισχύει γύρω από την θρησκεία! Γύρω απ' όλες τις θρησκείες για την ακρίβεια. Θα ήθελα τις απόψεις των φίλων και να γίνει μια όμορφη συζήτηση με επιχειρηματολογία και όχι προσωπικές επιθέσεις. Ευχαριστώ.

    \

    ρε παιδια....σορρυ κιολας που επεμβαινω αλλα εχω να κανω μερικες παρατηρησεις....Ο δημιουργος της ενοτητας εθεσε τον τιτλο θρησκειες και πραγματικοτητες (Οποτε καλα απαντατε συμφωνα με αυτο) ωστοσο, επειδη ο ποιητης αλλα λεει και αλλα εννοει, ειναι φανερο απο το post του οτι δεν επιδιωκε το θεμα συζητησης που αναπτυσσεται...αλλα ετσι οπως τα'κανε καλα θα κανει να μην παραπονιεται...


    Και τωρα ερχομαστε στο θεμα μας....(οχι αυτο που λεει ο τιτλος αλλα αυτο που εννοει ο ποιητης)


    λοιπον...

    Τον Θεό τον φτιάξαμε μόνοι μας γιατί δεν αντέχαμε τα αίσχη μας...γιατι καπου επρεπε να φορτωσουμε ενα ασηκωτο βαρος ευθυνων...ο ανθρωπος αναζηταει ενα στηριγμα που θα ειναι φυσικα ανωτερο απο αυτον για να μπορεσει ετσι να αποποιηθει ευκολα τις ευθυνες που του αναλογουν...αυτο πιθανον σημαινει οτι ο θεος βρισκεται μεσα μας...αυτο που αναζηταμε στο θειο το εχουμε μεσα μας...δεν διαφωνει κανεις οτι η νομοτελεια που υπαρχει στη φυση μπορει να συμβαλει στη δημιουργια συγκυριων που θα φερουν τα πραγματα σε μια ορισμενη εξελιξη...αλλα αυτο σε ενα μεγαλο βαθμο οφειλεται στον ανθρωπο..(αν κανω λαθος ας με συγχωρησει ο μεγαλος Μενελαος)

    και τωρα που αποσαφηνισαμε τις προθεσεις του δημιουργου ας θεσουμε σε μια νεα βαση τη συζητηση...(βεβαια ο καημενος ειπε"(ριξτε του μια ματια πριν το κρινετε!)" αλλα λιγοι δινουν σημασια στις παρενθεσεις...!!
    Astron
    15.01.2008, 15:45
    Παράθεση:

    Το μέλος Socrates-Pantelis στις 15-01-2008 στις 10:39 έγραψε...
    Τότε astron θα έχουμε δημιουργήσει και πάλι μια ανθρώπινη θρησκεία κομμένη στα δικά μας μέτρα και σταθμά που μπορεί να μην συμπεριλαμβάνει τον Θεό ή κάποιο θεό μα όλα αυτά που θα έχουμε θεοποιήσει και δογματοποιήσει.
    Και ποιος σου είπε πως ο ουμανισμός είναι κάτι το απολύτως υγιές ή η οικολογία;
    Τάσεις είναι και αυτές που κατασκευάστηκαν απο τους ανθρώπους. Και όταν πλέον επιβληθούν ως δόγμα ή θρησκευτικό σύστημα θα υπάρξει μια γενιά που θα θελήσει αηδιασμένη να το ανατρέψει.


    Μα κανείς δε μίλησε για επιβολή ή για θεοποίηση. Μιλούμε για ηθική. Μπορούμε κάλλιστα να διδάξουμε στα παιδιά μας ηθική χωρίς θεοποιήσεις και δογματισμούς. Οι ανθρωπιστικές και οικολογικές Φιλοσοφίες είναι μια πρώτη ιδέα του τί θα μπορούσε να μαθαίνει ένα παιδί αντί για το μάθημα των θρησκευτικών. Και δεν χρειάζεται πλέον κάποια μεταφυσική ή ουράνια εξουσία για να πείσεις τον κόσμο ότι αυτό είναι καλό για την ανθρωπότητα. Ο ανθρωπισμός και η οικολογία είναι στην εποχή μας προφανές ότι είναι θετικές έννοιες. Δε μου φαίνεται δηλαδή καθόλου δύσκολο να εξηγήσω σε ένα παιδί ότι αν καταστρέψουμε το περιβάλλον θα καταστρέψουμε και τον εαυτό μας.
    Καμιά θεοποίηση λοιπόν, κανένας δογματισμός. Κοινή λογική.

    Εάν θεωρείς ότι είναι θρησκεία να προσπαθεί να σώσει κάποιος τον πλανήτη του ή το να θέλει να είναι ευτυχισμένοι οι συνάνθρωποί του και να σέβεται τα δικαιώματά τους τότε νομίζω ότι χρησιμοποιείς εντελώς λανθασμένα την έννοια "θρησκεία". (Και είναι προφανές ότι με μια τέτοια "θρησκεία" δεν θα είχα κανένα πρόβλημα... Αλλά όταν απουσιάζει το δογματικό στοιχείο είναι πιο ακριβές να μιλάμε για Φιλοσοφία ή Ιδεολογία.)


    Υ.Γ. Δυστυχώς για παρα πολλούς θρήσκους η ιδέα της ηθικής χωρίς θρησκεία τους φαίνεται αδιανόητη. Είναι σαν να σου λένε ότι ο μόνος λόγος που παραμένουν ηθικοί είναι ότι τους παρακολουθεί κάποιο παντοδύναμο ον. Ε λοιπόν, όχι μόνο μπορούμε να είμαστε άθρησκοι και ταυτόχρονα ηθικοί, αλλά σήμερα πια η κοινή ηθική μας είναι πολύ ανώτερη απ' τις ηθικές των θρησκειών. Αρκεί να διαβάσετε την Αγία Γραφή και θα καταλάβετε τί εννοώ.
    StavmanR
    15.01.2008, 16:27
    Το μεγαλύτερο αστείο στην όλη υπόθεση είναι και ότι η αθεΐα είναι το ίδιο δογματική με την κάθε θρησκεία. Το 'δεν πιστεύω ότι υπάρχει θεός', στην ουσία δεν έχει καμία διαφορά με το 'πιστεύω στην ύπαρξη θεού' ως προς το δογματικό στοιχείο. Πρόκειται για αυθαίρετο συμπέρασμα με βάση τα ως τώρα γνωστικά εργαλεία του καθενός και τις αντιληπτικές του ικανότητες. Το όλο θέμα καταλήγει ένα τεράστιο λογοπαίγνιο και πλέον μόνο ως εφάμιλλο του παιχνιδιού scrable ή ενός σταυρολέξου μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε.

    Όσον αφορά τη φράση του Λουντέμη, θέλω να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι είναι έντεχνα τοποθετημένη σε λογοτεχνικό κείμενο. Δεν πρόκειται για επιστημονικό εύρημα, αλλά για τέχνη. Αλίμονο αν την τέχνη την ερμηνεύουμε κατά γράμμα. Αυτή τη στιγμή, συζητούμε σε ένα χώρο με βάση τη μουσική, και κάποια πράγματα τα θεωρώ από ευνόητα ώς και αυτονόητα. Ο Καζαντζάκης είχε γράψει κάποτε: "Δάσκαλε σου παραδίδω το παιδί μου...το κρέας δικό σου, τα κόκκαλα δικά μου...". Είναι δυνατόν να τον κατηγορήσουμε ως σαδιστή, με τάσεις κακοποιήσεως ανηλίκων και μισάνθρωπο;

    Τέλος ως προς το OFF TOPIC της Μαρίας, δεν είναι και τελείως OFF σύμφωνα με την οπτική μου, αλλά περισσότερο με υποψία OFF SIDE, ανάλογα με τη θέση του επόπτη... .

    Ως προς την τοποθετηση του μέλους Pashalina_makia, έχω, δε, να επισημάνω το εξής: Διατύπωσε την άποψή σου με σεβασμό προς τα πρόσωπα και τα πιστεύω των άλλων και δεν θα σε παρεξηγήσει κανείς, εκτός από συγκεκριμένους που παρεξηγούν τους πάντες, οπότε και δεν υπολογίζονται. Δεν έχει νόημα να συζητούμε υπό το φόβο του διαδικτυακού λιθοβολισμού εν έτι 2008 και ειδικότερα σε ένα σάιτ, όπου υποτίθεται ότι οι άνθρωποι διαθέτουν μία επιπλέον ευαισθησία και καλαισθησία.

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 15-01-2008 16:44 ]


    Socrates-Pantelis
    15.01.2008, 16:30
    Παράθεση:

    Το μέλος Astron στις 15-01-2008 στις 15:45 έγραψε...

    Παράθεση:

    Το μέλος Socrates-Pantelis στις 15-01-2008 στις 10:39 έγραψε...
    Τότε astron θα έχουμε δημιουργήσει και πάλι μια ανθρώπινη θρησκεία κομμένη στα δικά μας μέτρα και σταθμά που μπορεί να μην συμπεριλαμβάνει τον Θεό ή κάποιο θεό μα όλα αυτά που θα έχουμε θεοποιήσει και δογματοποιήσει.
    Και ποιος σου είπε πως ο ουμανισμός είναι κάτι το απολύτως υγιές ή η οικολογία;
    Τάσεις είναι και αυτές που κατασκευάστηκαν απο τους ανθρώπους. Και όταν πλέον επιβληθούν ως δόγμα ή θρησκευτικό σύστημα θα υπάρξει μια γενιά που θα θελήσει αηδιασμένη να το ανατρέψει.


    Μα κανείς δε μίλησε για επιβολή ή για θεοποίηση. Μιλούμε για ηθική. Μπορούμε κάλλιστα να διδάξουμε στα παιδιά μας ηθική χωρίς θεοποιήσεις και δογματισμούς. Οι ανθρωπιστικές και οικολογικές Φιλοσοφίες είναι μια πρώτη ιδέα του τί θα μπορούσε να μαθαίνει ένα παιδί αντί για το μάθημα των θρησκευτικών. Και δεν χρειάζεται πλέον κάποια μεταφυσική ή ουράνια εξουσία για να πείσεις τον κόσμο ότι αυτό είναι καλό για την ανθρωπότητα. Ο ανθρωπισμός και η οικολογία είναι στην εποχή μας προφανές ότι είναι θετικές έννοιες. Δε μου φαίνεται δηλαδή καθόλου δύσκολο να εξηγήσω σε ένα παιδί ότι αν καταστρέψουμε το περιβάλλον θα καταστρέψουμε και τον εαυτό μας.
    Καμιά θεοποίηση λοιπόν, κανένας δογματισμός. Κοινή λογική.

    Εάν θεωρείς ότι είναι θρησκεία να προσπαθεί να σώσει κάποιος τον πλανήτη του ή το να θέλει να είναι ευτυχισμένοι οι συνάνθρωποί του και να σέβεται τα δικαιώματά τους τότε νομίζω ότι χρησιμοποιείς εντελώς λανθασμένα την έννοια "θρησκεία". (Και είναι προφανές ότι με μια τέτοια "θρησκεία" δεν θα είχα κανένα πρόβλημα... Αλλά όταν απουσιάζει το δογματικό στοιχείο είναι πιο ακριβές να μιλάμε για Φιλοσοφία ή Ιδεολογία.)


    Υ.Γ. Δυστυχώς για παρα πολλούς θρήσκους η ιδέα της ηθικής χωρίς θρησκεία τους φαίνεται αδιανόητη. Είναι σαν να σου λένε ότι ο μόνος λόγος που παραμένουν ηθικοί είναι ότι τους παρακολουθεί κάποιο παντοδύναμο ον. Ε λοιπόν, όχι μόνο μπορούμε να είμαστε άθρησκοι και ταυτόχρονα ηθικοί, αλλά σήμερα πια η κοινή ηθική μας είναι πολύ ανώτερη απ' τις ηθικές των θρησκειών. Αρκεί να διαβάσετε την Αγία Γραφή και θα καταλάβετε τί εννοώ.




    Mε τρομάζει κάτι τέτοιο Αstron. Όποτε κάποια κοινωνία εξοβέλισε τη θρησκευτικό στοιχείο όχι μόνο απο την ηθική αλλα απο το γενικότερο κοσμοείδωλο της και έβαλε στο κέντρο των ανθρωπο είχαμε τραγικά αποτελέσματα. Λχ τα πειράματα του ναζισμού και του εφηρμοσμένου κομμουνισμού.
    Όσο για την Αγία Γραφή είναι μία παράδοση που πρέπει να μελετηθεί σωστά χωρίς σύγχρονα φίλτρα και σύμφωνα με το πνεύμα της εποχής της. Όπως επίσης να εκτιμηθεί και η προσφορά της στον σύγχρονο πολιτισμό. Χμ... Αξίες όπως η έμπρακτη αγάπη δεν υπήρχαν απο πάντα ή όταν υπήρχαν ήταν τόσο σπάνια που αμέσως μυθοποιούνταν.
    Άλλωστε όταν μιλάμε για θρησκείες δεν αναφερόμαστε κυρίως στην Ιερά Εξέταση ούτε στους μουτζαχεντίν.
    Και τέλος -για να μην ξεφεύγω άλλο απο το θέμα- πιστεύω πως η αυτούσια ύπαρξη του θείου απ'την ύπαρξη καποιου κατασκευασμένου απο μας ειδώλου έιναι διαφορετικά και άσχετα πράγματα. Οι θρησκείες κρατάν μακρυά τον άνθρωπο απ'την αλήθεια για το Θείο; Μήπως συμβαίνει το αντιθετο και απλούστατα ο άνθρωπος χειρίζεται την όποια αλήθεια της θρησκείας ή την ίδια τη θρησκεία για δικό του όφελος;
    Πιστεύω πως αν ζούσε ο Μωάμεθ σήμερα θα αυτοκτονούσε. Ο δε Παύλος θά'περνε τα όρη.
    Όμως οι ιδέες τους ή η αποκάλυψη τους παραμενουν οι ίδιες. Η ερμηνεια ή η παρερμηνεία διαφέρει.
    revelation
    15.01.2008, 17:22
    Παράθεση:

    Το μέλος Liza32 στις 07-01-2008 στις 17:31 έγραψε...

    Αγαπητέ Σπύρο, επέτρεψε μου να διαφωνήσω. Απο προσωπική μου εμπειρία, μπορώ να σου πώ, ότι όχι μόνο υπάρχει Θεός, αλλά και για όλα όσα γίνονται στον κόσμο, ο τελευταίος που ευθύνεται είναι ο Θεός! Απο πολύ μικρή σε ηλικία διάβαζα βιβλία τα οποία είχαν να κάνουν με το Θεό. Όμως, παρόλο που είχα γνώσεις πάνω στο θέμα του Θεού, δεν είχε γίνει και κάτι για να με πείσει, αν θέλεις, ότι όντως υπάρχει Θεός. Μέχρι που στα 22 μου χρόνια, ήρθα αντιμέτωπη με το θάνατο, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ήταν η πρώτη φορά που γνώριζα κάτι τέτοιο και κάθε άλλο παρά προετοιμασμένη ήμουν. Το περίεργο με μένα ήταν, ότι παρόλη την τραγωδία μου, όχι μόνο δεν το έβαλα κάτω, αλλά συνέχισα να προσεύχομαι, και αυτό μου έδινε δύναμη! Στα 25 μου, δυστυχώς άλλη μια τραγωδία, ήρθε να γκρεμίσει τον κόσμο μου. Αλλά τότε, δεν σου κρύβω, ότι λύγισα, και είπα, ακόμα και εγώ που διάβαζα τόσα χρόνια χριστιανικά βιβλία, ότι δεν υπάρχει Θεός! Μήνες, θυμάμαι είχα να προσευχηθώ. Και μάλιστα απορούσα με τον εαυτό μου, και έλεγα, πως είναι δυνατόν να παρακαλάω με τόση θέρμη για κάτι, και Εκείνος, να μην με ακούει... Και τελικά, να παίρνει πίσω, αυτό που τόσο πολύ ήθελα... Στη συνέχεια, έγιναν μια σειρά από γεγονότα, τα οποία με έπεισαν, ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο, και ότι δεν φταίει ο Θεός για αυτό. Για παράδειγμα, όσο και αν πόνεσα για αυτά που έγιναν, σκέφτηκα, ότι αν είχα και άλλες υποχρεώσεις, θα ήμουν αναγκασμένη να μείνω σπίτι, να παραμείνω αμόρφωτη, να μην έχω εξελιχτεί σαν άνθρωπος και σαν προσωπικότητα, για χάρη των ατόμων που έχασα. Και αυτό, θα το έκανα, επειδή αν υπήρχαν αυτά τα άτομα, θα ήταν η πρώτη μου προτεραιότητα, και δεν θα σκεφτόμουν τη δικιά μου ευχαρίστηση πάνω από τη δική τους. Εκτός αυτού, μετά απο όλα όσα έγιναν, όταν κάθησα με ηρεμία να σκεφτώ και να βάλω σε μια σειρά κάποια πράγματα, είδα, ότι ο Θεός, ίσως να έκρινε, ότι κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας μου, ίσως δεν ήταν ακόμα έτοιμο για μεγάλες ευθύνες, όπως αποδείχτηκε αργότερα. Και κατέληξα στο συμπέρασμα, ότι κάποια πράγματα γίνονται, για να ωριμάζουμε και να γινόμαστε πιο δυνατοί στη ζωή, αλλά και με τη στάση μας αυτή, να δίνουμε το καλό παράδειγμα και στους άλλους που δεν είναι τόσο δυνατοί σαν εμάς, να προχωράνε... Ο Θεός υπάρχει, γιατί εμένα με έσωσε πολλές φορές, και ακομα και σήμερα, παρόλο που δεν προσεύχομαι πλέον τόσο πολύ, είναι μαζί μου, καθημερινά... Αλήθεια, δεν πιστεύω, ότι τα ταλέντα ή ακόμα και η εφυεία που κρύβουμε μέσα μας, έχουν να κάνουν μόνο με τα γονίδια. Αντίθετα, είμαι σίγουρη, ότι ο Θεός, είναι εκείνος που μας τα δίνει, απο τη στιγμή που θα γεννηθούμε. Στο χέρι μας είναι, να τα αξιοποιήσουμε, ή απλά να τα προσπεράσουμε σαν να μην υπάρχουν. Ενα άλλο παράδειγμα είναι, και πολύ ωραίο, το θαύμα της γέννησης. Απο τη στιγμή της σύλληψης μέχρι τη στιγμή της γέννας, δεν έχεις αναρωτηθεί ποτέ, ποιός ευθύνεται για αυτό το μεγαλείο; Πως μόνο ο Θεός, είναι τόσο σοφός και τόσο ανώτερος, ώστε έδωσε στις γυναίκες την τιμή να μεγαλώνουν ενα παιδί μέσα τους με τέτοιο τρόπο; Και μόνο ο τρόπος που μεγαλώνει ενα παιδάκι στη μήτρα, προκαλεί δέος! Ποιός άλλος θα μπορούσε να το κάνει αυτό; Και αν δεν υπάρχει Θεός, πως εξηγείς το θαύμα της γέννησης; Έχω πολλά παραδείγματα, αλλά σκέφτηκα να γράψω μόνο για αυτά που τα θεωρώ πιο σπουδαία.




    Δεν το εξηγείς το θάυμα της γέννησης. Αν μπορούσαμε να το ξέρουμε αυτό δεν θα συζυτάγαμε τώρε έτσι;
    Πάντως εγώ δεν κατάλαβα από που και γιατί συμπαίρανες ότι υπάρχει θεός επειδή σώθικες αρκετές φορές; Πως το αποδεικνύει ότι υπάρχει αυτό;

    Υ.Γ. Συγγνώμη για τα ορθογραφικά λάθη.
    fearlessangel
    15.01.2008, 17:41
    Παράθεση:

    Μα κανείς δε μίλησε για επιβολή ή για θεοποίηση. Μιλούμε για ηθική. Μπορούμε κάλλιστα να διδάξουμε στα παιδιά μας ηθική χωρίς θεοποιήσεις και δογματισμούς. Οι ανθρωπιστικές και οικολογικές Φιλοσοφίες είναι μια πρώτη ιδέα του τί θα μπορούσε να μαθαίνει ένα παιδί αντί για το μάθημα των θρησκευτικών. Και δεν χρειάζεται πλέον κάποια μεταφυσική ή ουράνια εξουσία για να πείσεις τον κόσμο ότι αυτό είναι καλό για την ανθρωπότητα. Ο ανθρωπισμός και η οικολογία είναι στην εποχή μας προφανές ότι είναι θετικές έννοιες. Δε μου φαίνεται δηλαδή καθόλου δύσκολο να εξηγήσω σε ένα παιδί ότι αν καταστρέψουμε το περιβάλλον θα καταστρέψουμε και τον εαυτό μας.
    Καμιά θεοποίηση λοιπόν, κανένας δογματισμός. Κοινή λογική.


    Δυστυχώς για παρα πολλούς θρήσκους η ιδέα της ηθικής χωρίς θρησκεία τους φαίνεται αδιανόητη. Είναι σαν να σου λένε ότι ο μόνος λόγος που παραμένουν ηθικοί είναι ότι τους παρακολουθεί κάποιο παντοδύναμο ον. Ε λοιπόν, όχι μόνο μπορούμε να είμαστε άθρησκοι και ταυτόχρονα ηθικοί, αλλά σήμερα πια η κοινή ηθική μας είναι πολύ ανώτερη απ' τις ηθικές των θρησκειών. Αρκεί να διαβάσετε την Αγία Γραφή και θα καταλάβετε τί εννοώ.




    Συμφωνω με το προλαλησαντα..

    Ο επιμενων νικα...

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Astron στις 15-01-2008 20:02 ]


    Astron
    15.01.2008, 20:52
    Παράθεση:

    Το μέλος StavmanR στις 15-01-2008 στις 16:27 έγραψε...

    Το μεγαλύτερο αστείο στην όλη υπόθεση είναι και ότι η αθεΐα είναι το ίδιο δογματική με την κάθε θρησκεία. Το 'δεν πιστεύω ότι υπάρχει θεός', στην ουσία δεν έχει καμία διαφορά με το 'πιστεύω στην ύπαρξη θεού' ως προς το δογματικό στοιχείο. Πρόκειται για αυθαίρετο συμπέρασμα με βάση τα ως τώρα γνωστικά εργαλεία του καθενός και τις αντιληπτικές του ικανότητες. Το όλο θέμα καταλήγει ένα τεράστιο λογοπαίγνιο και πλέον μόνο ως εφάμιλλο του παιχνιδιού scrable ή ενός σταυρολέξου μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε.


    Αγαπητέ Σταύρο επίτρεψέ μου να σου πω ότι εδώ κάνεις ένα μεγάλο λογικό ατόπημα, το οποίο έκανα κι εγώ παλαιότερα όταν δήλωνα αγνωστικιστής.
    Εσύ Σταύρο, είσαι άθεος ως προς τον Ποσειδώνα, ως προς τον Ρα, και ως προς τον Κρίσνα. Σύμφωνα λοιπόν με την λογική που γράφεις, θα έπρεπε να σε χαρακτηρίσω δογματικό όταν λες "δεν πιστεύω στον Ποσειδώνα" και μάλιστα το ίδιο δογματικό με κάποιον που πιστεύει ακράδαντα στην ύπαρξη του Ποσειδώνα. Είναι δηλαδή σαν να θεωρείς ότι οποιαδήποτε υπόθεση (όσο υπερβατική, μεταφυσική, παράλογη κι αν είναι) είναι εξίσου πιθανό να ισχύει και να μην ισχύει, δηλαδή ότι μαθηματικά έχει πάντα πιθανότητες 50% να είναι σωστή. Πράγμα που όπως καταλαβαίνεις μπορεί να οδηγήσει σε πάρα πολλά παράδοξα, όπως το παράδειγμα με τον Ποσειδώνα, ή τον ...αόρατο ιπτάμενο ελέφαντα ή οτιδήποτε βάλει ο φαντασιόπληκτος νους των ανθρώπων.

    Για αυτό ήμουν προσεκτικός στο ποστ μου κι έγραψα ότι ως προς τις γνωστές θρησκείες είμαι άθεος. Δηλαδή είμαι άθεος ως προς τους συγκεκριμένους Θεούς όπως προκύπτουν απ' τα "ιερά κείμενα" της εκάστοτε θρησκείας. Σχετικά με τα "δικά μας" η χριστιανική υπόθεση περί ενός Θεού που έστειλε τον Υιό του ξαφνικά μετά από 198.000 χρόνια ύπαρξης του Homo Sapiens σε μια γωνιά της οικουμένης για να βάλει τον κόσμο στο σωστό δρόμο (και απέτυχε παταγωδώς) δεν μου φαίνεται σοβαρότερη απ' την υπόθεση ότι ο Ποσειδώνας προκαλεί τις θαλάσσιες καταστροφές ή ότι ο θεός Ήλιος προκαλεί τις εκλείψεις.

    Προφανώς είμαι αγνωστικιστής ως προς τον τρόπο γέννησης του σύμπαντος (όπως και η σύγχρονη επιστήμη), αλλά δε θα βιαζόμουν σε αυτό το κενό γνώσης να τοποθετήσω ένα "Θεό" μιας και η Θεϊκή Υπόθεση έχει καταρριφθεί ιστορικά άπειρες φορές.




    Προς Socrates-Pantelis:
    Παράθεση:

    Όποτε κάποια κοινωνία εξοβέλισε τη θρησκευτικό στοιχείο όχι μόνο απο την ηθική αλλα απο το γενικότερο κοσμοείδωλο της και έβαλε στο κέντρο των ανθρωπο είχαμε τραγικά αποτελέσματα. Λχ τα πειράματα του ναζισμού και του εφηρμοσμένου κομμουνισμού.


    Ο ίδιος ο Χίτλερ επανειλλημένως αυτοπροσδιοριζόταν δημοσίως ως καθολικός. Άλλες μαρτυρίες που βγήκαν εκ των υστέρων λένε ότι είχε αρνηθεί τον χριστιανισμό και ότι είχε γίνει παγανιστής. Πάντως άθεος δεν ήταν. Αλλά και να ήταν, δεν έκανε ό,τι έκανε στο όνομα της αθεϊας αλλά στο όνομα μιας πολύ συγκεκριμένης ρατσιστικής ιδεολογίας.
    Στην περίπτωση του κομμουνισμού έγινε ακριβώς αυτό που φοβόσουν και εσύ στο προηγούμενο ποστ σου: Αντί να ελευθερωθεί ο άνθρωπος απ' το θρησκευτικό δόγμα, το αντικατέστησε με ένα άλλο εξίσου ισχυρό και ανελεύθερο.

    Νομίζω αρκεί μια στοιχειώδης γνώση ιστορίας για να συμπεράνει κανείς ότι τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας έγιναν στο όνομα της θρησκείας. Κάτι που είναι απόλυτα φυσικό γιατί όταν νομίζεις ότι έχεις στο πλευρό σου τον ίδιο τον δημιουργό του κόσμου, τον παντοδύναμο Θεό τίποτα δεν μπορεί να σε σταματήσει απ' το να πράξεις τα πιο αποτρόπαια πράγματα, πράγματα που δεν θα έκανες ποτέ αν ήσουν ένας λογικός άνθρωπος.

    Τέλος, είναι ειρωνικό να κατακρίνεις τις ιδεολογίες που έχουν ως κέντρο τον άνθρωπο. Ανθρωποκεντρικές είναι θρησκείες όπως η χριστιανική και η εβραική που θέλουν ολόκληρη τη Γη να δημιουργείται και να υπάρχει αποκλειστικά για χάρη του ανθρώπου. Τα ζώα υπάρχουν για τον άνθρωπο, τα φυτά υπάρχουν για τον άνθρωπο, το σύμπαν υπάρχει για τον άνθρωπο. Μεγαλύτερη αλλαζονεία από αυτήν της Παλαιάς Διαθήκης (που είναι η βάση των τριών μεγάλων θρησκειών) δεν υπάρχει πουθενά!
    Αντίθετα, οι αρχαιότερες θρησκείες ήταν συχνά φυσιολατρικές και έβλεπαν τον άνθρωπο σε πλήρη αρμονία με τη φύση και για αυτό την λάτρευαν σαν να είχε θεϊκές ιδιότητες.

    Αλλά γιατί να καθόμαστε να αναλωνόμαστε σχετικά με το πώς θα προσαρμόσουμε, θα ερμηνεύσουμε, θα προσδιορίσουμε την κάθε θρησκεία; Ας κρατήσουμε τα θετικά στοιχεία απ' όλες τις φιλοσοφίες, τα στοιχεία εκείνα που θα σώσουν τον πλανήτη μας και θα κάνουν τους ανθρώπους ευτυχισμένους.

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Astron στις 15-01-2008 21:00 ]


    Socrates-Pantelis
    15.01.2008, 21:17
    ΟΚ Astron. Aν και εχω πολλές επιφυλάξεις και ενστάσεις για όσα έγραψες. Λχ το παράδειγμα με το Χίτλερ που κατασκεύασε ένα ΕΙΔΩΛΟ ενω δηλωνε καθολικός και ήταν αποδεδειγμένα παγανιστής δικαιώνει την άποψη μου περι χειρισμού ή παρερμηνείας των θρησκειών. Σταματώ εδώ . Άλλωστε την άποψη μου για το θέμα την έδωσα ήδη:

    "Ο Θεός είναι η μόνη ουσία . Όλα τα άλλα υπάρχουν δι αυτού.
    Πολλές φορές κατασκευάζουμε έναν θεό για να του καταλογίσουμε τα πανδεινα μας.
    Το είδωλο του θεού μας όμως απ'τον κατ'ουσίαν υπάρχοντα Θεό διαφέρει".

    Όλα τ'αλλα ήταν ασχετες ενστάσεις και πλατειασμοί. Χάρηκα.
    Τα λεμε.
    StavmanR
    15.01.2008, 21:48
    Αγαπητέ Άστρον, εδώ τα ατοπήματα μάλλον τουμπάρονται. Ας πούμε λοιπόν ότι πιστεύω στο Θεό που περιγράφεται από τα Ιερά Ευαγγέλια του Χριστιανισμού. Η άρνησή μου να πιστέψω στον Ποσειδώνα οφείλεται καθαρά στη δογματική μου πίστη περί υπάρξεως ενός θεού. Εννοείται πως θα με χαρακτηρίσεις δογματικό, αφού αυτή είναι η φύση της θρησκείας μου και μάλιστα το ίδιο δογματικό με εκείνον που πιστεύει στο Ποσειδώνα. Υπάρχει κανείς Χριστιανός που αρνείται το δογματισμό της θρησκείας του; Το πρώτο πράγμα που διδάσκεται από αυτήν είναι η πίστη στο δόγμα. Όσον αφορά την περίπτωση του ιπτάμενου ελέφαντα, θα σε πείραζε αν κάποιος πίστευε ότι μπορεί να υπάρχει ένα τέτοιο πλάσμα κάπου στο σύμπαν; Ή μήπως η ζωή περιορίζεται στη γη; Το άλλο αστείο είναι ότι οι ίδιοι επιστήμονες δηλώνουν βέβαιοι ότι υπάρχει ζωή εκτός γης, χωρίς να έχουν το παραμικρό στοιχείο που να το αποδεικνύει, παρά μόνο θεωρίες περί διαδικασίας και συνθηκών εμφανίσεως της ζωής. Κι όμως σχεδόν όλοι το πιστεύουν... Το αναπόδεικτο δε θεωρείται δογματικό; Βρίσκω πολύ ευχάριστη την ενασχόληση γενικότερα με λογοπαίγνια, αλλά δεν έχουν να προσφέρουν κάτι το ουσιαστικό ως προς την αποσαφήνιση των νοημάτων.

    Σε καμία περίπτωση δεν ακολουθώ φιλοσοφικά και επιστημονικά ρεύματα, παρά μόνο την κοινή λογική. Αν οποιοσδήποτε επιθυμεί να κατηγοριοποιήσει την επιστήμη για λόγους πέραν της διδακτικής ευκολίας και της οργάνωσης της γνώσεως, με βρίσκει αντίθετο.

    Όσον αφορά, την επιστήμη, ουδέποτε κανείς σοβαρός επιστήμονας υποστήριξε ότι απέδειξε την ανυπαρξία θεού. Αντιθέτως αρκετοί ήταν εκείνοι που δήλωναν την πίστη τους. Εκείνο, όμως, που όλοι δέχθηκαν είναι ότι ιστορικά, η παρουσίαση των στοιχείων είναι προβληματική. Πέραν του γεγονότος πως υπάρχει και η αλληγορική πλευρά της ανάλυσης των κειμένων, καθώς και της προσμίξεως 'ξένων' στοιχείων και αποσπασμάτων με το χρόνο, αποτελούν αυτές οι αναλύσεις σε κάθε περίπτωση απόδειξη της μη υπάρξεως του θεού;

    Προσωπικά βρίσκω την εμμονή καταρρίψεως της οποιασδήποτε θρησκείας σαφώς ισοδύναμη με την τυφλή πίστη σε θεϊκές προσταγές. Το θέμα είναι ηθικής τάξεως όπως πολύ σωστά ανέφερε ο Astron, ανεξάρτητα με τον τρόπο προσεγγίσεως που θα επιλέξει ο καθένας. Επίσης, πιστός μιας θρησκείας δεν είναι εκείνος που πηγαίνει κάθε βδομάδα στο ναό και υπακούει απλά σε κανόνες, όπως αντίστοιχα επιστήμονας δεν είναι εκείνος που κατέχει πτυχία και γράφει βιβλία κάθε εξάμηνο. Όλα απαιτούν λεπτές προσεγγίσεις με ανιδιοτελή αγάπη στον διπλανό του.
    Astron
    15.01.2008, 21:49
    Παράθεση:

    Το μέλος mnk στις 15-01-2008 στις 21:28 έγραψε...
    Για τους Χριστιανούς η Παλαιά Διαθήκη δεν ισχύει, μόνο η Καινή.
    Η ύπαρξή της στην Ορθόδοξη εκκλησία έχει μόνο ιστορικό ρόλο.
    (Στην Παπική της αποδίδεται μεγαλύτερο κύρος.)

    Οπως η Νευτώνια φυσική διδάσκεται μεν, δεν ισχύει δε, ετσι και η Παλαιά μελετάται μεν, δεν ισχύει δε.


    Το 'πες και μόνη σου: "Είναι στοιχειώδης δεοντολογικός κανόνας, να γνωρίζω σε αρκετό βάθος κάτι πριν εκφέρω άποψη γι΄αυτό."
    H Παλαιά Διαθήκη ισχύει για το χριστιανισμό, όχι επειδή το λέει η ορθοδοξία, οι καθολικοί ή δε ξέρω εγώ τί άλλο, αλλά επειδή τα λέει ο ίδιος ο Χριστός. Εάν δεν καταλαβαίνεις για τί πράγμα μιλάω, τότε, αγαπητή Μαρία, λυπάμαι αλλά μάλλον εσύ δεν γνωρίζεις ούτε στο ελάχιστο τη θρησκεία στην οποία πιστεύεις.

    Υ.Γ. Η Νευτώνεια Φυσική ισχύει μια χαρά, και χάρη σε αυτήν στέλνουμε διαστημόπλοια και δορυφόρους στο διάστημα. Κάτι άλλο εννοείς, ψάξτο καλύτερα.
    Astron
    16.01.2008, 01:47
    Παράθεση:

    Το μέλος mnk στις 15-01-2008 στις 23:47 έγραψε...
    Η νευτώνεια φυσική είναι "εργαλείο", υπόθεση εργασίας, όχι προσέγγιση της πραγματικότητας, καθ' όσον έχουμε πλέον ακριβέστερη εικόνα της που απαιτεί και ακριβέστερα εργαλεία.


    Σωστά το γράφει το άρθρο της βικιπαιδείας.
    Η Νευτώνεια Φυσική ΕΙΝΑΙ προσέγγιση της πραγματικότητας, και δίνει σωστές προβλέψεις και περιγραφές για ταχύτητες πολύ μικρότερες αυτής του φωτός. Με λίγα λόγια για ταχύτητες όπως είναι αυτές με τις οποίες ερχόμαστε σε επαφή καθημερινά. Αλλά επειδή είμαστε εντελώς off topic, σταματάω εδώ.

    Σχετικά με την Αγία Γραφή, ο ορθόδοξος χριστιανός πρέπει να θεωρεί ότι οι πράξεις του Θεού που περιγράφονται στην Π. Διαθήκη συνέβησαν πράγματι. Θεωρείται θεόπνευστο κείμενο. Τώρα αν έχεις διαφορετική γνώμη είναι δικαίωμά σου αλλά δεν είναι η άποψη της επίσημης εκκλησίας.

    Για να μην επαναληφθώ σταματάω εδώ ώστε να δοθεί η ευκαιρία και σε άλλους να εκφραστούν...

    Υ.Γ. Σταύρο, σέβομαι την άποψή σου, αν και αδυνατώ να καταλάβω γιατί το μόνο δίλημμα που τίθεται είναι όχι το ΑΝ θα πιστεύουμε αλλά το σε ΠΟΙΟΝ θεό να πιστεύουμε. Είναι λες και είναι προαποφασισμένη και αναγκαία η πίστη σε Θεό, πράγμα που είναι μάλλον αποτέλεσμα του γεγονότος ότι μεγαλώσαμε σε μία βαθιά θρησκευόμενη χώρα.
    jethroomi
    16.01.2008, 02:09
    Σε καθε χωριό υπαρχει ενας πυρσος, ο δασκαλος.
    Σε καθε χωριό υπαρχει ενας πυροσβεστης, ο παπάς.
    Βικτωρ Ουγκο.
    StavmanR
    16.01.2008, 05:19
    Παύλο, πιστεύω ότι στην τελευταία παράγραφο 'άγγιξες' όλο το νόημα της συζήτησης, όπως τουλάχιστον το αντιλαμβάνομαι εγώ. Ο λόγος για τον οποίο πάντα θα έχουμε το Χριστιανικό πρίσμα μέσα μας, όσοι συμμετείχαμε έστω και τυπικά στα εγκόσμια της συγκεκριμένης θρησκείας, δεν διαφέρει από το λόγο που επιμένουμε να συζητούμε στην ελληνική γλώσσα ακόμα και τώρα. Και εξηγούμαι: ποιος ο λόγος να επιμένουμε σε αυτή τη γλώσσα όταν ο μισός πλανήτης μιλά Κινέζικα και ο άλλος μοιράζεται σε ισπανικά και αγγλικά; Γιατί επιμένουμε σε μία γλώσσα που την ομιλούν 1 στους 600 ανθρώπους παγκοσμίως; Ο λόγος είναι η παράδοση. Η γλώσσα είναι συνυφασμένη με τον τρόπο σκέψης και έκφρασής μας κι αυτό γιατί αυτήν διδαχθήκαμε ως μέσο επικοινωνίας αλλά και πλεξίματος της συναισθηματικής με τη λογική λειτουργία. Όσες γλώσσες κι αν διδαχθούμε, τη συγκεκριμένη δεν θα μπορέσουμε να την αποβάλουμε.

    Η πρώτη θρησκεία που διδάχθηκε ένας μέσος Έλληνας πολίτης είναι η ορθόδοξη Χριστιανική. Τα σύμβολα, τα νοήματα και η όλη διδασκαλία, που δέχεται πρώτα μέσα από την ίδια την οικογένεια, όσο και μετέπειτα από το σχολείο και την εκκλησία, αποτελούν πλέον ένα μέρος του τρόπου σκέψης του και της γενικότερης συμπεριφοράς. Σχετικά με το ερώτημα που κάποτε έκανα κι εγώ στους θρήσκους :" πρέπει να διδάσκεται η θρησκεία;", ρωτώ τώρα και τους υπόλοιπους :" πρέπει να διδασκόμαστε ελληνικά ή να κάνουμε κάποια άλλη γλώσσα επίσημη και γιατί;". Κατά πάσα πιθανότητα θα διαπιστώσεις ότι δεν υπάρχει απάντηση ικανώς τεκμηριωμένη, παρά μόνο η άποψη περί παραδόσεως του λαού. Εφόσον τασσόμαστε υπέρ της παραδόσεως κάθε ομάδας ανθρώπων, πρέπει να αναγνωρίσουμε το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωσή της να τη διατηρήσει αλλά και να την διανθίσει μέσα από πολιτισμική πρόοδο και ευημερία.

    Προσωπικά, δεν με απασχολεί αν κάποιος πιστεύει ακόμα και στα βατράχια, αν και εφ' όσον η όλη του συμπεριφορά συμβάλλει στην 'ομαλή' λειτουργία του περιβάλλοντός του. Έχω μεγαλώσει σε μία πόλη όπως η Κομοτηνή, στην οποία είσαι 'υποχρεωμένος' να δεχθείς την διαφορετικότητα στην πίστη, καθώς η κοινότητα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην αποβολή των συμπεριφορών που πηγάζουν στη μισαλλοδοξία.
    Blacksad
    16.01.2008, 11:08
    Εγώ πάντως, αναφορικά με το ζήτημα της πίστης για το Θείο και της έκφρασης της μέσα από επίσημα δόγματα (μονοθειστικές, πολυθειστικές ή όποια άλλη θρησκεία) διαχωρίζω την έννοια της θρησκευτικότητας από την έννοια της θρησκείας.

    Δηλαδή θρησκευτικότητα είναι ένα αίσθημα αταβιστικό που περιέχει την έννοια του φόβου, του δέους και της αναζήτησης απέναντι στον άγνωστο Δημιουργό, στην δύναμη της ζωής και σε ό,τι το μυαλό μας αδυνατεί να αντιληφτεί,(ο Καζαντζάκης στον Ζορμά έλεγε, βγαίνεις έξω από το δέντρο κοιτάς το χάος και εκεί πέρα αρχίζει η ΠΟΙΗΣΗ). Θρησκευτικότητα είχε ο πρωτόγονος που θεοποιούσε τα στοιχεία της φύσης, θρησκευτικότητα είχε ο αρχαίος που έπλαθε τους θεούς του καθ΄εικόνα και ομοίωσι, θρησκευτικότητα έχει και ο σύγχρονος που όπως εγώ ας πούμε θα ανάψω πάντα ένα κεράκι στην ονομαστική γιορτή αγαπημένων μου προσώπων που έχουν "φύγει", εκπληρώνοντας μια εσωτερική ανάγκη ή ακόμη όταν αυθόρμητα κάνω τον σταυρό μου σε μια ζόρικη στιγμή.

    Θρησκεία είναι το εκφρασμένο δόγμα, το σύστημα που έχει δημιουργηθεί για να φέρει το άνθρωπο κοντά στον Θεό με βάση ιερά κείμενα και θεμελιωμένα "πιστεύω". Η Θρησκεία εκφράζεται μέσα από τις Εκκλησίες, τους κληρικούς, τα τυπικά, τη δοξολογία και τα Μυστήρια.

    Ορθόδοξος Χριστιανισμός; Σαφώς συνήθεια, ανατίρρητα παράδοση αλλά αναμφισβήτητα με γόητευτικά κείμενα και ποιητική προσέγγιση του θείου.

    Το ότι πλείστοι όσοι σύγχρονοι και παλαιότεροι ιεράρχες αποδεικνύονται παράδειγμα προς αποφυγή, το ότι από την εποχή του Βυζαντίου, γίνεται έντονη παραπολιτική, το ότι το σύστημα καθαυτό βγάζει έναν αρνητισμό απέναντι στην κοινωνία, μια μισαλλοδοξία και ένα μίσος για την ετερότητα (ο Θεός δίνει το ελεύθερο της βούλησης, οι κληρικοί όχι) και γενικά έχει κάνει το "αγαπάτε αλλήλους" κενό λόγο χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα, έχουν καταστήσει την Εκκλησια μια διφορούμενη έννοιά που άλλοι τη μισούν, άλλοι τη λατρεύουν και οι περισσότεροι απλά αδιαφορούν.




    etsiaplakelly
    16.01.2008, 13:47
    Παράθεση:

    Το μέλος mnk στις 16-01-2008 στις 08:14 έγραψε...

    Διευκρίνηση προς μη γνωρίζοντες :

    Μισαλλοδοξία = Μίσος προς την πίστη του άλλου.




    Διευκρινηση προς μη γνωριζοντες:

    Μισαλλοδοξια= μισος προς τη γνωμη του αλλου....οχι την πιστη....το δοξα εκ του δοκεω-ω που σημαινει νομιζω, εχω την αποψη οτι....
    StavmanR
    16.01.2008, 14:07
    Λεξικό Τριανταφυλλίδη on-line:

    μισαλλοδοξία η [misaloδoksνa] O25 : εχθρότητα και συνεπώς έλλειψη ανοχής για κάθε αντίθετη άποψη, θεωρία και ιδίως ιδεολογία: Θρησκευτική / εθνική / πολιτική ~. O Mεσαίωνας, εποχή αμάθειας και θρησκευτικής μισαλλοδοξίας. [λόγ. μισαλλόδοξ(ος) -ία]



    Ας επανέλθουμε στο θέμα μας...
    absurdus_delirium
    16.01.2008, 14:39
    Α. Μην την μπαίνετε σε φοιτητή του Φυσικού για τους Νευτώνειους νόμους. Η Κβαντομηχανική είναι το εργαλείο μας για το μικρόκοσμο (άτομα και μόρια) και η Γενική Σχετικότητα για το μακρόκοσμο (από αποστάσεις που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος (πάχος τρίχας) μέχρι πλανήτες και τα ρέστα. Η Νευτώνεια Φυσική εξακολουθεί να είναι μια άριστη προσέγγιση της Γενικής Σχετικότητας για τις μέσες αποστάσεις.

    Β. Για αυτό έλεγε ο Κορνήλιος Καστοριάδης πως είναι ασύμβατος ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός με τον βυζαντινό. Ανέφερε στην Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας επειδή, ιστορικά, όλες οι κοινωνίες για να δώσουν κύρος στους θεσμούς τους τους απέδιδαν σε κάτι έξω από την κοινωνία τους. Είτε θεός ήταν αυτό, είτε πολύ μακρινοί πρόγονοι, είτε "η φύση", είτε εξωγήινοι, είτε δεν ξέρω γω τι. Εξαίρεση οι αρχαίοι Έλληνες και οι Δυτικές δημοκρατίες, όπως μορφοποιήθηκαν κατά τους δύο προηγούμενους αιώνες. Δύο κοινωνίες που είπαν: Αποφασίσαμε τι είναι σωστό για εμάς και το τηρούμε γιατί έτσι επιλέγουμε, ελεύθερα! Ενδιαφέρον, ε;
    mariosnadege
    17.01.2008, 12:15
    Αφού η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία δεν ανήκει στα σύγχρονα ιερατεία που μας κουμαντάρουν, γιατί έχει αυτή την τεράστια περιουσία και γιατί οι ορθόδοξοι ιερείς είναι δημόσιοι υπάλληλοι που πληρώνονται από το ελληνικό κράτος ; Δεν αρκεί η περιουσία της για να πληρώσει η ίδια τους λειτουργούς της ; Πιστεύω ότι είναι σφιχτά αγκαλιασμένη με την κρατική εξουσία. Αυτό αρέσει στους νοσταλγούς του Βυζαντίου, αλλά οι υπόλοιποι έχουμε διαφορετική άποψη.